«اسم من آهارون شرف است. رئیس آکادمی هستم. به موساد خوش آمدید. نام کامل آن ha-Mosád le-Modiʿín u-le-Tafkidím Meyuḥadím (انستیتوی اطلاعات و عملیات ویژه) است. شعار ما این است: بجنگ از راه نیرنگ».
این چند خط را ویکتور استروفسکی، مامور سابق جوخه مرگ کیدون در کتابی به نام راه نیرنگ آورده است و شرح اولین باریست که به عنوان یک نیروی تازهوارد، با رئیس آکادمی روبرو میشود. این جمله مغز تمام اقدامات موساد در دهههای گذشته است.
به گزارش فرارو، در جریان جنگ 12 روزه ایران و اسرائیل که به دنبال حمله این رژیم در بامداد ۲۳ خرداد آغاز شد، نام موساد بار دیگر در رسانهها بیشتر از قبل به گوش رسید. چرا موساد به عنوان بازوی اطلاعات خارجی رژیم تلآویو، به طور طبیعی نقشی مهم در حمله به کشوری دیگر ایفا میکند. در جریان جنگ اسرائیل و ایران میتوانیم حداقل پنج وظیفه برای موساد تعریف کنیم.
نقش آفرینی دستگاه جاسوسی اسرائیل در این حمله را میتوان از زوایای مختلفی نگاه کرد که ترور چهرههای نظامی – امنیتی، دانشمندان هستهای و هدف قرار دادن برخی دفاتر وابسته به نهادها در مناطق مختلف از جمله آنهاست.
اسرائیل جنگ را با ترور آغاز کرد. شاید این ترورها به روش کلاسیک قتلهای سیاسی با استفاده از بمبگذاری یا سلاح از فاصله نزدیک انجام نشد، اما تروری به سبک اسرائیلی بود. استفاده از جنگافزارهای سنگین برای ترور اشخاص، یکی از روشهاییست که تلآویو به طرق مختلف و طی چند دهه از آن استفاده کرده است. آنها همانطور که عماد مغنیه فرمانده شاخه نظامی حزبالله را سال ۲۰۰۸ را با استفاده از خودروی بمبگذاری شده ترور کردند، هر سه دبیرکل این جنبش را در سالهای ۱۹۹۲ و ۲۰۲۴ به وسیله حمله موشکی یا بمباران به شهادت رساندند.
ترور فارغ از روش آن، مبتنی بر جمعآوری اطلاعات درباره اهداف است. شناسایی، ریزترین رفتارها، محلهای تردد و اسکان، نقاط ضعف و قوت و هر دادهای که مورد استفاده قرار میگیرد، فقط از طریق جمعآوری اطلاعات به دست میآید و همین موضوع بیشتر نگاهها را به سمت موساد هدایت میکند. برخی از اهداف خاص اسرائیل که در جریان این حمله شهید شدند، چهرههایی شاخص مانند سپهبد باقری یا سپهبد رشید بودند اما در کنار آنها، تعداد قابل توجهی از دانشمندان هستهای نیز هدف قرار گرفتند که به صورت عمومی شناختهشده نبودند. علاوه بر این که در میان نظامیان هم چهرههایی مانند سردار محمد کاظمی رئیس فقید سازمان اطلاعات هدف قرار گرفتند. مطالعه اهداف ترور اسرائیل در جریان این حمله نظامی، پیچیدگی عملیات و به شهادت رساندن جمعی از آنها در یک بازه زمانی تقریباً یکسان، نقشآفرینی این سازمان جاسوسی را پررنگتر میکند.
رژیم صهیونیستی در جریان تجاوز به مناطق مختلف به ایران، مدعی شد که برخی دفاتر در اختیار نهادها را هدف قرار داده است. این ادعا را نمیتوان تائید یا رد کرد. اما میدانیم که اماکنی در بخشهای مختلف پایتخت هدف قرار گرفتند که به دلیل ملاحظات امنیتی دادههایی درباره آنها منتشر نشد. از جمله این که سرداران شهید کاظمی، محققی و محسن باقری در یکی از این اماکن به شهادت رسیدند که این فرضیه را تقویت میکند؛ یا دشمن در جریان جمعآوری اطلاعات برخی از اماکن را شناسایی کرد یا با استفاده از ابزار دیگر، مشغول ردیابی بود. همچنین بخشی از اقدامات دشمن برای شناسایی نقاط استراتژیک داخل کشور برای بمباران نیز در این زمینه تعریف میشود.
دستگاه جاسوسی رژیم اسرائیل در ایران یک شبکه از عوامل خود ایجاد کرد که بخشی از حمله بودند. شبکهای که میدانیم حداقل بخشی از اقدامات آنها به مونتاژ و پرتاب پهپادها از درون خاک ایران اختصاص داشت. این شبکه بر اساس تجربیات، فواید دیگری نیز برای دشمن داشته است که جمعآوری اطلاعات از نقاط مختلف و اشخاص، تعقیب و مراقبت نیز میتواند از ماموریتهای آنان باشد. همچنین در جریان عملیات نیروهای امنیتی برای کشف این شبکه و دستگیری عوامل اسرائیل، به طور مشخص در استان البرز سلاح موشکانداز اسپایک کشف شد که سلاحی اسرائیلیست و در زمره مهمات ضدتانک و ضدنفر دستهبندی میشود. اسپایک در مدلهای مختلف، توانایی انهدام اهدافی در فاصله ۵۰ متر تا ۱۰ کیلومتر را دارد. موساد سازمانیست که امکان استخدام عوامل در ایران را دارد. تجهیزات اسپایک که داخل ایران کشف شد قابلیت کنترل از راه دور داشتند.
اخبار میگوید بخشی از آنچه توسط عوامل اسرائیل در این حمله استفاده شد، به داخل کشور قاچاق شده است. هنوز به طور دقیق مشخص نیست گستره این تجهیزات تا چه اندازه بوده است. تصاویری که از کارگاههای ساخت پهپاد داخل کشور منتشر شد نشان میداد که بخشی از بدنه پهپادها با امکانات قالبریزی و پرینتر سهبعدی داخل کشور ساخته میشد. اما بخشی از این تجهیزات مانند پهپادهای انتحاری گفته میشود که طی زمان از طرق مختلف به کشور وارد شده است. موساد پیش از این نیز سابقه اجرای عملیات مشابه در پرونده ترور دانشمند شهید محسن فخریزاده را داشت.