علیرضا بیرانوند ، دروازهبان تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه پرسپولیس، تجربههای متفاوت و اغلب دشواری را در مسیر رسیدن به جایگاه کنونیاش پشت سر گذاشته، که داستان زندگی او الهامبخش بسیاری از جوانان است.
این دروازهبان خوشنام که *علاقه زیادی به فوتبال* دارد، در مصاحبهای با یک روزنامه بلژیکی، پرده از بخشی از زندگی پرماجرایش برداشته است. او با اشاره به شرایط سخت دوران کودکی، گفت: «از *یک خانواده عشایری* بودم و پدرم میخواست در مسیر پرورش دام، راه او را ادامه دهم. اما علاقهٔ شدید من به فوتبال باعث شد که در سن ۱۲ سالگی از خانه فرار کنم.»
بیرانوند ادامه داد: «پس از ترک خانه، مسیر طولانی و سخت *۶۰۰ کیلومتری* را با کمک خودروهای عبوری طی کردم تا به تهران برسم؛ جایی که *باشگاههای بزرگ* فوتبال حضور داشتند و میتوانستم شانس ورود به سطح حرفهای را پیدا کنم.»
علیرضا بیرانوند در بخشی دیگر از صحبتهای خود، از دوره سخت زندگی در تهران پرده برداشت: «این دوران، آسان نبود. بهعنوان یک *پسربچه تنها*، باید خودم هزینه زندگی را تأمین میکردم. در کنار فعالیتهای فوتبالی، مجبور شدم مشاغل مختلفی را تجربه کنم. در *کارواش* مشغول به کار شدم و حتی در *پیتزافروشی* فعالیت کردم. شبها پس از ساعتها کار، در همان محل کارم میخوابیدم.»
تلاشهای بیرانوند و ایستادگی او در برابر موانع نشان میدهد که با *پشتکار* و اراده، حتی سختترین شرایط هم میتواند به سکویی برای رسیدن به آرزوها تبدیل شود، او امروز یکی از چهرههای برجسته فوتبال ایران است.