محققان چینی با ترکیب فناوری پیشرفته و طبیعت، زنبورهای سایبورگ مجهز به تراشه‌های مغزی را طراحی کرده‌اند که قادرند به‌صورت سریع و دقیق بازماندگان زلزله، جنگ و بلایای طبیعی را شناسایی کنند. این نوآوری می‌تواند انقلابی در مأموریت‌های امدادی باشد.
به گزارش رکنا، در آزمایشگاه‌های پیشرفته چین، از فناوری نوینی رونمایی شده که توجه جهان را به خود جلب کرده است؛ زنبورهای سایبورگ مجهز به تراشه‌هایی که حرکات آن‌ها را کنترل می‌کنند. این موجودات کوچک اما با اهداف بزرگ طراحی شده‌اند تا در جستجوی بازماندگان زلزله ، عملیات‌های حساس جنگی و حتی جاسوسی ایفای نقش کنند. ترکیب جذاب فناوری و طبیعت نویدبخش تحولی خارق‌العاده در این حوزه است.
ایده‌ای که از طبیعت الهام گرفته شده، حالا واقعیتی عملی است. دانشمندان چینی با الگوبرداری از قارچ کوردیسپس که رفتار حشرات را کنترل می‌کند، موفق به کاشت تراشه‌های بسیار کوچک در مغز زنبورها شده‌اند. این تراشه‌ها از طریق سیگنال‌های الکتریکی حرکات دقیق زنبورها را هدایت می‌کنند و دقتی ۹۰ درصدی را در فرآیند کنترل به نمایش می‌گذارند. برخلاف پهپادها، این زنبورها دارای مصرف انرژی پایین، اندازه کوچک و توانایی پرواز در محیط‌هایی پیچیده هستند که آن‌ها را برای عملیات‌های حساس بسیار مناسب می‌کند.
این زنبورها مجهز به حسگرها و سیستم‌های ارتباطی هوشمند هستند که داده‌های محیطی را به‌صورت دقیق ارسال می‌کنند و به جستجوگران در شرایط دشوار کمک می‌کنند.
یکی از موارد برجسته استفاده از زنبورهای سایبورگ، جستجوی زیر آوار ناشی از زلزله برای یافتن بازماندگان است. این موجودات کوچک می‌توانند به مکان‌هایی برسند که برای انسان یا حتی ربات‌های بزرگ غیرممکن است. حسگرها و توانایی مانور زنبورهای سایبورگ امکان شناسایی علائم حیاتی را فراهم می‌کنند.
در حوزه نظامی، زنبورهای سایبورگ به‌عنوان ابزارهای جاسوسی وارد عمل می‌شوند. آن‌ها بدون جلب توجه می‌توانند در محیط‌های دشمن حرکت کنند، اطلاعات حساس را جمع‌آوری کنند و به دلیل بی‌صدا بودن و عدم نیاز به زیرساخت‌های پیچیده، جایگزینی مناسب برای فناوری‌های مرسوم محسوب می‌شوند. علاوه بر این، این اختراع در نظارت محیط‌زیست و بررسی مناطق آلوده نیز قابلیت‌هایی فراتر از انتظار دارد.
اگرچه این فناوری چشمگیر است، اما چالش‌های فراوانی پیش روی آن قرار دارد. کاشت تراشه در مغز موجودات زنده بدون آسیب رساندن به آن‌ها فرآیندی پیچیده و نیازمند فناوری پیشرفته است. از سوی دیگر، طول عمر کوتاه زنبور و محدود بودن ظرفیت باتری تراشه‌ها نیز عملکرد مداوم زنبورها را محدود می‌کند.
مسائل اخلاقی نیز بخشی جدایی‌ناپذیر از نگرانی‌هاست. استفاده از موجودات زنده به‌عنوان ابزار، ممکن است مخالفت مدافعان حقوق حیوانات را به دنبال داشته باشد. همچنین، احتمال سوءاستفاده از این فناوری در جاسوسی یا نقض حریم خصوصی موجب بروز نگرانی‌های امنیتی شده است. نبود قوانین بین‌المللی شفاف نیز زمینه را برای استفاده غیراخلاقی از این فناوری فراهم می‌کند.
مسیر پیشرفت فناوری زنبورهای سایبورگ به یافته‌های علمی و تصمیم‌گیری‌های اخلاقی وابسته است. توسعه حسگرهای پیشرفته‌تر و بهبود فناوری‌های کاشت تراشه، می‌تواند کارایی این زنبورهای کوچک را به‌طور قابل توجهی افزایش دهد. ترکیب این فناوری با هوش مصنوعی امکان تصمیم‌گیری مستقل زنبورها را فراهم می‌آورد و کاربردهای عملی آن‌ها را ارتقا می‌دهد.
در عین حال، توجیه و تنظیم قوانین جهانی برای استفاده از این موجودات کوچک الزامی است. دانشمندان و سیاست‌گذاران با همکاری سازمان‌های بین‌المللی می‌توانند مسیر توسعه مسئولانه این فناوری انقلابی را هموار کنند.
