همشهری آنلاین_فاطمه عسگری نیا: مشتی از برنج برمی دارد و کم و کیف پخت را اول با دست اندازه می گیرد بعد هم چند دانه ای برنج در دهان می گذارد و زیر لب زمزمه می کند " یادم نمی رود که همه عزتم تویی/من پای سفره تو شدم محترم حسین/لطفی که کرده ای به من مادرم نکرد/ای مهربانتر از پدر و مادرم حسین " با اشاره حاج رضا، بچه های هیات دست به کار می شوند یکی خرماهای سرخ شده را از روغن بیرو می آورد یکی کشمش های تفت داده شده را آماده کناری می گذارد و مسئول گوشت های چرخ کرده هم با کفگیر چوبی بلند دائم مشغول هم زدن و آماده کردن آنها هستند. حاج رضا محمدی، پسر ارشد کربلایی صادق محمدی بنیانگذار هیات مسلمیه تهران است که راه و رسم آشپزی در هیات را از پدر به ارث برده است.

پسر همان پدر

متولد سال ۱۳۳۷ است. همان سالی که کربلایی صادق محمدی(پدرش) گلنگ هیات مسلمیه را به زمین زد تا چراغ مجلس عزای حسین در سایه تبعید امام خمینی و سخت گیریهای شاه خاموش نشود. کربلایی خودش اشپز حسینیه بود. البته قبل از این که حسینیه مسلمیه صاحب ساختمان شود هیات مسلمیه یا به صورت سیار مراسم خود را برگزار می کرد یا در مسجد قندی و خانه های مردم از ان نوای یا حسین شنیده می شد. به خاطر همین این هیات الان قدمتی صد ساله دارد. حاج رضا تجربه اشپزی کنار خادمان بزرگی چون حاج اقا جواد کوره پز، حاج عبدالعظیم کاظمی، حاج عبدالله خان اشپز در هیات مسلمیه و حاج ساغری، حاج اکبر سیاپوشان و حاج داود را در نارمک دارد.

آداب آشپزی برای امام حسین

می گوید آشپز امام حسین شدن آداب و اصول خودش را دارد: «عمده سفارش ها و آموزشهایی که پدرم در خصوص آشپزی برای امام حسین به ما می داد معرفتی بود مثلا می گفت باید آگاه باشی چه کاری در دست داری! برای چه کسی داری کار می کنی و چرا؟ بعد هم تاکید می کرد سعی کنید طوری تکلیفتان را در این مسیر انجام بدهید که فردای قیامت در خدمت ارباب آقا امام حسین شرمنده نباشید. »بعد هم قانونهای آشپزی برای امام حسین را می شمارد: «طهارت جسم و روح، تمیزی وسائل کار و آلات اشپزی و از همه مهمتر اطمینان از سلامت جنس و باری که برای نذری اهل بیت قرار است خرج شود.»

رمز خوشمزگی نذریها

حاج رضا که از بدو تولد تا به امروز که حدودا ۶۷ ساله است و مویی پای دیگ های نذری امام حسین سفید کرده است می گوید خیلی از ما آشپزهایی که در محرم پای دیگ های نذری برای ۳ تا ۴ هزار نفر می ایستیم و غذا آماده می کنیم باور کنید در خانه خودمان به اندازه درست کردن دو تا تخم مرغ نیمرو هم قبولمان ندارند. همه آنچه در پخت و پز این نذریها اتفاق می افتد به خاطر مادر سادات حضرت زهرا(س) است اوست که مدیریت کار و طعم و مزه غذای نذری را عهده دار است. بخاطر همین است که قیمه امام حسین طعمش در هیچ آشپزخانه ای جز هیات و حسینیه تکرار نمی شود.

حاجت روا شدم

حاج رضا گرچه آشپزی برای هیات را در هیات پدری خود که همان مسلمیه بود یاد گرفت و ادامه داد اما سالی که به دعوت یکی از دوستانش برای پخت غذای نذری پایش به هیات انصار الفاطمه در نارمک باز شد فکرش را هم نمی کرد که بزرگترین حاجت زندگی اش را بگیرد: «علیرغم همه درمان های علمی من و همسرم صاحب اولاد نمی شدیم تا این که یک سال در غیبت آشپز اصلی به هیات انصار الفاطمه دعوت شدم و چند شب آشپزی کردیم. به رسم مهربانی بچه های هیات در پایان مراسم هدیه ای را داخل پاکت به من دادند و اصرارم برای نگرفتن فایده ای نداشت. شب همسرم خواب حضرت زهرا را دید که فرموده بود ما خودمان دستمزد خادممان را می دهیم و سه بار این جمله را تکرار کرده بود فردا صبح به محض روایت این خواب از سوی همسرم پاکت هدیه را به بچه های هیات بازگرداندم و در فاصله کوتاهی از این جریان خدا به ما فرزند دختری عطا کرد. بعد هم در حالیکه دستی بر محاسنش می کشد می گوید : «من و جدایی از این آستان خدانکند/خدای هرچه کند از توام جدا نکند حسین جان»

انصارالفاطمه هیاتی در دل مدرسه

سال ۷۲ بود که بچه های دوم دبیرستان مدرسه نمونه دولتی پسرانه دانشمند تصمیم به برگزاری یک مراسم توسل گرفتند و وقتی تلاشهایشان برای برگزاری این مراسم در مدرسه به جایی نرسید تصمیم گرفتند به نوبت در خانه های همدیگر بساط این توسل را برپا کنند.

بعدها که مدرسه جدیت آنها را در برگزاری مراسم ماهانه شان دید اجازه داد بچه ها هیات را به مدرسه بیاورند. حالا همه کلاسها، سالن جلسات و راهروهای مدرسه به وقت برگزاری مراسم عزاداری در اختیار هیات است و به وقت ساعت کاری مدرسه در اختیار مسئولان مدرسه و دانش آموزان. مصطفی امینی مسئول هیئت، یکی از همان دانش آموزان قدیمی است که می گوید امروز این هیات حدود ۵ هزار نفر عاشق و خادم دارد که همه امور هیات از تامین هزینه ها گرفته تا برگزاری مراسم و پخت و پز بر عهده آنهاست. به قول او دیگر حالا یک هیات است که مدرسه ای را در خود جای داده است : «این مدرسه ۷۰ شهید تقدیم ایران کرده و ۲ تن از شهدای هسته ای اخیر درس خوانده های همین مسجد و از بچه های همین هیات بودند.»بارِ هیات که می رسد دانش آموزان دست به کار می شوند از جابجایی در انبارها تا حتی پاک کردن برنج ها!