روزنامه گل: اگرچه در عرف فوتبال دنیا رسم است باشگاه‌ها پس از قطع همکاری با مربیان و بازیکنان خود خطاب به آنها پیام محترمانه خداحافظی منتشر کنند، اما کمتر کسی انتظار داشت پرسپولیس هم در مورد اسماعیل کارتال چنین کند. به همین دلیل هم وقتی استوری باشگاه منتشر شد، موجی از خشم و شگفتی به وجود آمد و هواداران شاکی شدند.
سوال اینجاست که اصلا چرا پرسپولیس باید ممنون کارتال باشد؟ بابت چی؟ به خاطر قهرمانی‌هایی که نیاورد؟ بابت نمایش پرفراز و‌نشیب تیمش؟ به دلیل گلباران شدن مقابل الهلال و باخت شگفت‌آور برابر شمس‌آذر قزوین؟ حالا اینها نتایج فوتبالی است و شکست و موفقیت برای هر مربی و تیمی رقم می‌خورد، اما یادمان باشد کارتال وسط قراردادش ول کرد و رفت. او یک میلیون و دویست هزار دلار بابت نیم‌فصل کار دریافت کرد و در عین بی‌تعهدی کارش را نصفه گذاشت و رفت. حالا فرض می‌کنیم شرایط کشور خاص بوده که او حاضر نشده بیاید؛ آیا برای این مردم که به گرمی میزبان او بودند، یک استوری هم نمی‌توانست منتشر کند؟ پیام همدردی در روزهای سخت جنگ به کنار؛ یک استوری ساده خداحافظی هم حق این هواداران نبود؟
بدون تعارف در این ماجرا، هیچ نشانه‌ای از ادب، شعور و تعهد در وجود کارتال دیده نشد، بنابراین پیام صمیمانه پرسپولیس هم زیر سوال است. از قدیم گفته‌اند برای کسی بمیر که برای تو تب کند.
