به گزارش خبرگزاری صداوسیما، در روز‌های گذشته، وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا (پنتاگون) رسماً تأیید کرد که پایگاه راهبردی «العدید» در قطر، هدف حمله موشکی قرار گرفته است؛ حمله‌ای که در دوم تیرماه سال جاری، طی عملیات «بشارت فتح ۲» توسط موشک‌های بالستیک و نقطه‌زن جمهوری اسلامی ایران انجام شد.
پایگاه العدید که در فاصله‌ای کمتر از ۳۰۰ کیلومتر از مرز‌های جنوبی ایران و در حدود ۳۰ کیلومتری جنوب پایتخت قطر، دوحه، واقع شده، یکی از مهم‌ترین مراکز نظامی آمریکا در منطقه غرب آسیا به شمار می‌رود. این پایگاه، محل استقرار ستاد فرماندهی نیرو‌های آمریکایی در منطقه، مرکز عملیات هوایی و نیز مرکز فعالیت‌های ویژه یگان‌های مخابراتی، جاسوسی و اطلاعاتی ایالات متحده در منطقه محسوب می‌شود.
تصاویر منتشرشده از این حمله، همان روز دوم تیرماه در فضای مجازی بازتاب یافت و اصابت دقیق موشک‌های ایرانی به اهداف مشخص در این پایگاه را نشان می‌داد. با این حال، در بازه زمانی دو هفته‌ای پس از حمله، یعنی از دوم تا شانزدهم تیرماه، هیچ تصویر ماهواره‌ای جدیدی از وضعیت پایگاه العدید منتشر نشد و نوعی سکوت و پنهان‌کاری خبری از سوی مقامات آمریکایی به چشم می‌خورد.
اما در پی بازنشر گسترده تصاویر موبایلی مربوط به حمله، وزارت دفاع آمریکا ناگزیر شد به بخشی از واقعیت اذعان کند. پنتاگون اعلام کرد که یکی از سازه‌های ژئودزیک (گنبدی‌شکل) داخل پایگاه، هدف اصابت موشک ایرانی قرار گرفته است. این سازه، محل استقرار یک دیش ماهواره‌ای پیشرفته به ارزش تقریبی ۱۵ میلیون دلار بوده که وظیفه اصلی آن جمع‌آوری داده‌های اطلاعاتی، شنود ارتباطات، پایش تصویری و رصد تحرکات هوایی در گستره‌ای وسیع از منطقه غرب آسیا تا سواحل دریای مدیترانه را بر عهده داشته است.
بر اساس اظهارات کارشناسان نظامی، این دیش بخشی از سامانه پیچیده رصد و جاسوسی آمریکا و رژیم صهیونیستی در منطقه به‌شمار می‌رفته و حتی در جریان جنگ ۱۲ روزه اخیر میان ایران و اسرائیل، برای جمع‌آوری و تحلیل اطلاعات در اختیار تل‌آویو قرار گرفته بود.
نکته قابل توجه آنکه برغم حضور چندین سامانه پیشرفته پدافند هوایی آمریکا از جمله «تاد» و «پاتریوت» در این پایگاه، موشک‌های بالستیک ایرانی موفق شدند با دقت بالا به این نقطه حساس اصابت کنند؛ موضوعی که به تعبیر برخی تحلیلگران، نه‌تنها از شکست یک زیرساخت جاسوسی مهم حکایت دارد، بلکه شکاف قابل توجهی در چتر دفاعی ایالات متحده در منطقه را نمایان ساخته است.
این دستاورد، از منظر نظامی و راهبردی، یک پیام آشکار به آمریکا و متحدانش در منطقه محسوب می‌شود؛ پیامی که با زبان موشک، اقتدار بازدارندگی ایران را فریاد زد.
