به گزارش "ورزش سه"، جدایی انریکه از رئال مادرید به بدترین شکل ممکن رخ داد. بسیار نامطلوب. جدایی او طوفانی بود و این وضعیت به مرور زمان بدتر شد، به خصوص در دوران طولانی‌ای که او به عنوان بازیکن بارسلونا درخشید، تیمی که در قلب او همیشه پس از خیخون محبوبش در جایگاه دوم قرار داشت. این پایان ناگهانی، زشت و پرتنش برای داستانی بود که با هماهنگی کامل آغاز شده بود.
انریکه در بهار سال ۱۹۹۱، ۲۱ ساله بود و در ورزشگاه ال مولینون سر و صدای زیادی به پا کرده بود. این مهاجم محبوب فوتبال اسپانیا به هدفی مشترک برای دو غول فوتبال کشور تبدیل شده بود: رئال مادرید و بارسلونا.
باشگاه رئال مادرید با ریاست رامون مندوسا، با این بازیکن به توافق رسید و پرداخت بند فسخ او را تضمین کرد: ۲۵۰ میلیون پزوتا (۱.۵ میلیون یورو). بارسا با مدیریت خوزه لوئیس نونیز به اسپورتینگ خیخون مبلغی بالاتر از بند فسخ پیشنهاد داد.
تلاش‌های پلاسیدو رودریگز برای تامین درآمد بیشتر برای این باشگاه بی‌نتیجه ماند. انریکه به صراحت اعلام کرد که قصد دارد به سانتیاگو برنابئو برود و رئال مادرید نیز حاضر به پرداخت مبلغی بالاتر از مبلغ توافق شده نبود. در این کشمکش در ۳۰ آوریل، رییس باشگاه اتلتیکو اعلام کرد که انتقال به بارسلونا ظرف چند ساعت نهایی می‌شود. مندوسا وارد میدان شد و منکر علاقه‌ای شد که همه در خیخون از آن خبر داشتند و می‌دانستند بسیار فراتر از حد معمول است: توافقی که کاملاً نهایی شده بود.
جلسه و خشم
در ۲۴ ژوئن، با علم به این که انتقال این بازیکن جوان به رئال مادرید قطعی شده است، رییس باشگاه اسپورتینگ خیخون به برنابئو رفت تا مندوسا شخصاً برایش توضیح دهد که چه اتفاقی افتاده است.
او گفت: «فکر نمی‌کنم نحوه مذاکره رئال مادرید و لوئیس انریکه مناسب بوده باشد. از این ماجرا خوشحال نیستم. آنها در تمام طول مسیر پشت سر خیخون اقدام کردند. من به مادرید آمدم تا تاییدیه‌ای از رامون مندوسا درباره امضای قرارداد با لوییس انریکه بگیرم. نه بازیکن و نه نماینده‌اش هرگز در زمان مناسب به ما نگفتند که پیش قراردادی با رئال مادرید امضا شده است.»
پلاسیدو رودریگز آشکارا ابراز کرد که ترجیح می‌داد این انتقال به بارسلونا انجام شود، چرا که برای باشگاهش پول بیشتری به همراه داشت.
وداع با اسپورتینگ در اروپا
رئال مادرید صبح همان روز از جذب انریکه و میکل لسا خبر داد. این بازیکن باسکی فوراً معرفی شد. اما آنها تنها خریدهای باشگاه نبودند. در بعدازظهر همان روز درهای برنابئو دوباره باز شد تا این بار روبرت پروسینسکی، ستاره بزرگ این تیم، معرفی شود.
انریکه چند روز بعد وارد مادرید شد. اسپورتینگ خیخون در ۲۳ ژوئن در بازی برگشت نیمه نهایی کوپا دل ری در مایورکا با نتیجه ۰-۱ شکست خورد. شانس حضور در فینال از دست رفت، چرا که بازی رفت در ال‌مولینون نیز با همین نتیجه به سود تیم حریف پایان یافته بود.
آخرین گل او برای اسپورتینگ خیخون در لالیگا در تاریخ ۹ ژوئن در مستایا به ثمر رسید که باعث صعود این تیم به رقابت‌های اروپایی شد. خیخون از آن زمان تا به حال دیگر به اروپا بازنگشته است.
صحبت‌هایی درباره رئال
پس از مراسم معارفه که در دوم جولای برگزار شد، انریکه به تحریریه روزنامه مارکا رفت تا پیوستنش به رئال مادرید را جشن بگیرد. او با شادی گفت: «هنوز باورم نمی‌شود بازیکن رئال مادرید شده‌ام. انگار روی ابرها هستم.»
بدیهی است که یکی از موضوعات مطرح شده، دلیل انتخاب رئال به جای بارسا بود: «با بررسی تمام پیشنهادها، بیشترین علاقه‌ام به پیشنهاد رئال مادرید بود. از همان ابتدا تقریباً مطمئن بودم که می‌توانم اینجا بازی کنم. پیوستن به رئال مادرید افتخار بزرگی است.»
انریکه همچنین به انتقادات رییس باشگاه اسپورتینگ خیخون پاسخ داد: «فکر نمی‌کنم ما به طور مستقل عمل کرده باشیم. فقط مذاکراتی انجام شد. علاوه بر این، مندوسا با پلاسیدو صحبت کرده است. من هم روز دوشنبه این کار را کردم و ندیدم که از چیزی ناراحت باشد. برایم آرزوی موفقیت کرد، همین. اسپورتینگ خیخون من را با مبلغی ارزیابی کرد، اگر تیمی بیاید و همان پول را پرداخت کند، نباید مشکلی وجود داشته باشد.»
اولین بازی با آنتیچ
لوئیس انریکه اولین بازی‌اش برای رئال مادرید را در تاریخ ۲۸ جولای مقابل مونفالکونه انجام داد. رادومیر آنتیچ او را در ترکیب اصلی اولین بازی پیش‌فصل در شمال ایتالیا قرار داد. اولین گلش برای رئال نیز دو روز بعد و در پیروزی ۲-۵ برابر اتریش کلاگنفورت به ثمر رسید.
اگرچه خروج او از رئال مادرید در سال ۱۹۹۶ بسیار تلخ بود و پس از پنج فصل رقم خورد اما لوئیس انریکه دوستانی در این باشگاه پیدا کرد که تا پایان عمر حفظشان خواهد کرد. از میان آنها، دوستی با میشل بیش از دیگران برجسته است. سرمربی فعلی القادسیه، انریکه ۲۰ ساله را مانند برادری پذیرفت و این رابطه همچنان ادامه دارد.
