پژوهشگر پاکستانی با اشاره به پیوستن ایالات متحده به جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران گفت: مداخله آمریکا در این درگیری در واقع به یک «عملیات نجات» تبدیل شد که هدف آن جلوگیری از تلفات بیشتر اسرائیل و شدت گرفتن درگیری بود.
به گزارش ایرنا، الماس حیدر نقوی سه‌شنبه در یادداشتی در باشگاه مباحثه‌ای بین‌المللی والدای روسیه افزود: ماجراجویی اسرائیل در ایران که ناشی از اعتماد به نفس بیش از حد نتانیاهو، اشتباهات محاسباتی او و درک نادرست اساسی از فضای سیاسی ایران، پویایی اجتماعی-فرهنگی این کشور و توان نظامی و عزم آن برای پاسخ متقابل بود، آسیب جدی به اعتبار خود اسرائیل، سیستم‌های دفاعی به ظاهر شکست‌ناپذیر و تصویر برتری خودخوانده منطقه‌ای آن وارد کرد.
وی خاطرنشان کرد: با وجود حملات اسرائیل به ایران، تل‌آویو نتوانست به اهداف اعلام شده عملیات خود در زمینه آسیب جدی به توان هسته‌ای و تضعیف نظامی تهران و تغییر نظام سیاسی دست یابد.
نقوی که دارای مدرک دکترای فلسفه از دانشکده سیاست و روابط بین‌الملل دانشگاه قائد اعظم اسلام‌آباد است، درباره موضع پاکستان در قبال این مناقشه نیز گفت: برای پاکستان، جنگ اسرائیل و ایران تنها یک رویارویی دور از انتظار نبود: این جنگ دارای الزامات استراتژیک، اخلاقی و دیپلماتیکی بود که موضع‌گیری روشنی را می‌طلبید.
وی افزود: تغییر مواضع دولت ایران در پی تحولات ناشی از تجاوز نظامی از نظر استراتژیک به ضرر پاکستان خواهد بود چرا که می‌تواند جناح غربی پاکستان را در معرض همکاری اسرائیل و هند قرار دهد و به بی‌ثباتی این منطقه کلیدی در کریدور اقتصادی چین و پاکستان و پیوندهای بالقوه آن با روسیه از طریق ایران، جمهوری آذربایجان و آسیای میانه منجر شود.
مدیر اجرایی پلتفرم ریجنال راپورت مستقر در اسلام‌آباد معتقد است: با توجه به تمایل این درگیری به درگیر کردن نیروهای خارجی با پیامدهای منطقه‌ای گسترده، پاکستان ماجراجویی اسرائیل در ایران را تنها به عنوان عنصری از تقابل تهران و تل‌آویو تلقی نمی‌کند.
وی اظهار داشت: پاکستان در این مناقشه، طرف تهران را گرفت و با ارائه حمایت سیاسی و دیپلماتیک روشن، تجاوز اسرائیل و آمریکا را محکوم و استقلال استراتژیک و وضوح موضع خود را تأیید کرد.
نقوی اظهار داشت: اگرچه اسلام‌آباد روابط متعادلی با سه بازیگر اصلی منطقه – ایران، عربستان سعودی و ترکیه - حفظ می‌کند، اما با معضل استراتژیک در برابر تحولات ژئوپلیتیک خاورمیانه مواجه است. از یک سو بخش عمده‌ای از جهان عرب به واسطه توافق‌های ابراهیم به اسرائیل گرایش دارد و از سوی دیگر، محور مقاومت به رهبری ایران به عنوان الگویی برای سیاست خارجی منطقه‌ای پاکستان عمل می‌کند.
این پژوهشگر معتقد است: پاکستان روابط هند و اسرائیل را تهدیدی مستقیم برای امنیت خود می‌داند، بنابراین مقابله با نفوذ اسرائیل در منطقه به یک ضرورت استراتژیک برای اسلام‌آباد تبدیل شده است. از منظر اخلاقی، اسلام‌آباد اشغالگری و جنایات اسرائیل در غزه و کرانه باختری را محکوم کرده و خواستار تشکیل دو دولت با مرزهای قبل از ۱۹۶۷ و پایتخت مشترک در بیت‌المقدس است.
