عصر ایران - فولکس‌واگن بیتل لیموزین ۱۹۶۹ که به سفارش جان فون نویمان، توزیع‌کننده سرشناس پورشه/فولکس‌واگن در ساحل غربی آمریکا و راننده آماتور مسابقات، ساخته شد، آن‌قدر غیرمعمول و مجلل بود که فولکس‌واگن آمریکا را وادار کرد تا تبلیغی ملی با عنوان "بیتل ۳۵ هزار دلاری" منتشر کند.
دلیل دقیق اینکه چرا فون نویمان در اواخر دهه شصت، یک فولکس‌واگن بیتل ۲۰۶۳ دلاری را به یک لیموزین لوکس با هزینه ۳۴,۴۹۹.۹۵ دلار تبدیل کرد، همچنان یک راز باقی مانده است. اما اسناد موجود در پرونده تاریخی آن، به تبلیغات به عنوان دلیل اصلی این اقدام اشاره می‌کنند؛ علاوه بر اینکه این کار، تلاش چشمگیر دیگری از سوی فردی برجسته بود.
گواهی از فولکس‌واگن کلاسیک پارتس تأیید می‌کند که این لیموزین در ابتدا یک مدل استاندارد تیپ ۱ بوده که در ۸ اکتبر ۱۹۶۸ تولید شده و در ابتدا با رنگ مشکی و فضای داخلی چرم مصنوعی قرمز "گالا" و موتور ۱۵۰۰ سی‌سی تخت چهار سیلندر به نیواورلئان تحویل داده شده است.
این خودرو سپس به کالیفرنیا منتقل شد، جایی که تراتمن-بارنز، شرکت بدنه‌سازی واقع در کالور سیتی (سازنده خودروهای مسابقه‌ای چاپارال و اسکاراب، و مشهور به دلیل تبدیل یک پورشه ۹۱۱ مدل ۱۹۶۸ به چهار در)، ۱۰۰۰ میلی‌متر به فاصله محوری آن افزود و طول کلی خودرو را به ۵ متر و ۳ سانتی‌متر افزایش داد. ظاهر یکپارچه و فابریک‌گونه این خودروی تبدیل شده، تا حدی مدیون استفاده از قطعات اصلی فولکس‌واگن در هر کجا که ممکن بود، از جمله در درب‌های عقب و رکاب‌های سفارشی آن است.
رینگ‌های فولادی فابریک نیز برای جای دادن تایرهای پهن‌تر، اصلاح و پولیش شدند. همچنین، یک موتور ۱۶۰۰ سی‌سی تخت چهار سیلندر با مشخصات بالاتر و کاربراتورهای وبر ۴۸ میلی‌متری به جبران ۴۰۰ پوند وزن اضافی خودرو کمک می‌کرد.
امکانات داخلی شامل یک مینی‌بار در کنار صندلی‌های تاشو، یک سیستم اینترکام، یک سیستم صوتی پنج بلندگو فیلیپس با پخش‌کننده کاست، عایق صوتی، پنجره‌های برقی و یک چراغ کالسکه بر روی سقف برای "سیگنال دادن به دربان" بود.
نکاتی در پرونده تاریخی همراه خودرو ادعا می‌کنند که این "رولزواگن"، بازیگر مشهور جان وین را به مراسم اسکار ۱۹۷۰ رسانده است؛ جایی که او اولین و تنها اسکار خود را برای فیلم "True Grit" دریافت کرد، اگرچه این اطلاعات هرگز تأیید نشد.
