روزنامه اعتماد: نام علیرضا فغانی این روزها بیش از همیشه بر تارک فوتبال جهان می‌درخشد. داوری که قضاوت فینال جام باشگاه‌های جهان بین دو تیم پاری سن ژرمن و چلسی را بر‌عهده گرفته و بار دیگر توانایی‌های تمام نشدنی خود را به رخ کشیده است.
اما این درخشش، تلخندی از یک واقعیت را به همراه دارد؛ داوری که به بهانه «جوانگرایی» از لیست داوران فوتبال ایران کنار گذاشته شد، حال در اوج پختگی و اعتبار، پرچمدار داوری آسیا و جهان شده است. تصمیمی عجیب و ناگهانی، در اوج آمادگی و تجربه، فغانی را از دایره داوری فعال فوتبال ایران خارج کرد. گویی مدیران ما به جای حفظ و بهره‌برداری از سرمایه‌های ملی، ترجیح می‌دهند با توجیهاتی واهی راه را بر آنان ببندند. اما استعداد، تجربه و کاریزمای فغانی چیزی نبود که بتوان آن را به سادگی نادیده گرفت. در‌حالی‌که ایران او را به بهانه «جوانگرایی» کنار گذاشت، استرالیا با آغوش باز پذیرای او شد؛ کشوری که ارزش واقعی تجربه و دانش را می‌شناخت و می‌دانست چه گوهری را به دست آورده است. اینکه اصلی‌ترین مانع برای قضاوت فغانی در فوتبال ما چه تخلف‌هایی مرتکب شد و الان کجاست در این مقال نمی‌گنجد، اما فغانی، بی‌درنگ در لیگ استرالیا درخشید و اعتماد فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) را بار دیگر جلب کرد. همین چند وقت پیش، سوت آغازین جام جهانی باشگاه‌ها را به صدا درآورد و اکنون، قضاوت مهم‌ترین دیدار این رقابت‌ها، یعنی فینال به او سپرده شده است. این تنها بخش کوچکی از کارنامه درخشان او است.
او پیش از این نیز مهم‌ترین رویدادهای فوتبالی دنیا، از جام جهانی گرفته تا فینال‌های قاره‌ای و المپیک را قضاوت کرده و نام خود را به عنوان یکی از برجسته‌ترین داوران تاریخ فوتبال جهان ثبت کرده است. بی‌شک، او سرشناس‌ترین فرد فوتبالی و موفق‌ترین داور تاریخ فوتبال ایران و آسیاست که در سطح جهانی به چنین جایگاهی دست یافته است. اما آنچه فغانی را متمایز می‌کند، تنها کارنامه درخشانش نیست. متانت، تواضع و فروتنی او در کنار شخصیت آرام و حرفه‌ای‌اش، ویژگی‌هایی است که او را در اوج شهرت و موفقیت، انسانی دوست‌داشتنی و قابل احترام نگه داشته است. برخلاف بسیاری که با اندکی شهرت دچار غرور و تکبر می‌شوند، فغانی همچنان همان داور آرام و متینی است که از سال‌ها پیش می‌شناختیم. این ثبات شخصیتی در کنار توانایی‌های فنی بی‌نظیرش، او را به نمونه‌ای تمام‌عیار در جامعه ورزشی حرفه‌ای و بااخلاق تبدیل کرده است.
علیرضا فغانی، امروز مایه مباهات و غرور ملی ماست. او با اراده و پشتکار خود ثابت کرد که هیچ سدی نمی‌تواند مانع درخشش یک ستاره واقعی شود. او نه تنها یک داور برجسته، بلکه سفیری شایسته برای نام ایران در بالاترین سطح فوتبال جهان است و درس بزرگ برای مدیرانی که به سادگی سرمایه‌های ملی را از دست می‌دهند. فغانی، نامی است که برای همیشه در تاریخ فوتبال ما به عنوان نماد موفقیت، پایداری و اخلاق‌مداری خواهد درخشید. برای این ایرانی پرافتخار در فینال جام جهانی باشگاه‌های جهان آرزوی موفقیت می‌کنیم؛ هر چند کاش مدیران این فوتبال خرد به خرج می‌دادند تا در ینگه دنیا کنار نام علیرضا، پرچم کشورمان باشد اما افسوس... .
