حبیبالله خان موقرالسلطنه داماد مظفرالدین شاه بود که با شکوه الدوله دختر او ازدواج کرد اما در اواخر سلطنت شاه از شیوه حکومت وی بدگویی میکرد و بدین سبب مورد غضب مظفرالدین شاه قرار گرفت.
وی شبنامههایی را که مخالفین امین السلطان منتشر میکردند مخفیانه بر روی میز شاه قرار میداد و شاه آنها را میخواند تا روزی که در کاخ نیاوران شاه در لحظه قراردادن شبنامه بر روی میز وی را از داخل آینه دیده و مچ او را میگیرد. متعاقب این وی به همراه عده ای دستگیر میشوند. شیخ یحیی کاشانی. شیخ حسن برادردارنده حبل المتین، میرزا مهدیخان وزیر، همایون مثمرالملک ، ناصر خاقان و … از این دسته بودند.
وزیر مختار انگلیس در گزارش محرمانه خود به تاریخ 1901 م از قلهک در این خصوص مینویسد: «شاه بی نهایت از دامادش (موقر السلطنه) خشمگین گردید و قصد قتل او را داشته است که بعدا منصرف و دستور شلاق زدن و بریدن دست راست او را صادر کرده است. ولی صدراعظم و بانوان حرم او را شفاعت کردند. هرچند موقرالسلطنه محبوس شد و به صورت غیابی طلاق همسرش را از وی گرفتند.
شیخ فضلالله نوری تنها مقام روحانی بود که حاضر شد بدون رضایت شوهر، صیغه طلاق را جاری کند و سپس شکوه الدوله را به عقد میرزا ابوالقاسم امام جمعه تهران درآورد.
حبیبالله خان بعدها به طرفداری از استبداد محمد علیشاه (برادر زن قبلی خود) پرداخت. در سال ۱۳۲۷ق، پس از فتح تهران به دست آزادی خواهان، به همراه محمد علیشاه به سفارت روس پناهنده شد و سپس به اروپا رفت. پس از مدتی به هوای اینکه آبها از آسیاب افتاده با گذرنامه جعلی به تهران بازگشت، لیکن بلافاصله شناسایی و دستگیر شد و پس از محاکمه، به اعدام محکوم و حکم اجرا گردید.
گفتنی است حبیب الله خان نوه محمد رحیم خان علاءالدوله ملقب به علت الدوله و سپس امیرنظام، از بزرگان ایل قاجار و از وزیران و رجال دوره ناصرالدین شاه بود و نام قدیم خیابان فردوسی یعنی علا الدوله از اسم او گرفته شده است.
برگرفته از انجمنهای سری انقلاب مشروطیت تالیف اسماعیل رائین