همشهری آنلاین - گروه سیاسی: حبیبالله دهمرده نماینده سابق زابل و زهک در یادداشتی درباره برنامه فشرده دولت برای بازگشت اتباع افغانستانی به کشورشان به همشهری آنلاین گفت:
اتباع خارجی در همه کشورها از قاعده کلی پیروی میکنند و این قاعده تنها مختص ایران نیست؛ باید نظم و انضباط بر حضور اتباع خارجی حاکم باشد تا هم خدمات درستی دریافت کنند و هم احترامشان حفظ شود.
برادران افغانستانی ایران چندین دهه مهمان ایران بودهاند و هیچکدام از قواعدی که کشورهای دیگر درباره اتباع خارجی رعایت میکنند، درباره این برادران مراعات نشده است. ایران برای همه این دههها خانه تبعه افغانستانیها بوده است، ولی موضوع مهاجرت باید سازوکار ثبتوضبط درستی داشته باشد؛ باید مجاز و غیرمجاز مشخص شود و رفتوآمدها با نظارت باشد.
اینکه حضور اتباع خارجی در ایران قاعده، قانون و مقررات میخواهد امری بدیهی است ولی متاسفانه سامانی وجود نداشته است. آیا یک ایرانی میتواند بدون هویت و تشکیلات حتی وارد خاک افغانستان شود؟ چنین رفتاری به هر ۲ طرف ظلم است.
باید بر نحوه رفتوآمد و حضور اتباع افغان در ایران نظم حاکم شود. شیوهای که وزارت کشور و نهادهای امنیتی در نظر گرفتهاند کار منطقی، قابل قبول و دفاعی است.
برخی جریانات داخلی و خارجی با اهداف خاصی نسبت به این تصمیم فضاسازی و مخالفت میکنند. بدخواهان، استفاده ایران از حق ساماندهی اتباع خارجی را زیر سوال میبرند و تلاش میکنند توان و فکر دستگاههای ایران را به این موضوع مشغول کنند. مگر اسرائیل و آمریکا از ایران اجازه گرفتند که به کشور ما حمله کردند؟
دشمنان از شیوههای مختلف روح و روان مردم را آزار میدهند و تلاش میکنند حق قانونی ایران در ساماندهی اتباع را تبدیل به موضوعات قومیتی و نژادی کنند. اینگونه القائات قطعا دشمنی هستند. مخالفان طرح اگر خیلی دلشان برای بشر میسوزد، بگویند با افغانستان چه کردند که چنین موج جمعیتی گستردهای در همه این دههها به سمت ایران سرازیر شده است؟
یکی از تخریبهایی که درخصوص اقدام ایران صورت میگیرد این است که میخواهند آن را سیاسی جلوه دهند. مثلا میگویند چون افغانستان و طالبان در سالهای اخیر حقابه هیرمند را به ایران نداده است، ایران نیز تصمیم گرفته است جمعیتی از افغانستانیها را به کشورشان برگرداند، یا این ادعا را مطرح میکنند که کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان بابت حضور اتباع افغانستانی در ایران دیگر کمک مالی نمیکند و ایران هم به دنبال مقابله به مثل برآمده است و افغانستانیها را برمیگرداند.
همه این تبلیغات منفی از سوی کسانی و جریاناتی مطرح میشود که از اصل مطلب آگاهی ندارند یا دنبال دشمنی هستند. از چه زمانی حضور افغانها در ایران بند به مسائل همچون حقابه هیرمند بوده است؟ چه سندی وجود دارد؟ سازمان ملل چه زمانی به ایران پول داده است و چه زمانی قطع کرده است؟ اینها حرفهای بیربطی است. اینها همان کسانی هستند که غزه را در فلسطین ویران کردهاند، دهها هزار نفر را کشتهاند و ککشان نمیگزد؛ از دههها قبل همین مدعیان افغانستان را بیچاره کردند و نسل آنها را کشتار کردند. ایران میپرسد که آنها خودشان چه کردند؟ چنین رفتار دوگانهای مصداق اشک تمساح ریختن است.
اقدام ایران کار بسیار خوبی است که باید از سالها قبل انجام میشد و تاکنون در آن تاخیر صورت گرفته است. برادران و خواهران افغانستانی نیز این استدلال ایران میپذیرند. باید شناسنامه حضور اتباع افغانستان در کشور مشخص شود. ایران به زبان بسیار ساده باید بداند در صورت پذیرایی از اتباع افغان، چه تعداد مهمان دارد، چه کسانی آمدهاند، چه کسانی میروند تا براساس آن بتوانند سرویس درستی ارائه کنند.