با برداشته شدن پرده‌ی سکوت و محدودیت، نقدها به انتظار سال‌ها پایان دادند و اولین بازتاب‌های تماشاگران و منتقدان بر پرده‌ی «Superman» چون نسیمی تازه و آتشین در میان دل‌های عاشقان ابرقهرمانان دمید. فیلمی که به کارگردانی جیمز گان، نه تنها آغازگر رسمی دنیای نوین سینمایی دی‌سی است، بلکه نویدی است به روزهایی پرشور و امید، روزهایی که اسطوره‌ای همچون مرد فولادی بار دیگر از خاکستر افسانه‌ها برخاسته و می‌درخشد.
دیوید کورنسوت، بازیگری که در نقش سوپرمن تجسم یافته، همچون مجسمه‌ای زنده از شرافت، قدرت و تردیدهای درونی، توانسته توازن ظریف میان انسان و ابرقهرمان را به زیبایی به نمایش بگذارد. برایان سودفیلد این تجربه‌ی سینمایی را پرواز دل‌نشین با بال‌های قلب، شوخ‌طبعی و زیبایی بصری وصف کرده است؛ جایی که وفاداری به ریشه‌ها و جسارت به نوآوری در هم آمیخته‌اند.
در کنار او، ریچل برازناهان در نقش لوییس لین، با شیمی بی‌نظیری که با کورنسوت دارد، پایه‌های روایت را مستحکم کرده و عشق و درام را به داستان افزوده است. اما همچنان که نور روشنایی بر یک اثر می‌تابد، سایه‌های انتقاد نیز از گوشه و کنار به چشم می‌خورند.
پیتر هاول، منتقدی که با نگاهی دقیق‌تر به دل فیلم نفوذ کرده، معتقد است که جلوه‌های بصری فراوان، گاه داستان‌پردازی را تحت الشعاع قرار داده و بازی کورنسوت را بیش از حد معصوم و بی‌گناه دیده است. نیکلاس هولت در نقش لکس لوتر به گفته او بیشتر مزاحم و آزاردهنده است تا تهدیدی واقعی. اما در میان همه شخصیت‌ها، «کریپتو» سگ سوپرمن به عنوان ستاره‌ای غیرمنتظره درخشیده و به حدی مورد توجه قرار گرفته که هاول آرزو کرده فیلمی مستقل برای این همراه وفادار ساخته شود.
اما نظر بسیاری دیگر، همچون گریس راندالف، این فیلم را بهترین نسخه‌ی سوپرمن تا به امروز می‌دانند؛ اثری که وقتی جیمز گان اجازه می‌دهد حرفش را به شکلی ناب بزند، می‌درخشد و جاودانه می‌شود. نیک اسپیک این آغاز را «امیدبخش‌ترین» شروع سینمایی سوپرمن پس از دوران ریچارد دانر می‌نامد و نیکولا آستین هرچند داستان پیچیده و گاه نچسب را یادآور شده، بازی‌ها و حضور کریپتو را نقطه قوت فیلم می‌داند.
بن میتر این فیلم را مملو از عشق، امید و تم‌های انسانی می‌داند و دیوید کورنسوت را تجسم تمام صفات قدرت و شرافت سوپرمن می‌خواند، آن‌گونه که روایت و اکشن جاه‌طلبانه فیلم در دل مخاطب جا می‌گیرد و می‌ماند.
سوپرمن، با بال‌های خود در تاریخ ۲۱ تیر ۱۴۰۴ (۱۱ ژوئیه ۲۰۲۵) بر پرده‌ی سینما خواهد نشست، جایی که امیدها، چالش‌ها و افسانه‌ها بار دیگر با هم گره می‌خورند و تاریخ تازه‌ای را می‌آفرینند.
