در ماه‌‌های منتهی به انتخابات ۲۰۲۴ و پس از بازگشت دوباره ترامپ به قدرت، این اعتراض‌‌ها شدت گرفت و خیلی‌ها درباره تهدیدهای فزاینده اقتدارگرایی هشدار دادند. به عنوان مثال رابرت دنیرو ترامپ را رئیس‌‌جمهور بیزار از فرهنگ خواند و جان کیوساک او را هیتلر مدرن توصیف کرد و هوادارانش را فاشیست‌‌هایی خطرناک دانست. 

در این میان، هالیوود به‌‌عنوان نیرویی مقاوم در برابر روندی که بسیاری آن را لغزش به‌‌سوی اقتدارگرایی توصیف می‌کنند به جبهه‌‌ای فرهنگی علیه ترامپ تبدیل شده و هنرمندان معروف مدام علیه سیاست‌‌های ترامپ موضع می‌گیرند. جورج کلونی، یکی از هنرمندانی است که همیشه صدای اعتراضش بلند بوده است. او در مصاحبه‌‌ای با سی‌‌ان‌‌ان گفته است که در هالیوود همه نگران‌‌اند که هدف دولت ترامپ قرار بگیرند. اما اگر بخواهی تمام عمرت را صرف نگرانی کنی، دیگر هیچ کاری نمی‌توانی بکنی اما من می‌‌خواهم روزی بتوانم در چشمان فرزندانم نگاه کنم و بگویم در آن لحظه حساس تاریخی، کجا ایستاده بودم.

در روزهای اخیر هنرمندان جدیدی علیه رئیس‌جمهور آمریکا گلرد گرفته‌اند که قابل‌توجه است.کری کون بازیگر مشهور آمریکایی با اشاره به اینکه برخی از اعضای خانواده‌‌اش در ایالت اوهایو به ترامپ رای داده‌‌اند، گفت که مجبور شده با آنها وارد بحث شود، اما هرگاه موضوع به مسائل اجتماعی و سیاسی روز کشیده شده، ادامه گفت‌‌وگو «غیرممکن» بوده است. او توضیح داد زمانی بود که امکان صحبت درباره این مسائل وجود داشت، اما وقتی یک کشور وارد «سراشیبی اقتدارگرایی می‌شود»، سیستم بسته می‌شود. رهبر، تنها منبع اطلاعات می‌شود و آن منبع هم «نفوذناپذیر» است. به نظرم وقتی درون چنین چرخه اطلاعاتی بسته‌‌ای قرار می‌‌گیری، دیگر حرف‌‌زدن درباره هر چیزی سخت می‌شود چرا که اصلا پایه‌‌ای بر اساس واقعیت وجود ندارد.

وقتی از این بازیگر پرسیده شد آیا باور دارد که اگر مردم مستقیما تحت‌‌تاثیر سیاست‌‌های ترامپ قرار بگیرند، از او روی‌‌گردان می‌‌شوند، گفت: روایت‌‌سازی بسیار قدرتمند است. خیلی راحت می‌توان یادشان داد که مهاجرها را مقصر بدانند، در حالی که میلیاردرها دارند جیبشان را خالی می‌کنند.

همچنین باربارا استرایسند خواننده، بازیگر و فعال اجتماعی، هم‌‌زمان با انتشار آلبوم جدیدش در مصاحبه‌‌ جدیدی با ورایتی، نگرانی عمیق خود را در مورد وضعیت جهان، به‌ویژه آمریکا ابراز کرد. وقتی از او پرسیده شد که به نظرش حزب دموکرات باید چه کسی را برای ریاست جمهوری در سال ۲۰۲۸ نامزد کند، استرایسند گفت: این یک سوال واقعا سخت است.

من نمی‌توانم به آن پاسخ دهم. پیچیده است. احساس می‌‌کنم همه چیز پیچیده شده، احساس می‌‌کنم دنیا در هرج و مرج است. فکر می‌‌کنم کشور ما بدترین هرج و مرج را دارد. از آنچه اتفاق می‌‌افتد خیلی ناراحتم. خیلی ناراحتم. وقتی از استرایسند پرسیده شد آیا فکر می‌کند آمریکا ممکن است اولین رئیس‌جمهور زن خود را در طول عمر او ببیند، پاسخ داد: در طول عمر من نمی‌‌دانم، اما مطمئنا به زندگی پسرم قد می‌دهد.

در طول دوره اول ریاست جمهوری دونالد ترامپ نیز استرایسند اغلب از سبک رهبری، سیاست‌‌ها و لفاظی‌‌های او ابراز نگرانی می‌‌کرد. او در مصاحبه‌‌ها و ابراز نظرهای قبلی‌‌اش هم گفته بود که ترامپ او را «مضطرب و دلشکسته» کرده و حتی اعتراف کرد که به ترک کشور فکر کرده است. همچنین شارلیز ترون بازیگر مشهور نیز در پنجمین مهمانی سالانه خود که برای پروژه توسعه آفریقا برگزار می‌شود به مهمانان گفت ما به سرعت در حال عقب‌‌گرد هستیم.

این بازیگر که هر سال این مهمانی را برگزار می‌کند تا در حمایت از سلامت و ایمنی جوانان در زادگاهش آفریقای جنوبی کمک مالی جمع‌‌آوری ‌‌کند، گفت: وقتی دنیا در حال سوختن است، حضور شما اینجا خیلی باارزش است. اینجا در لس‌‌آنجلس، در آمریکا و در سراسر جهان، ما به سرعت در حال عقب‌‌گرد هستیم. سیاست‌‌های مهاجرتی دولت زندگی خانواده‌‌ها را نابود کرده، نه مجرمان را؛ حقوق زنان هر روز کمتر می‌شود و خشونت مبتنی بر جنسیت در حال افزایش است. این یک سیاست نیست، بلکه یک دیدگاه شخصی است. لعنت به آنها ...

ترون در نوجوانی و در حالی که در هالیوود مشغول کار بود، به آمریکا مهاجرت کرد، ولی در ۱۹ سالگی به دلیل اقامت بیش از مدت ویزای کاری‌‌اش از کشور اخراج شد و بعدها اجازه بازگشت یافت.

او در این مراسم از کاهش کمک‌‌های خارجی که برنامه‌‌های اچ.آی.وی و ایدز را در آفریقای جنوبی به حالت تعلیق مطلق درآورده است، انتقاد کرد و گفت: همه اینها نه تنها مضر، بلکه خطرناک است؛ مردم جان خود را از دست خواهند داد، متاسفانه بسیاری از آنها پیش از این با سرعتی ترسناک جان خود را از دست داده‌‌اند. دیدن این رنج غیرضروری، دلخراش است.

این بازیگر افزود: اما آنچه نمی‌توانیم از دست بدهیم، مقاومت است. امید وجود دارد. در همه ما قدرتی وجود دارد که کمک می‌کند تا مقاومت کنیم، سازماندهی ‌‌کنیم، اعتراض ‌‌کنیم، رای بدهیم و از یکدیگر مراقبت ‌‌کنیم و این وضعیت جدید را به عنوان یک وضعیت عادی قبول نکنیم. اگرچه تمرکز ما بر جوانان در آفریقای جنوبی است اما تاکید داریم باید برای زندگی همه ارزش قائل شد. همه باید حق داشته باشند که سالم و ایمن باشند و دیده شوند.