به گزارش رکنا، پل لاتیدان که در گویش محلی با نام پل کول شناخته می‌شود، به‌عنوان طولانی‌ترین پل تاریخی ایران در استان هرمزگان قرار دارد. این پل در ۷۰ کیلومتری غرب بندرعباس و بر روی رودخانه‌ی کول در منطقه‌ی بندر خمیر واقع شده است. بنای یادشده، از آثار ارزشمند به‌جای مانده از دوران صفویه است و بیش از ۱۰۰۰ متر طول دارد؛ رقمی که آن را به سه برابر طول سی‌وسه‌پل اصفهان می‌رساند.
پل لاتیدان حدود ۵۰۰ سال پیش، در زمان حکومت صفویان، به‌منظور ایجاد مسیر ارتباطی بین لارستان و بندرعباس و در راستای بیرون راندن نیروهای پرتغالی از سواحل جنوبی ایران ساخته شد. پس از پایان درگیری‌ها، این پل به مسیر کاروان‌های بازرگانی و دسترسی به جزایر خلیج فارس بدل شد.
این اثر تاریخی تا دهه ۱۳۷۰ خورشیدی در زیر خاک پنهان مانده بود، تا اینکه سیل سال ۱۳۷۲ در منطقه، سبب شد که پل از دل خاک بیرون آید و بخش‌هایی از آن نمایان شود. پل لاتیدان در زمان اوج خود دارای بیش از ۲۰۰ دهانه بوده که بخشی از آن‌ها هنوز پابرجا هستند.
از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این پل، نوع مصالح به‌کاررفته در ساخت آن است. برخلاف دیگر پل‌های تاریخی که عمدتاً از آجر ساخته شده‌اند، در پل لاتیدان از سنگ‌های بی‌شکل با ابعاد مختلف و سطحی از سنگ‌های مسطح استفاده شده است. همین موضوع در کنار نبود پایه‌های مقاوم، موجب آسیب‌پذیری و فرسایش این بنای تاریخی در گذر زمان شده است.
با وجود اهمیت تاریخی و معماری این پل، تاکنون اقدامات محدودی برای حفاظت و مرمت آن صورت گرفته و تنها در سال‌های ۱۳۷۹ و ۱۳۸۶ بازسازی‌هایی جزیی انجام شده است.
