به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، تلسکوپ فضایی «جیمز وب» ناسا تصاویر مستقیمی از یک سیاره خارج از منظومه شمسی ما ثبت کرده است که اولین باری است که چنین شاهکاری را انجام می‌دهد.
این یک اتفاق بسیار مهم است، زیرا سیارات فراخورشیدی نور زیادی ساطع نمی‌کنند، بنابراین محققان معمولاً سیارات جدید را از طریق روش‌های غیرمستقیم مانند ردیابی سایه‌ها هنگام عبور از مقابل یک ستاره میزبان کشف می‌کنند.
با این حال، «جیمز وب» مجبور نبود همه این کارها را انجام دهد. این تلسکوپ مستقیماً تصاویری از سیاره‌ای به نام «TWA 7 b» ثبت کرده است.
دانشمندان معتقدند که این سیاره تقریباً به اندازه زحل جرم دارد و در فاصله ۱۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد.
این سیاره بسیار دورتر از زمین نسبت به ستاره خود است، بنابراین دوره مداری وسیع‌تری دارد که چند صد سال طول می‌کشد.
تصور می‌شود که این منظومه سیاره‌ای حدود ۶ میلیون سال قدمت دارد، بنابراین ما واقعاً در حال گرفتن تصویری از مراحل اولیه توسعه آن هستیم. خورشید ما میانسال محسوب می‌شود و حدود ۴.۶ میلیارد سال قدمت دارد.
سیاره «TWA 7 b» 10 برابر کوچکتر از هر سیاره فراخورشیدی قبلی است که مستقیماً با این تلسکوپ فضایی مشاهده شده است. معمولاً سیاراتی با این اندازه را نمی‌توان با تلسکوپ مشاهده کرد، زیرا نور ستاره میزبان، مشاهده مستقیم را ناممکن می‌کند.
تیم تحقیقاتی به رهبری دکتر آن-ماری لاگرانژ(Anne-Marie Lagrange)، با ساخت یک اتصال تلسکوپی که نتایج یک خورشیدگرفتگی را تقلید می‌کرد، این مشکل را حل کرد. این امر بخش زیادی از نور ساطع شده از ستاره را کاهش داد تا مشاهده اجرام اطراف آسان‌تر شود.
این فرآیند به تیم اجازه داد تا سیاره را که به صورت یک منبع نور درخشان با حلقه‌ای باریک از آوار به نظر می‌رسد، مشاهده کنند. لاگرانژ و تیمش خاطرنشان می‌کنند که هنوز احتمال بسیار کمی وجود دارد که تصاویر یک کهکشان پس‌زمینه را نشان دهند، اما شواهد به شدت به این نکته اشاره دارند که منبع، سیاره‌ای است که قبلاً کشف نشده است.
اولین سیاره فراخورشیدی برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ کشف شد. از آن زمان، نزدیک به ۶۰۰۰ سیاره دیگر مشاهده شده است. باز هم، اکثریت قریب به اتفاق این سیارات با تصویربرداری مستقیم ثبت نشده‌اند.
این جدیدترین کشف خیره‌کننده دوست خوبمان «جیمز وب» است. این تلسکوپ اخیراً یک پدیده کیهانی به نام «حلقه اینشتین» را ثبت کرده است که زمانی است که نور یک کهکشان به دور جرم کهکشان دیگر خم می‌شود.
سال گذشته نیز این تلسکوپ دورترین کهکشانی را که تاکنون مشاهده شده است، کشف کرد.
