تفاوت مهاجران قدیم و جدید

دنیای اقتصاد سه شنبه 17 تیر 1404 - 00:03
پژوهشگران حوزه مهاجرت و جمعیت‌شناسی در آمریکا غالبا از دو اصطلاح «مهاجرت قدیم» و «مهاجرت جدید» برای تعریف اشکال مهاجرت به این کشور در دوران مدرن استفاده می‌کنند. مهاجرت قدیم معمولا به افرادی اشاره دارد که قبل از دهه ۱۸۹۰ عمدتا از اروپای شمالی و غربی به آمریکا آمده‌اند، در‌حالی‌که مهاجرت جدید به مهاجرانی اطلاق می‌شود که پس از دهه ۱۸۹۰ غالبا از اروپای جنوبی و شرقی به ایالات متحده کوچ کرده‌اند. ویژگی‌های متمایز این دو نوع مهاجرت را می‌توان به شرح زیر برشمرد.

مهاجران قدیم عمدتا از اروپای شمالی و غربی، شامل کشورهایی مانند انگلستان، ایرلند، آلمان و اسکاندیناوی به آمریکا آمده بودند و معمولا دارای ثروت، مهارت‌ و سواد نسبی بودند. از منظر فرهنگی نیز اغلب پروتستان (به‌جز مهاجران ایرلندی) و با نهادهای دموکراتیک آشنا بودند. این مهاجران به‌راحتی در جامعه آمریکایی ادغام می‌شدند.

مهاجران جدید عمدتا از اروپای جنوبی و شرقی، شامل کشورهایی مانند ایتالیا، یونان، لهستان، روسیه، اتریش و مجارستان به آمریکا آمدند. این مهاجران ثروت کم و تحصیلات پایین داشتند. 

اغلب کاتولیک، یهودی یا ارتدوکس و دارای سنت‌ها و زبان‌های فرهنگی متمایز بودند. بنابراین به دلیل تفاوت‌های فرهنگی از نظر ادغام با چالش‌های بیشتری در جامعه آمریکایی مواجه بودند.

از اواخر دهه ۱۸۰۰، مردم در بسیاری از نقاط جهان متوجه اهمیت اقتصادی و جغرافیایی آمریکا شدند. خیل عظیمی از مهاجران به دلیل فرار از خشکسالی، کمبود زمین و شغل، افزایش مالیات و قحطی در سرزمین‌های خود به ایالات متحده روی آوردند، زیرا این کشور به‌عنوان سرزمین فرصت‌های اقتصادی شناخته می‌شد. برخی دیگر به دنبال آزادی‌های شخصی یا رهایی از آزارهای سیاسی و مذهبی بودند. تقریبا ۱۲میلیون مهاجر بین سال‌های ۱۸۷۰ تا ۱۹۰۰ به ایالات متحده رسیدند. اغلب این مهاجران اهل آلمان، ایرلند و انگلیس بودند با‌این‌حال، گروه نسبتا بزرگی از چینی‌ها با سودای استخراج طلا در کالیفرنیا  از سال ۱۸۴۹ رهسپار آمریکا شدند تا اینکه در سال ۱۸۸۲ کنگره آمریکا طی مصوبه‌ای مهاجرت آنها را متوقف کرد. 

قانون جلوگیری از ورود چینی‌ها به دنبال دوران سخت اقتصادی در دهه ۱۸۷۰ وضع شد و عملا موج مهاجرت چینی‌ها را به تاخیر انداخت. در آن زمان، مهاجران از طریق چندین بندر وارد ایالات متحده می‌شدند. 

اروپایی‌ها از طریق سواحل شرقی خود را به آن سرزمین خیالی می‌رساندند، در حالی که مهاجران آسیایی معمولا از طریق بنادر سواحل غربی وارد آمریکا می‌شدند. با این حال، بیش از ۷۰درصد مهاجران از طریق نیویورک وارد خاک آمریکا شدند، شهری که به «دروازه طلایی» معروف شد.

در سال ۱۹۰۷، بیش از یک‌چهارم از مهاجران تازه‌وارد در نیویورک و نیوجرسی مستقر شدند، بسیاری نیز به چند ایالت نزدیک مانند پنسیلوانیا، ایلینوی، ماساچوست و اوهایو نقل مکان کردند.  

در‌حالی‌که صد سال بعد، یعنی در سال ۲۰۱۷ مهاجران جدید در سرتاسر کشور پراکنده شدند. آنها عمدتا به کالیفرنیا، تگزاس و فلوریدا رفتند یا عازم واشنگتن، ویرجینیا و میشیگان شدند. 

طی دهه گذشته مهاجران نه‌تنها در نقاط بیشتری از ایالات متحده مستقر شده‌اند بلکه از کشورهای بسیار متنوع‌تری نیز آمده‌اند. هند، چین، مکزیک و فیلیپین چهار کشور اصلی مبدا مهاجرت به ایالات متحده از سال ۲۰۱۷ بوده‌اند.  

در‌حال‌حاضر  ۴۶میلیون مهاجر در ایالات متحده زندگی می‌کنند که این تعداد حدود ۱۴درصد کل جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهد. 

منبع خبر "دنیای اقتصاد" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.