درحالی‌که هزاران جوان ایرانی ماه‌هاست در صف‌های طولانی بانک‌ها منتظر دریافت وام ازدواج، ودیعه مسکن و فرزندآوری هستند، بانک مرکزی در پشت درهای بسته، مسیر اعطای تسهیلات به کارکنان خودش را بی‌وقفه هموار کرده است! جالب‌تر آنکه هیچ‌کس هم نمی‌داند دقیقاً چه مقدار وام، با چه شرایطی، به چه کسانی طی این سال ها پرداخت شده است! شفافیت؟ فعلاً خبری نیست.
به گزارش سرویس اقتصادی تابناک؛ سایت رسمی بانک مرکزی بخشی با عنوان «تسهیلات پرداختی به کارکنان بانک‌ها» دارد، اما جای خالی اطلاعات مربوط به خودِ بانک مرکزی و شرکت‌های تابعه‌اش در آن، حسابی توی ذوق می‌زند. این در حالی است که مردم، قانون‌گذاران و حتی رسانه‌ها بارها خواستار انتشار شفاف این اطلاعات شده‌اند.
یادمان نرفته که تیرماه ۱۴۰۲، محمدرضا فرزین، رئیس کل بانک مرکزی، مقابل دوربین‌های صداوسیما وعده داد که آمار وام‌های پرداخت‌شده به کارکنان بانک مرکزی منتشر خواهد شد. اما حالا، با گذشت بیش از دو سال از آن وعده، نه‌تنها خبری از گزارش نیست، بلکه رویکرد بانک مرکزی بیشتر شبیه قفل کردن درهای اطلاعاتی‌اش به روی مردم شده.
ماجرا فقط به وام‌ها ختم نمی‌شود. جدول نرخ تورم روی سایت بانک مرکزی آخرین‌بار اسفند ۱۴۰۱ به‌روزرسانی شده و بعد از آن، سکوت مطلق. داده‌های حیاتی مانند جزئیات نقدینگی، پایه پولی و سپرده‌های بانکی هم آخرین‌بار در بهمن سال گذشته منتشر شده و دیگر هیچ!
بانک مرکزی البته در همان سال ۱۴۰۲، از تسهیلاتی به ارزش ۹۱ هزار میلیارد تومان برای کارکنان سایر بانک‌ها پرده برداشت، اما وقتی نوبت به شفاف‌سازی درباره کارکنان خودش رسید، ناگهان سکوت کرد!
سکوت سنگین بانک مرکزی در این‌باره، حالا به یکی از نقاط تاریک سیاست‌گذاری اقتصادی و بانکی بدل شده. از یک سو، دولتی‌ها دم از شفافیت می‌زنند و از سوی دیگر، رئیس‌کل بانک مرکزی هنوز وعده ساده‌ای مثل انتشار یک جدول اکسل را هم محقق نکرده است!
در چنین فضایی، اعتماد مردم به نظام بانکی زیر سوال می‌رود. آن هم در حالی‌که بسیاری از جوانان برای گرفتن چند ده میلیون تومان وام ازدواج یا ودیعه مسکن، باید از هفت‌خان اداری و بانکی عبور کنند، درحالی‌که مدیران و کارکنان بانک مرکزی، بی‌سروصدا و بدون شفاف‌سازی، وام‌های کلان دریافت می‌کنند.
آقای فرزین! وعده‌تان را فراموش کرده‌اید؟ مردم نه حافظه‌شان ضعیف است، نه توقع غیرواقعی دارند. فقط می‌خواهند بدانند آیا در نظام بانکی، همه با یک چوب سنجیده می‌شوند یا برخی‌ها «خودی»اند و مصون از صف و سقف و شفافیت؟
لطفاً پیش از آنکه دیر شود، به وعده‌ها عمل کنید. اعتماد، سرمایه‌ای‌ست که وقتی از بین رفت، به سختی بازمی‌گردد.
