محمد قوچانی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: ماشاالله شمس‌الواعظین اولین استادم در روزنامه‌نگاری بود. گرچه روزنامه‌نگاری سیاسی را از هفته‌نامه «عصر ما» (در دوره سردبیری سید مصطفی تاج‌زاده) آغاز کردم، اما در «نشاط» و «عصر آزادگان» حرفه‌ای شدم و حرفه‌ام را انتخاب کردم.
سپس در «همشهری»، با اعتماد محمد عطریانفر - که بر گردنم حق بسیار دارد - سردبیر شدم و سردبیری آموختم.
از نوجوانی به قلم، نگاه، عمق و دانش سید عطاالله مهاجرانی و سعید حجاریان علاقه داشتم و مدیون آن‌ها بودم و هستم. اگر این جمع در دوران جنگ و پساجنگ «همراهان میدان ایران» بودند و تن به رسانه بیگانه ندادند، چرا با سپردن یکی از شبکه‌های متعدد صداوسیما، حتی تحت نظارت این سازمان، یک رسانه حرفه‌ای، انتقادی، تحلیلی و روشنفکرانه را امتحان نمی‌کنیم؟
چرا هماوردی ما روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب با رسانه‌های اصولگرای داخلی و انحلال‌طلب خارجی (که هر یک به دولتی وابسته‌اند) را آزموده نمی‌شود؟
می‌توان در چارچوب قانون اساسی و حتی قانون مطبوعات، یک رسانه تلویزیونی مستقل اما متعهد به ایران را تجربه کرد. یکی از مسئولان کشور، پس از برنامه‌ای تلویزیونی‌ام، گفت: «خود را مهمان ندانید، شما مالک این خانه هستید.» پاسخ دادم: «من هرگز خود را مهمان این خانه نمی‌دانم؛ من فرزند این خانه‌ام، وارث این خانه‌ام.»
این حق من است که در پنجاه‌سالگی روزنامه‌نگاری تلویزیونی را تجربه کنم، بدون آنکه زیر پرچم بیگانه بروم یا کارمند صداوسیما شوم. مطمئن باشید می‌توانیم در بازگشت مرجعیت رسانه‌ای به وطن، یاری‌گر بدنه رادیو و تلویزیون باشیم.
