به گزارش اقتصادنیوز، «جنگ تمام شد! اما در حقیقت این گزاره به هیچ‌وجه حقیقت ندارد.» این جمله را سایمون تیسدال ستون‌نویس گاردین نوشته و تاکید دارد« آتش‌بسی که به‌صورت شفاهی بین ایران و اسرائیل به‌وجود آمده، هر لحظه ممکن است از هم بپاشد.» در این گزارش آمده است؛
جنگ تمام شد! اما تنها ساده‌لوحان باور دارند که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و جنگ‌طلب اصلی، از جنگیدن دست کشیده باشد. حتی اگر دونالد ترامپ درست بگوید و تأسیسات هسته‌ای ایران نابود شده باشند که البته عبارت به شدت آسیب‌دیده در مورد آن دقیق‌تر به نظر می‌رسد، زیرا دانش هسته‌ای ایران و ذخایر پنهانی اورانیوم غنی‌شده‌اش از بین نرفته‌اند.
با اولین نشانه، واقعی یا غیرواقعی از بازسازی این تأسیسات، نتانیاهو و هم‌فکرانش بی‌تردید دوباره به فکر حمله خواهند افتاد. هفته گذشته، ترامپ اسرائیلی‌ها را متوقف کرد، اما او مردی است که می‌تواند پیش از صرف صبحانه، سه بار نظرش را تغییر دهد.
چه کسی واقعاً باور دارد که نتانیاهو بتواند در برابر وسوسه حمله مجدد به ایران مقاومت کند؛ به ویژه اگر حملات جدید از نظر سیاسی به نفعش تمام شود.
گزارش‌ها حاکی از آن است که نخست‌وزیر اسرائیل اکنون در حال بررسی برگزاری انتخابات زودهنگام است. شاید او امیدوار است بعد از جنگ با ایران، ناکامی‌هایش در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و رها کردن گروگان‌های در دست حماس را پوشش دهد.
از ماه مارس، زمانی که نتانیاهو به‌صورت یک‌جانبه آتش‌بس غزه را به هم زد، او به دنبال تسلط بر منطقه خاورمیانه بوده است. غیرنظامیان فلسطینی در جنایات مکرر ارتش اسرائیل و شهرک‌نشینان در اطراف مراکز توزیع غذا در غزه و شهرهای کرانه باختری جان خود را از دست داده‌اند. در مکان‌هایی مانند رفح، یکشنبه خونین، تقریبا هر روز رخ می‌دهد. در لبنان و سوریه، اسرائیل بی‌محابا بمب بر سر شهرها و مناطق نظامی و ... ریخته است. ماشین نظامی نتانیاهو هرگز متوقف نمی‌شود. پس چرا باید تصور کرد که او در قبال ایران متفاوت عمل خواهد کرد؟
بیشتر مردم از جنگ‌های بی‌پایان متنفرند، جنگ‌هایی که نمونه آنها مداخلات طولانی و غم‌انگیز غرب در افغانستان و عراق است. اما نتانیاهو این‌گونه نیست. صلح دشمن اوست. جنگ بی‌پایان، او را در قدرت، در کانون توجه و دور از زندان نگه می‌دارد.
همچون ولادیمیر پوتین، او جنگ مداوم را فرصتی برای تقویت حمایت داخلی و غلبه بر مخالفانش می‌بیند. خشونت دولتی بی‌وقفه برای دموکراسی، قانون‌مداری و حکمرانی خوب مرگبار است و در این مورد، آمریکایی‌ها هم باید نگران باشند: ریاست‌جمهوری ترامپ در مسیری مشابه قرار دارد، با این تفاوت که جنگ بی‌پایان او علیه دشمن داخلی است.
با وجود درخواست ویدئویی نتانیاهو از مردم ایران برای نوعی قیام او اهمیتی به آزادی مردم این کشور نمی‌دهد. آنچه نخست‌وزیر اسرائیل می‌خواهد، همان چیزی است که قدرت‌های امپریالیستی همیشه خواسته‌اند: کشوری به‌طور دائم تضعیف‌شده، تجزیه‌شده و تحقیرشده که هیچ چالشی برای منافع استراتژیک اسرائیل ایجاد نکند و بتوان آن را به میل خود مجازات کرد.
در ایران اما بمب‌های اسرائیل حمایت عمومی و احساسات میهن‌پرستانه را تقویت کرد. ایران بر اساس یک دروغ مورد حمله قرار گرفت. نه اطلاعات آمریکا و نه سازمان ملل ادعای نتانیاهو مبنی بر تسلیحاتی شدن برنامه هسته‌ای ایران را تأیید نکردند و دولت‌های اروپایی از محکوم کردن بمباران ناکام ماندند.
این حقایق تنها بی‌اعتمادی به غرب را عمیق‌تر خواهد کرد. ایران خواستار رفع تحریم‌های آمریکا است و ممکن است با گفتگو در این مورد موافقت کند، اما درباره فعالیت‌های هسته‌ای آینده‌اش گفتگو نخواهد کرد. همچنین ایران همکاری با بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را متوقف کرده است.
جنگ برای ترامپ هم تمام نشده است. او، مانند جنگ‌هایی که در اوکراین و غزه جریان دارد، نشان داده که مداخلات عجولانه و بی‌فکرش فقط جهان را خطرناک‌تر می‌کند. ترامپ خروج آمریکا از درگیری را در صورت شعله‌ور شدن مجدد جنگ دشوارتر کرده است. حمله غافلگیرانه او به ایران، که یادآور پرل هاربر است، منشور سازمان ملل را نقض کرده و به دولت‌های سرکش کمک خواهد کرد تا تجاوز غیرقانونی را توجیه کنند. با ادامه حمایت از نتانیاهو، که متهم به جنایات جنگی است، ترامپ خود را در معرض پیگرد توسط دیوان کیفری بین‌المللی قرار می‌دهد.
ترامپ دیپلماسی چندجانبه را نابود کرده، متحدان اروپایی را کنار زده و به آنها توهین می‌کند، به نمایندگان تازه‌کار تکیه کرده و توصیه‌های کارشناسان را رد کرده است.
غیرقابل‌اعتماد بودن و خودشیفتگی آشکار او از دلایل دیگری است برای اینکه بدانیم چرا نمی‌توان به آمریکا اعتماد کرد. جنگ در سراسر خاورمیانه به‌سختی متوقف شده. بی‌حاصلی و بی‌معنایی این جنگ نفس‌گیر بود. تقریباً هیچ دستاورد مثبتی نداشت و موجب رنج، تخریب و ناامنی شد.
