به گزارش خبرآنلاین، از صبح امروز چهارشنبه، انتشار خبر بازگشت باشگاه برق شیراز به عرصه فوتبال کشور، موجی از خوشحالی و هیجان در فضای مجازی و میان هواداران قدیمی این تیم به راه انداخته است. خبری که بی‌تردید، در صورت تحقق کامل، می‌تواند مهم‌ترین اتفاق ورزشی استان فارس طی سال‌های اخیر باشد.
با این حال، بررسی‌ها نشان می‌دهد که همچنان ابهامات جدی در خصوص وضعیت حقوقی این باشگاه در فیفا وجود دارد؛ مسائلی که در گذشته، مانع اصلی فعالیت قانونی تیم تحت نام «برق شیراز» بوده‌اند و تاکنون نیز به طور رسمی حل‌وفصل نشده‌اند. پیگیری‌های روز جاری از مسئولان مختلف ورزش و فوتبال استان، از جمله چهره‌هایی که نامشان در ارتباط با مدیریت احتمالی باشگاه مطرح شده، بی‌پاسخ مانده است. تنها یکی از مدیران پیشین باشگاه اظهار امیدواری کرده که مشکلات حقوقی تیم در آینده‌ای نزدیک رفع خواهد شد؛ بدون ارائه جزئیات یا جدول زمانی مشخص.
در چنین شرایطی، ضروری است با احتیاط بیشتری به این خبر نگاه شود. بازگشت باشگاه برق شیراز به فوتبال کشور، در صورت تحقق واقعی، قطعاً یکی از بهترین رخدادهای ورزشی استان فارس خواهد بود. تیمی با پیشینه‌ای نزدیک به هشتاد سال، که در زمره قدیمی‌ترین و ریشه‌دارترین تیم‌های فوتبال ایران قرار دارد، شایسته آن است که بازگشتش نیز در شأن نام و تاریخش باشد.
باشگاهی با ریشه‌ای عمیق در فوتبال ایران
باشگاه برق شیراز در سال ۱۳۲۵ تأسیس شد و از این نظر، قدیمی‌ترین باشگاه رسمی فوتبال ایران به شمار می‌رود. این تیم در دهه ۱۳۵۰ با صعود به جام تخت جمشید، برای نخستین بار به سطح اول فوتبال کشور راه یافت. در دهه ۱۳۷۰ با کسب عنوان «بهترین تیم شهرستانی فوتبال ایران»، به مرکز توجهات رسانه‌ای و فنی فوتبال کشور تبدیل شد و در ادامه، دوبار به فینال جام حذفی ایران رسید که حاصل آن، یک نایب‌قهرمانی و یک قهرمانی بود. برق شیراز همچنین سابقه حضور در رقابت‌های بین‌المللی جام در جام باشگاه‌های آسیا را در کارنامه دارد.
در دهه ۱۳۸۰، این باشگاه یکی از تیم‌های با ثبات و پرهوادار لیگ برتر فوتبال ایران بود. اما در سال ۱۳۸۷ به لیگ دسته اول سقوط کرد و علیرغم چند سال تلاش برای بازگشت به سطح نخست، در نهایت به دسته دوم نیز سقوط کرد. مشکلات مالی و عدم پرداخت مطالبات بازیکنان، به‌ویژه بازیکنان خارجی، موجب صدور احکام انضباطی از سوی فیفا شد و در نهایت، این تیم به طور رسمی منحل شد.
طی سال‌های اخیر، تلاش‌هایی برای احیای برند برق با نام‌هایی چون «برق نارنجی» و «برق سه‌فاز» صورت گرفت، اما این پروژه‌ها محدود، بی‌ثبات و ناتمام باقی ماندند و نتوانستند جایگاه و اعتبار باشگاه اصلی را بازیابند.
ضرورت بازگشت واقعی، نه نمایشی
حال که بار دیگر سخن از بازگشت برق شیراز به میان آمده، باید با دقت و مسئولیت بیشتری به موضوع نگریست. اگر قرار باشد تجربه‌های پیشین تکرار شوند، و صرفاً با تغییر نام یا مالکیت، تیمی موقت و ناپایدار در لیگ‌های پایین به میدان فرستاده شود، نتیجه‌ای جز دلسردی مجدد هواداران در پی نخواهد داشت.
بازگشت برق شیراز به فوتبال کشور، باید واقعی، قانونی، شفاف و باثبات باشد. روشن شدن وضعیت حقوقی باشگاه در فیفا، تعیین تکلیف مالکیت، ساختار مدیریتی مشخص و ارائه برنامه‌ای برای بازسازی فنی و مالی باشگاه، حداقل‌های لازم برای تحقق این بازگشت است.
طرفداران باشگاه برق شیراز، که سال‌هاست خاطرات این تیم را در حافظه ورزشی خود نگه داشته‌اند، شایسته آن هستند که با واقعیت‌ها روبه‌رو شوند، نه با وعده‌هایی مبهم و پروژه‌هایی موقت. پیش از هرگونه ذوق‌زدگی عمومی، باید پاسخ‌های روشنی از سوی مسئولان مربوطه ارائه شود.
برق شیراز یک نام معمولی نیست؛ بخشی از تاریخ ورزش ایران است. اگر قرار است احیا شود، این احیا باید در قد و قامت نامی باشد که هشتاد سال برای آن اعتبار جمع شده است.
