یک تحلیلگر چینی در پکن درباره موضوع خرید جنگنده های چینی توسط ایران نوشته است:

 

اخیراً بحث‌های زیادی درباره تمایل ایران به خرید جنگنده‌های J10-C چین مطرح شده، و برخی از ایرانی‌ها نیز خواهان انتقال فناوری از سوی چین هستند — چیزی که آشکارا غیرممکن است. پیش‌تر نیز، به دلیل امتناع چین از انتقال فناوری، اندونزی از خرید جنگنده‌های J10-C صرف‌نظر کرد. از نظر ژئوپلیتیکی، ایران به‌وضوح برای چین مهم‌تر از اندونزی نیست.

 

در واقع، جنگنده J10-C ممکن است اصلاً برای ایران مناسب نباشد. ایران با نیروی هوایی بسیار قوی‌تری نسبت به پاکستان روبرو است، چرا که نیروی هوایی اسرائیل عملاً همان نیروی هوایی آمریکا است. شاید J10-C بتواند با جنگنده‌های F-16 مقابله کند، اما به‌وضوح برای مقابله با F-35های اسرائیلی کافی نیست.

 

برای ساقط کردن F-35، ایران نیاز به خرید رادار ضد استیلث چین، هواپیمای آواکس KJ-1000، سامانه جنگ الکترونیک چین برای مقابله با اختلالات الکترونیکی آمریکایی‌ها، و دسترسی به اطلاعات ماهواره‌ای بیدو دارد. این موارد تنها با خرید چند ده فروند J10-C حاصل نمی‌شود.

 

از منظر نظامی، دست‌کم در کوتاه‌مدت، من فکر می‌کنم ایران باید بیشتر بر تقویت پدافند هوایی خود تمرکز کند تا نیروی هوایی. سامانه S-300 بیش از حد قدیمی است. ایران نیاز دارد چیزی از چین بخرد که بتواند از برتری نیروی هوایی اسرائیل بر حریم هوایی‌اش جلوگیری کند و از نابودی سکوهای موشکی‌اش توسط هواپیماهای اسرائیلی جلوگیری نماید.