ژاله صامتی ، بازیگر مشهور و محبوب سینما و تلویزیون ایران، در سال ۱۳۵۱ در تهران چشم به جهان گشود. خانواده او اصالتاً اهل شهرستان ازنا در استان لرستان هستند. ژاله از جمله هنرمندانی‌ست که عشق به بازیگری را از دوران کودکی با خود داشته و این علاقه در انتخاب رشته تئاتر برای تحصیل دانشگاهی نقش مهمی بازی کرده است. او در این زمینه فارغ‌التحصیل دانشگاه هنر تهران بوده و درباره کودکی خود گفته: «از سه سالگی وقتی کسی از من می‌پرسید دوست داری چه کاره شوی، همیشه پاسخ می‌دادم بازیگر و این عشق همچنان با من همراه است.»
یکی از صحبت‌های جذاب درباره شخصیت ژاله صامتی، اشاره‌ای است که پژمان جمشیدی به کودکی او داشته است. جمشیدی گفته است: «این کودک پر جنب و جوش در دوران ابتدایی خود در سال‌های ابتدایی جنگ، بدون سرویس مدرسه به دبستان می‌رفت و هر وقت از سر کوچه‌شان وانت یا مینی‌بوسی رد می‌شد، سریع به پشت ماشین می‌پرید.»
ژاله صامتی در خاطراتی تلخ از دوران جنگ و بمباران تهران در کودکی‌اش می‌گوید: «وقتی بمباران تهران بود، من تنها یک کودک ۱۱ یا ۱۲ ساله بودم. در طول روز چندین بار صدای آژیر قرمز شنیده می‌شد و همه مجبور بودند به پناهگاه بروند تا از خطر آوارهای بمب محفوظ بمانند. شب‌ها نیز آژیر قرمز به صدا در می‌آمد و ما را به پناهگاه می‌بردند. اما هر بار، تازه وقتی خوابمان می‌برد، دوباره ما را بلند می‌کردند تا از رفتن هواپیماها مطمئن شویم. در آخرین شب‌های بمباران، آرزو کردم ای کاش یک بمب به خانه‌مان بخورد و من بمیرم، فقط برای اینکه بتوانم راحت بخوابم.»
