گروه دیپلماتیک – همشهری آنلاین: در قلب صحرای نقب، جایی که تصور ساخت سلاح کشتارجمعی دور از ذهن بود، یکی از رازهای بزرگ قرن بیستم شکل گرفت: زرادخانه هستهای رژیم صهیونیستی. این برنامه پنهانی که از اواخر دهه ۱۹۵۰ آغاز شد، در بستری از فریب، دیپلماسی پشتپرده و مماشات متحدی به نام آمریکا رشد کرد.
آمریکا، که به ظاهر خواهان منع گسترش سلاح هستهای بود، در نهایت چشمان خود را بر حقیقت بست. اکنون، رژیم صهیونیستی نه تنها سلاح هستهای دارد بلکه با اتکا به سیاست ابهام، هیچ گاه آن را تایید یا رد نکرده است. این داستان، روایتی از ژئوپلیتیک، فریبکاری و تبعیض هستهای است.
آغاز پروژه: از همکاری با فرانسه تا کشف آمریکا
- ۱۹۵۸: پرواز هواپیمای جاسوسی آمریکایی U-2 نخستین سرنخ را درباره فعالیت مشکوک در دیمونا داد.
- اسرائیل با فرانسه قراردادی برای احداث رآکتور و فناوری جداسازی پلوتونیوم امضا کرده بود.
- راکتور 50-70 مگاواتی آب سنگین را فرانسه برای رژیم صهیونیستی طراحی و تأمین کرد.
- تأسیسات دیمونا در ابتدا به عنوان یک مرکز نساجی معرفی شده بود تا محرمانه بماند.
فشارهای کندی و مقاومت بنگوریون
- ۱۹۶۱: جان کندی رئیسجمهور وقت آمریکا در دیدار با بنگوریون نخست وزیر رژیم صهیونیستی خواستار بازرسی دیمونا شد.
- صهیونیستها بازدیدها را به تأخیر انداختند.
- کندی هشدار داد: ادامه حمایت آمریکا منوط به شفافیت هستهای است.
تغییر در سیاست: استعفای بنگوریون، ترور کندی
- مقاومت بنگوریون و فشار واشنگتن موجب تشدید تنش شد.
- با استعفای بنگوریون و جانشینی اشکول، تلآویو سیاستی نرمتر در پیش گرفت.
- ترور کندی موجب تغییر موضع واشنگتن شد؛ جانسون جانشین کندی دیگر پیگیر بازرسی نبود.
توافق نانوشته: نیکسون، کیسینجر و گلدا مایر
نیکسون (رئیسجمهور وقت آمریکا) به این نتیجه رسید که توانایی اعمال فشار بر اسرائیل محدود است.
در دیداری مخفیانه با گلدا مایر نخست وزیر صهیونیستی، توافقی نانوشته شکل گرفت:
اسرائیل نخستین استفادهکننده نخواهد بود.
سکوت در قبال برنامه هستهای، بهجای تقابل
سکوت به جای تقابل، ابهام به جای شفافیت
رژیم اسرائیل از امضای عملی پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای(NPT) سرباز زد.
بازرسیها به حداقل رسید؛ تنها یک بار در سال، بدون امکان کشف واقعی
تا سال ۱۹۶۷، رژیم صهیونیستی اولین بمبهای خود را آماده داشت.
سیاست ابهام: نه تایید، نه انکار
رژیم اسرائیل هرگز رسماً تایید یا انکار نکرده که بمب هستهای دارد. روزنامه اسپانیایی ال دیاریو مینویسد: این داستان فقط درباره یک زرادخانه نیست؛ بلکه درباره ضعف رژیمهای حقوقی بینالمللی، اولویت منافع ژئوپلیتیکی بر عدالت، و ناتوانی در اعمال اصل منع اشاعه است. فریب، تأویل، سکوت و دیپلماسی پشت پرده، همگی به اسرائیل اجازه دادند تا با دور زدن قوانین، سلاح هستهای بسازد.