در حالی که ماجرای حضور کاترین شکدم در ایران سالهاست بسته شده، شب گذشته مصطفی کواکبیان با اظهاراتی جنجالی در تلویزیون، بار دیگر این چهره بحثبرانگیز را به صدر اخبار رسانهها بازگرداند. به گزارش سایت رستانیوز او مدعی شد که شکدوم با بیش از ۱۲۰ مقام ایرانی «رابطه خاص» داشته و این اتفاق را نمونهای از نفوذ خطرناک در سطوح بالا دانست.
در پی اظهارات تازهٔ مصطفی کواکبیان در یک برنامهٔ صداوسیما دربارهٔ فعالیتهای کاترین شکدم در ایران، از جمله ادعای غیراخلاقی «ارتباط نامتعارف با ۱۲۰ نفر»، بررسیهای دقیق مراجع رسمی نشان میدهد این ادعاها کاملاً بیپایه و فاقد مستندات است.
براساس اسناد مراجع امنیتی و قضایی، شکدم تنها در ۵ سفر کوتاه به ایران، مجموعاً ۱۸ روز در کشور حضور داشته است. این مدت اندک، با ادعاهای مطرحشده دربارهٔ فعالیتهای گسترده یا روابط غیرعادی هیچگونه همخوانی ندارد.
نهادهای امنیتی و قضایی بهصراحت اعلام کردهاند که هیچ سند یا گزارشی مبنی بر رفتار غیراخلاقی، ارتباطات مشکوک یا فعالیت غیرقانونی از سوی شکدم در ایران ثبت نشده است. همچنین، برخی اتهامات منتشرشده در فضای مجازی، جعلی و فاقد اعتبار تشخیص داده شده است.
اظهارات کواکبیان نهتنها در فضای رسانهای بلکه در شبکههای اجتماعی نیز بازتاب گستردهای یافت. برخی کاربران آن را نمونهای از «بزرگنمایی سیاسی» دانستند و برخی دیگر هشدار دادند که این نوع روایتسازی میتواند اعتماد عمومی به نهادهای امنیتی و اطلاعاتی را خدشهدار کند.
تحلیلها نشان میدهد این ادعاهای نادرست با انگیزههای سیاسی و برای تخریب رقبای سیاسی مطرح شده است. پیشتر هم رسانههایی با انتشار مطالب غیرمستند، سعی در ایجاد جنجال علیه افراد و نهادها داشتهاند.
این اولین بار نیست که شایعات اینچنینی دربارهٔ شکدم منتشر میشود؛ ادعاهایی مانند «نفوذ در نهادهای حساس» یا «ارتباطات غیررسمی با مقامات» پیشتر هم مطرح و همگی توسط مراجع رسمی تکذیب شده است. بسیاری از این اتهامات براساس تحریف اسناد یا برداشتهای نادرست از سخنان قدیمیِ او شکل گرفته است.
با توجه به تکذیب رسمیِ این ادعاها و نبود مستندات معتبر، بهنظر میرسد انتشار چنین اخباری بیش از آنکه مبتنی بر واقعیت باشد، ریشه در اغراض سیاسی دارد. در شرایطی که صداوسیما تلاش میکند با دعوت از چهرههای متنوع، فضای گفتوگو را گسترش دهد، انتظار میرود مهمانان برنامههای زنده با رعایت امانتداری و پرهیز از اظهارات غیر واقعی و دوقطبیساز، به تقویت همدلی و رشد جامعه کمک کنند.
جمعبندی: آنچه اکنون از کاترین شکدوم در رسانهها مطرح میشود، نه تنها فاقد پشتوانه حقوقی و امنیتی است، بلکه بهنظر میرسد در خدمت پروژهای برای ایجاد بحران روانی و سیاسی در افکار عمومی باشد. انتشار اطلاعات تأییدنشده، در کنار فضای مبهم سیاسی، گاه مسیر بررسی واقعبینانه را از مسیر اصلی منحرف میکند.