هنگام حمله صرع چه کنیم؟

برترین‌ها پنج شنبه 12 تیر 1399 - 19:45

صرع، یک اختلال مغزی یا نورولوژیکی است که سبب می‌شود فرد دچار تشنج‌های مکرر شود. صرع باعث می‌شود سلول‌های عصبی مغز شروع به ارسال پیام‌های اشتباه کنند. این اتفاق می‌تواند به دلیل عدم تعادلی در مواد شیمیایی مغز به نام پیام رسان‌های عصبی ایجاد شود که نهایتا این مشکلات سیگنال دهی منجر به تشنج خواهند شد.

برترین‌ها: اگر با این اختلال آشنا نیستید عجیب نیست، چون بسیاری از افراد حتی اسم صرع را نیز نشنیده‌اند، اما از هر ۲۶ نفر، یک نفر به صرع مبتلا می‌شود.

صرع چیست؟

تغییرات مغز می‌توانند ناشی از یک آسیب در سر، عفونت مغزی، سکته‌ی مغزی و یا بیماری عروق خونی باشند. صرع می‌تواند ژنتیکی هم باشد؛ اگر در خانواده سابقه‌ی بیماری صرع را داشته باشید، بیشتر مستعد این بیماری خواهید بود. تشنج‌های صرع در طیف خفیف تا شدید قرار می‌گیرند. طی یک تشنج، فرد ممکن است احساساتی عجیب را تجربه کند. ممکن است چند لحظه به فضا خیره شود و نسبت به اطرافش ناآگاه باشد. برخی از افراد طی تشنج، حتی هوشیاری خود را از دست می‌دهند یا دچار لرزش بدن می‌شوند.

هنگام حمله صرع چه کنیم؟

درمان صرع چیست؟

درمان قطعی برای بیماری صرع وجود ندارد، اما در بیشتر موارد، این بیماری قابل کنترل است. درمان این بیماری باید به محض تشخیص آغاز شود که شامل دارودرمانی، تغییراتی در رژیم غذایی، نورواستیمیولیشن (تحریک عصب) و در برخی موارد عمل جراحی می‌شود.

هنگام حمله صرع چه اقداماتی انجام دهیم؟

کنار فرد بمانید و مدت زمان تشنجش را بگیرید.

آرامش خود را حفظ کنید، این کار کمک می‌کند اطرافیان‌تان نیز آرام باشند. حین تشنج با فرد به آرامی صحبت کنید و به او اطمینان خاطر بدهید تا کمکش کنید به حالت نرمال برگردد.
هویت پزشکی او را چک کنید.
به ساعت‌تان نگاه کنید و زمان شروع تشنج تا پایان تشنج فعال را بگیرید.
گرفتن مدت زمان تشنج کمک‌تان می‌کند متوجه شوید نیاز به اقدام اورژانسی هست یا نه. بیشتر تشنج‌ها دو سه دقیقه بیشتر طول نمی‌کشند، اما باز هم قابل پیش بینی نیست. بعضی از تشنج‌ها ممکن است با علائم خفیف شروع شوند، اما منجر به از دست دادن هوشیاری یا افتادن شوند که می‌تواند سبب آسیب شود. سایر تشنج‌ها نیز ممکن است فقط چند ثانیه طول بکشند.

فرد را در حالت ایمن قرار دهید

اشیاء تیز و خطرناک را دور کنید.
اگر فرد آشفته و هراسان است کمکش کنید از موقعیت‌های خطرناک فاصله بگیرد. مثلا او را به آرامی از میان جمع، پلت فرم مترو، ارتفاع یا اشیاء خطرناک دور کنید.
از اطرافیان بخواهید عقب بروند و دوروبر فرد را خالی کنند. به هوش آمدن بعد از تشنج در میان جمعیتی که دور فرد جمع شده‌اند برای او ناراحت کننده و پریشان کننده خواهد بود.
از یک نفر بخواهید نزدیک‌تان بماند تا اگر نیاز به کمکش داشتید دردسترس باشد.

اگر فرد هوشیار نیست او را به پهلو برگردانید

فرد را تا جایی که ممکن است در وضعیت راحت قرار دهید.. اطراف گردنش را آزاد کنید.
اگر هوشیار است کمکش کنید جای امنی بنشیند.
اگر ممکن است بیفتد یا دچار تشنج تونیک – کلونیک شده است:

او را روی زمین بخوابانید.
چیزی کوچک و نرم زیر سرش قرار دهید.
او را به پهلو برگردانید طوری که دهانش به سمت زمین باشد. این کار باعث می‌شود بزاق دهان، راه‌های هوایی را مسدود نکند و فرد راحت‌تر نفس بکشد.

حین تشنج تونیک – کلونیک اینطور به نظر می‌رسد که فرد نفس نمی‌کشد، زیرا عضلات سینه حین این نوع تشنج، سفت و منقبض می‌شوند. اما با پایان این قسمت از تشنج، عضلات شل شده و تنفس به حالت نرمال برمی‌گردد.
به طور کلی هنگام این تغییرات تنفسی در تشنج، نیازی به تنفس مصنوعی نیست.

چیزی در دهان فرد نگذارید

ممکن است حین تشنج، عضلات فک و صورت فرد منقبض شده و باعث شود فرد چیزی را که دهانش می‌گذارید را گاز بگیرد، در نتیجه احتمال اینکه شی‌ء را بشکند و قورت دهد یا دندانش بشکند زیاد است!
نگران نباشید، او نمی‌تواند حین تشنج، زبانش را قورت بدهد!
تا زمانی که هوشیاری کاملش را به دست نیاورده به او آب یا غذا و یا دارو ندهید. اگر فرد کاملا هوشیار نباشد ممکن است آب و ... به جای اینکه وارد معده‌اش شود، وارد ریه‌هایش شود.
دارو‌های حیاتی اگر بلعیدنی نیستند در صورتی که پزشک توصیه کرده باشد می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.

سعی نکنید فرد را محدود کنید

تلاش شما برای متوقف کردن حرکات فرد هنگام تشنج یا به زور نگه داشتن او جلوی تشنجش را نمی‌گیرد.
محدود کردن فرد می‌تواند منجر به آسیب شده او را پریشان‌تر و فعال‌تر کند. حرکات فرد حین تشنج ارادی نیست، اما اگر محدود شوند ممکن است به حالتی تهاجمی واکنش نشان بدهند.
اگر فرد اصرار دارد راه برود، در صورت امکان فضا را برایش بسته و ایمن کنید.

کنار فرد بمانید تا زمانی که بد از تشنج، کاملا هوشیاری‌اش را به دست آورد

بیشتر حملات صرع در عرض چند دقیقه رفع می‌شوند.

ممکن است حین تشنج فرد آسیب بییند که در این صورت به کمک دیگران هم نیاز خواهید داشت.

اگر اینطور به نظر می‌رسد که فرد در حال خفه شدن است، او را به پهلو برگردانید و درخواست کمک کنید. اگر فرد قادر نیست سرفه کند و راه‌های هوایی‌اش را باز کند و مشکل تنفسش را برطرف نماید فورا با اورژانس تماس بگیرید.

خونسرد و حمایت گر باشید و از دیگران هم بخواهید چنین باشند

تشنج می‌تواند هم برای خود فرد و هم برای دیگران هراس انگیز باشد. فرد ممکن است نسبت به آنچه روی داده احساس آشفتگی یا خجالت کند، پس وقتی به هوش می‌آید این نکته را حتما به خاطر داشته باشید.

به این اطمینان را بدهید که خطری او را تهدید نمی‌کند.

وقتی به هوش آمد و قادر به برقراری ارتباط بود، به او خیلی ساده توضیح دهید چه اتفاقی افتاده بود.

به او پیشنهاد دهید اگر نیاز به همراهی دارد با او باشید یا با کسی تماس بگیرید که به کمکش بیاید.

چه زمانی باید با اورژانس تماس بگیرید؟