خبرگزاری مهر، گروه استانها: در دوازدهمین روز از ماه محرم‌الحرام، که بنابر سنت ریشه‌دار و دیرپای مردمان دیار زنجان، به‌عنوان سومین روز شهادت حضرت سیدالشهداء (ع) و یاران فداکارش محسوب می‌شود، آئینی عظیم و پرشکوه با عنوان «اِمامین اوچو» برگزار می‌گردد که تجلی والای عشق حسینی، وفاداری آئینی، و پیوند ناگسستنی مردم با مکتب عاشوراست.
آئین پرصلابت «امامین اوچو» در فهرست آثار ملی و میراث معنوی ایران اسلامی به ثبت رسیده است
مطابق با باور اصیل زنجانیان، عاشورا به مثابه نخستین روز شهادت تلقی شده و روز یازدهم و دوازدهم محرم، به ترتیب به‌عنوان روز دوم و سوم این واقعه جانسوز به شمار می‌آید. آئین پرصلابت «امامین اوچو» که با شکوه خاصی برگزار می‌شود، در فهرست آثار ملی و میراث معنوی ایران اسلامی به ثبت رسیده و گواهی است بر عمق تعلق خاطر مردمان این خطه به فرهنگ عاشورا.
در زمره جلوه‌های منحصربه‌فرد این آئین، می‌توان به شبیه‌سازی مسیر دردناک کاروان اسیران دشت نینوا اشاره کرد؛ کاروانی متشکل از عزادارانی با جامه‌های نمادین که مظلومیت، مصیبت، و صبوری اهل بیت (ع) پس از فاجعه عظیم عاشورا را بازآفرینی می‌کنند و با حرکت در کوی و برزن، خاطره آن روزهای دهشت‌بار را زنده نگه می‌دارند.
هیئت‌ها و دسته‌های عزاداری که از محلات زنجان و روستاهای اطراف رهسپار این مراسم می‌شوند، با شور و شعوری کم‌نظیر، آئین‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی را در قالبی بدیع و اصیل اجرا می‌کنند. هر دسته، با علم‌ها و بیرق‌های مزین و سبک‌های خاص مرثیه‌خوانی، صحنه‌هایی از ارادت خالصانه و دلدادگی بی‌مرز را به نمایش می‌گذارد.
جوانان و نوجوانان، با حرارتی مثال‌زدنی، در قلب این حماسه آئینی حضور دارند؛ حضوری که از تداوم فرهنگی عمیق و ریشه‌دار در نسل‌های امروز حکایت دارد.
مسیر عبور دسته‌ها با حضور پرشور مردمی که با توزیع نذری، شربت، و اطعام عزاداران به استقبال کاروان‌های حسینی می‌روند، جلوه‌ای از همدلی اجتماعی و سخاوت معنوی خلق می‌کند. آئین نذری‌دهی در این روز، تنها عملی عبادی نیست؛ بلکه نمادی از وحدت ایمانی، پیوند اجتماعی و کرامت انسانی در بستر فرهنگ شیعی است.
بقاع متبرکه، امامزادگان، مساجد و حسینیه‌ها در جای‌جای استان زنجان، مأمن عزاداران می‌شوند و در نوبت‌های صبح و عصر، پذیرای خیل سوگواران هستند. این مجالس، تا شامگاه دوازدهم محرم ادامه یافته و آغازی است بر ورود به دهه دوم عزاداری سیدالشهدا (ع) که خود، فصلی دیگر از سوگواری و تعزیت در گستره فرهنگ شیعی زنجان به شمار می‌آید.
در این روز، امامزادگان و بقاع متبرکه استان در نوبت‌های صبح و عصر، میزبان دسته‌های پرشمار عزاداری هستند. مجالس و مراسم عزاداری نیز در مساجد، تکایا و حسینیه‌ها تا پایان روز ادامه یافته و با پایان آن، دهه دوم محرم و ادامه آئین‌های عزاداری آغاز می‌شود.
دسته‌های عزاداری از روستاهای اطراف نیز طبق سنت چندین ساله، به زنجان می آیند
در کنار حضور هیئت‌های عزاداری شهری، دسته‌هایی از روستاهای اطراف نیز طبق سنت چندین ساله، به زنجان آمده و در مراسم شرکت می‌کنند. گروه‌های کوچک و بزرگ عزادار، جلوه‌هایی از دلدادگی، ارادت و فرهنگ حسینی را به نمایش می‌گذارند.
از ساعات اولیه صبح، دسته‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی از محله‌ها و روستاها، با نوای «یا حسین»، به سمت امامزاده سید ابراهیم (ع) و یا گلزار شهدا حرکت می‌کنند. هر دسته با آداب خاص خود در مراسم شرکت کرده و گاه با علم‌های بزرگ و تزئین‌شده یا با مرثیه‌ها و نوحه‌های جانسوز، فضای مراسم را معنوی‌تر می‌سازد.
نوجوانان و جوانان نیز حضوری پررنگ دارند. آنان با شوری خاص در عزاداری‌ها شرکت کرده و پیوند عمیق نسل جدید با آموزه‌های عاشورا را به نمایش می‌گذارند.
در مسیر حرکت دسته‌ها، مردم با توزیع شربت، نذری و غذای گرم از عزاداران پذیرایی کرده و ارادت خود را به اهل بیت (ع) نشان می‌دهند. این سنت حسنه نذری‌دهی، نمادی از سخاوت، همدلی و دیانت مردم زنجان در ایام عزاداری است.
