فال حافظ یکی از سنتهای زیبای فرهنگی ایرانیان است که اغلب برای تفأل به آینده، آرامش دل، یا راهنمایی در تصمیمگیریها انجام میشود. در این رسم محبوب، دیوان حافظ گشوده میشود و بیت یا غزلی که در ابتدا پدیدار میشود، به عنوان پاسخ نیت تعبیر میگردد. بسیاری معتقدند که اشعار حافظ، به دلیل عمق عرفانی و لطافت معنایی، ارتباطی خاص با ضمیر ناخودآگاه دارند و میتوانند پاسخهایی الهامبخش به نیتها ارائه دهند. در ادامه، فال حافظ مخصوص هر ماه شمسی آورده شده است:
فروردین:
بر سر آنم که گر ز دست برآید / دست به کاری زنم که غصه سر آید
→ در آغاز سال، نیت شما با نیت نویی همراه است؛ زمان آن رسیده کاری را آغاز کنید که مدتها در دل داشتید. شجاع باشید، کامیابی نزدیک است.
اردیبهشت:
صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد / ور نه اندیشه این کار فراموشش باد
→ در میانه بهار، تعادل کلید موفقیت شماست. از افراط دوری کنید و آرامش را در میانهروی بیابید.
خرداد:
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند / گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند
→ ذهن شما درگیر انتخاب است. این فال نوید الهام یا فرصتی غیرمنتظره را میدهد که نباید آن را نادیده گرفت.
تیر:
هر که را خوابگه آخر مشتی خاک است / گو چه حاجت که به افلاک کشی ایوان را
→ زمان آن رسیده که سادهزیستی و دروننگری را بیشتر در نظر بگیرید. دنبال ظاهر نباشید، معنا در سادگی است.
مرداد:
زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم / ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم
→ غرور یا عشق پرهیجان در زندگیتان نقش دارد. اگر صادق و بیتکلف رفتار کنید، دلها بیشتر به سمتتان خواهد آمد.
شهریور:
چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست / سخنشناس نهای جان من خطا این جاست
→ این ماه برای یادگیری و شنیدن است. توصیههای پنهان در اطرافتان را جدی بگیرید؛ کسی در اطرافتان حقیقتی را میگوید.
مهر:
به تماشای گل و لاله بیا تا گلرخ / باده در ده که به باغ آمد از این پیش پیام
→ زمان شکوفایی است. فال میگوید شادی و مهمانی در پیش دارید یا خبری خوش از محبوبی میرسد.
آبان:
در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد / عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
→ نیت شما با عشق گره خورده است. ممکن است آتش این عشق اطرافتان را دگرگون کند، اما به زودی روشنایی میآورد.
آذر:
صلاح کار کجا و من خراب کجا / ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا
→ به خویشتن بنگرید؛ شاید راهی را که میروید، نیاز به بازنگری داشته باشد. این فال دعوتی است به بازگشت به خویش.
دی:
نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر / هر آن چه ناصح مشفق بگوید، آن بپذیر
→ در این ماه حرفِ کسی که خیرتان را میخواهد، نادیده نگیرید. حتی اگر تلخ است، به صلاح شماست.
بهمن:
مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو / یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو
→ نتیجه تلاشها نزدیک است. فال میگوید زمان برداشت فرا رسیده، آنچه کاشتی به بار خواهد نشست.
اسفند:
سالها دل طلب جام جم از ما میکرد / و آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد
→ فال شما دعوتی به درون است. آنچه به دنبالش هستید، در وجود خودتان است، نه در دیگران. با خودتان آشتی کنید.