به گزارش همشهری‌آنلاین، ایران در ۲هفته اول لیگ ملت‌های والیبال ۲۰۲۵چهره قابل‌قبولی داشته. هفته اول تیمی که تیم دوم جوان لیگ است و برای سرمربی جدیدش پیاتزا خیلی شناخته شده نبود، در شرایط جنگی داخل ایران، به یک برد رسید و با ۳پیروزی هفته دوم فعلا در رده دهم جدول است. مهم‌تر از برد و باخت‌ها، شرایط روحی تیم و بالا رفتن کیفیت فنی آن بود. تیمی که سال پیش با باخت‌های پی‌درپی در لیگ ملت‌ها له شده و اعتماد به نفسش را از دست داده بود، حالا حتی داعیه حضور در مرحله دوم لیگ ملت‌ها را دارد. درباره این تیم و آینده‌اش که به‌نظر می‌رسد درخشان‌تر از قبل باشد، با پیمان اکبری صحبت کرده‌ایم، با بازیکن سال‌های دور تیم ملی که سابقه دستیاری در تیم‌های کولاکوویچ و پائز را داشته، سال قبل چند بازی سرمربی بوده و حالا امسال هم تیم دوم تیم ملی را در دست دارد و با پیاتزا از دور همکاری می‌کند.

از بد رو به خوب

فدراسیون با جذب پیاتزا اتفاق خوبی را رقم زد. او یکی از مربیان خوب و کاربلد حال‌حاضر والیبال جهان است و رزومه خوب و توانمندی خوبی دارد. زمانی که با پیاتزا قرارداد بستیم، او با یک تیم باشگاهی قرارداد داشت و به‌خاطر همین کمی دیر به تیم ملی ایران ملحق شد. اگر او زودتر به تیم اضافه می‌شد، شاید الان شرایط بچه‌ها در لیگ ملت‌ها خیلی بهتر بود. به هر حال ما تورنمنت را به چند دلیل خوب شروع نکردیم؛ کادر فنی شناخت کافی از تیم نداشت، بازیکنان با هم هماهنگ نبودند و دلیل بعدی که خیلی مهم است، نداشتن بازی‌های تدارکاتی است. البته هفته اول حمله‌های رژیم صهیونیستی هم پیش آمد و این مسئله هم روی کار تیم تأثیرگذار بود. به هر حال بچه‌ها نگران خانواده‌هایشان بودند ولی خدا را شکر این نگرانی‌ها کمتر شد و آنها توانستند اعتماد به نفس‌شان را به‌دست بیاورند و از بازی با اوکراین شرایط تیم خیلی بهتر شد.

هفته اول

تنها باخت ۳سته ایران به برزیل بود. این از بدشانسی تیم ما بود که نخستین بازی‌ هفته اول را با این تیم انجام داد. امسال سال بعد المپیک است و تیم‌ها تغییراتی را در تیم‌هایشان داده‌ و کمتر از بازیکنان باتجربه استفاده کرده‌اند و با اینکه برزیل هم همین کار را کرده؛ چند بازیکن باتجربه‌ را کنار گذاشته و چند بازیکن باتجربه و چند جوان خوب دارد، ولی شرایط خودش را حفظ کرده و الان هم صدرنشین است. شاید اگر ایران در بازی سوم مقابل این تیم قرار می‌گرفت، می‌توانست بازی بهتری انجام بدهد. درمجموع هفته اول را خوب شروع نکردیم ولی هر چه جلوتر رفتیم، شرایط تیم بهتر شد، شناخت کادر فنی از تیم بالاتر رفت و مهم اینکه الان ارتباط خوبی بین مربی و بازیکنان شکل گرفت و حالا هر دوطرف به هم اعتماد دارند و می‌شود گفت تیم منظم داریم. در گذشته ما خیلی به هم ریخته بازی می‌کردیم و الان حتی اگر در یک بازی ببازیم‌ هم ولی نظم تیمی را از دست نمی‌دهیم.

هفته دوم

هفته دوم ۳برد داشتیم وحتی در بازی با آلمان که باختیم هم می‌توانستیم برنده باشیم، البته در آن بازی از امین اسماعیل‌نژاد استفاده نکردیم، از پوریا خانزاده گاهی برای سرویس زدن کمک گرفتیم، به عیسی ناصری و یکی دو بازیکنی هم که تأثیرگذار بودند، تقریبا استراحت داده بودیم تا برای بازی با هلند از آنها استفاده کنیم. نظر بعضی‌ها این بود که چرا اسماعیل‌نژاد باید بیرون باشد. اینکه بخواهی ۴بازی پشت‌سر هم را در ۴روز فقط با ۶بازیکن انجام بدهی، خیلی سخت است. در بازی با آلمان هنوز خستگی بازی با آرژانتین در تن بچه‌ها بود. درمجموع عملکرد هفته دوم قابل‌قبول و امیدوارکننده بود.

هفته سوم

هفته سوم به‌ترتیب با لهستان، چین، فرانسه و بلغارستان بازی داریم. یک‌درمیان بازی‌ها سخت است، البته که اصلا بازی آسانی وجود ندارد. سطح ۲تیم پایین‌تر از ۲تیم دیگر است. اگر آلمان را می‌بردیم حضورمان در جمع ۸تیم تقریبا قطعی می‌شد اما حالا امیدواریم در هفته سوم آن شکست جبران شود. اگر هم نشد، واقعا چیزی از ارزش‌های تیم کم نمی‌شود و با طرز تفکر بهتر و با تجربه بیشتر برای قهرمانی جهان آماده می‌شویم. در قهرمانی جهان هم گروه‌ ما خوب است. پله‌به‌پله از ساده به سخت می‌رویم و این کمک می‌کند با شرایط خوبی به مراحل سخت برسیم. با عملکرد خوبی که از کادر فنی می‌بینم و انگیزه‌ای که بازیکنان دارند، می‌توانیم در جهانی هم موفق باشیم.

نقطه ضعف

شرایط هر تیمی روزبه‌روز و بازی به بازی فرق می‌کند. نمی‌شود گفت این نقطه، نقطه‌ضعف تیم است. مثلا مقابل تیمی که سرویس خیلی خوبی می‌زند، مثل برزیل دریافت ما نمی‌رسید و می‌شود نقطه ضعف، البته در تیم برزیل دارلان پشت‌خط زن تیم بود و وقتی او سرویس می‌زند توپ اصلا دیده نمی‌شود. اگر دارلان را از این تیم بیرون بگذاریم، برزیل تا ششم جدول پایین می‌آید. در روزی هم که ما سرویس عالی می‌زنیم و دریافت تیم مقابل نمی‌رسد، نقطه قوت ما می‌شود سرویس و دفاع روی تور. درمجموع در همه فاکتورها عملکرد قابل‌قبولی داشتیم.

انتخاب‌های اشتباه

چرا در این مدت ما در انتخاب مربیان اشتباه داشتیم؟ در جواب این سؤال باید به جلسات کمیته فنی اشاره کنم که برای انتخاب مربیان تیم ملی برگزار می‌شد. در آن کمیته بعضی از افراد حضور داشتند که شناخت واقعی را از والیبال روز دنیا نداشتند ولی تصمیم‌ساز بودند و این اصلا درست نبود. کمیته فنی خوب است اما به شرطی که افراد حاضر از والیبال شناخت داشته و از هرگونه سوءگیری دور باشد و خواسته‌های شخصی‌شان را در کارشان دخالت ندهند. مثلا یک جلسه یک نفر درباره یک مربی کلی نقد داشت اما جلسه بعدی نظرش ۱۸۰درجه تغییر می‌کرد. مسئله بعدی این است که همه در حوزه کاری خودشان تصمیم بگیرند. من به همه خانم‌ها احترام می‌گذارم. در جلسه آخری که پائز برای سرمربیگری انتخاب شد، از ۷نفر عضو کمیته ۴نفر زن بودند. آنها بدون هیچ‌شناختی این تصمیم را گرفتند. اتفاق خوبی که در انتخاب پیاتزا افتاد این بود که تقوی نظر همه را خصوصی پرسید، ولی درنهایت خودش تصمیم گرفت که تصمیم درستی بود. سال قبل در لیگ ملت‌ها شرایط خوبی نداشتیم ولی پائز قول المپیک داده بود. بعد از ۸باخت که کنار گذاشته شد شانزدهم بودیم و اگر ۴بازی را می‌باختیم از لیگ حذف می‌شدیم. تیم با من آمریکا و هلند تیم پیاتزا را برد و در لیگ ماند. او نه‌تنها در سرمربیگری تسلط نداشت بلکه حرف‌هایی هم که می‌زد بچه‌ها را عصبی می‌کرد. مثلا در بازی با ایتالیا که در یک ست ۲۱بر ۸عقب افتاده بودیم، می‌گفتم ما خوب بازی کردیم و نزدیک بود امین اسماعیل‌نژاد با او درگیر شود. من تا روز آخر متوجه ذهنیت او نشدم. من نمی‌خواهم از پائز انتقاد کنم، می‌خواهم از والیبال مملکت دفاع کنم. برای ما مهم است که چه مربیانی انتخاب می‌کنیم. من ۳سال با کولاکوویچ کار کردم و اگر می‌ماند، می‌توانست در المپیک توکیو نتایج بهتری بگیرد اما او را کنار گذاشتیم، یا کواچ که خیلی خوب بود. برای ما اسامی مهم نیست، مهم ایران است و باید مربیانی را که خوب کار می‌کنند حفظ کنیم اما مربیانی ‌آوردیم که برایشان تیم مهم نبود و فقط با اسم ایران برای خودشان رزومه درست کردند و از لیگ یک کشور جنگ‌زده به لیگ‌های بهتر رفتند.

تغییرات زیاد

تغییر و تحول زیاد باعث می‌شود یک تیم به جایگاه واقعی خودش نرسد. ما سال‌های گذشته مربیان زیادی را عوض کردیم و به بعضی از آنها اصلا فرصت ندادیم. با کولاکوویچ مجوز حضور در المپیک را گرفتیم و بلافاصله بعد از آن کرونا او را کنار گذاشتیم و برای ۵-۴ماه آلکنو را استخدام کردیم، آلکنو یکی از بهترین مربیان دنیاست ولی او را هم کنار گذاشتیم. بعد از او ‌آقای عطایی سرمربی تیم شد و سال قبل هم پائزی را آوردیم که از نظر فنی در حد و اندازه تیم ملی ما نبود. حالا هم پیاتزا را داریم. حتی در سطح باشگاهی ما هم باشگاه‌هایی که بیشترین تغییر را در مدیریت و مربی داشته‌اند، خوب نتیجه نگرفته‌اند. در چند سال گذشته مدیریت فدراسیون هم مشکلات زیادی داشت و بی‌ثبات بود ولی حالا فعلا وضعیت خوب است.