به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، این فناوری نوین، علاوه بر حفظ کیفیت میوهها و سبزیجات، با ظرفیت تولید سالانه بیش از ۵۰۰ میلیون ساشه میتواند به رونق صادرات غیرنفتی ایران نیز کمک کند.
گاز اتیلن به طور طبیعی در میوهها و سبزیجات تولید میشود و به عنوان هورمون رسیدن عمل میکند. تجمع این گاز در محیط بسته، سرعت رسیدن میوه را افزایش داده و منجر به فساد آن میشود. ساشههای نانوجاذب اتیلن با جذب این گاز، زمان ماندگاری محصولات را به طور چشمگیری افزایش میدهند.
این ساشهها که ظاهری شبیه به ساشههای سیلیکاژل دارند، حاوی یک تا پنج گرم مواد جاذب نانوساختار هستند. این مواد میتوانند از ترکیبات نانویی خالص یا کامپوزیتهای پلیمری و زئولیتی (به شکل پودر، گرانول یا اکسترود) تهیه شوند و بر اساس نوع محصول، حجم بار، مدت نگهداری و شرایط صادرات، به طور اختصاصی برای مشتری طراحی میشوند.
مشتریان اصلی این ساشهها، واحدهای سورتینگ میوه، شرکتهای صادراتی و عرضهکنندگان گل و صیفیجات هستند. این شرکت دانشبنیان با ظرفیت تولید سالانه بیش از ۵۰۰ میلیون ساشه و ارائه راهکارهای اختصاصی برای هر محصول، توانسته است جایگاه ویژهای در بازار پیدا کند.
افزایش زمان ماندگاری، قیمت مناسب و کیفیت برتر، از مهمترین مزایای رقابتی این محصول نسبت به نمونههای مشابه خارجی است. استفاده از این ساشهها به ویژه در صادرات محصولاتی مانند کیوی، توتفرنگی، گیلاس، انار و فلفل دلمهای، میتواند منجر به کاهش ضایعات، افزایش رضایت مشتریان و بهبود برند صادراتی ایران شود.
با توجه به چالشهای روزافزون مانند رشد جمعیت، تغییرات اقلیمی و فشارهای اقتصادی ناشی از ضایعات پس از برداشت، توسعه راهکارهایی برای افزایش ماندگاری محصولات کشاورزی امری ضروری است. ساشههای نانوجاذب اتیلن نه تنها میتوانند از هدر رفت منابع جلوگیری کنند، بلکه ارزش افزوده بالایی برای زنجیره تولید و صادرات کشور ایجاد خواهند کرد