سودابه حیدرزاد در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به تاریخچه جنبش‌های برابری‌خواهانه زنان در غرب گفت: از حدود سال ۱۹۱۰ میلادی جنبش‌هایی با شعار برابری زن و مرد در غرب آغاز شد، اما در عمل زنان به نام آزادی و حقوق‌شان، توسط مکاتب سرمایه‌داری مورد سوءاستفاده قرار گرفتند.
وی افزود: زنان غربی برای نخستین بار در سال ۱۹۲۸ در انتخابات شیکاگو شرکت کردند، اما در واقع دچار نگاه ابزارگونه سیاسی شدند.
حیدرزاده ادامه داد: مارکسیست‌ها با بهره‌برداری از نارضایتی زنان، القا کردند که زنان باید همچون مردان، شاغل و مستقل باشند، پس از انقلاب صنعتی فرانسه، سرمایه‌داران برای بهره‌برداری از نیروی کار ارزان، زنان را وارد کارخانه‌ها کردند؛ اما این استقلال ظاهری در برابر حقوق اندک قرار گرفت و منافع مالی و جنسی به جامعه مردان رسید.
وی تأکید کرد: متأسفانه زن همچنان در جایگاه ابزاری باقی ماند و جنبش‌های آزادی‌خواهانه زنان نتیجه‌ای جز انقلاب جنسی و گسترش آسیب‌های اجتماعی نداشت، در جوامعی که زن «آزاد» شد، آسیب‌هایی چون همجنس‌گرایی، سقط جنین، بیماری‌های جنسی، خیانت و قتل‌های همسران رشد یافت و حتی موسیقی، فیلم و اپلیکیشن‌های کودکانه مبتنی بر آموزش‌های جنسی شکل گرفت.
حیدرزاده در ادامه با مروری بر وقایع تاریخی کشورمان تصریح کرد: حدود ۹۰ سال پیش، زنان مسلمان ایرانی اولین جنبش‌های فمینیستی که توسط رژیم پهلوی در واقعه گوهرشاد آغاز شده بود را با قاطعیت متوقف کردند و با حفظ پوشش سنتی و عفاف ایستادگی نمودند.
حیدرزاده در پایان خاطرنشان کرد: در نهضت امام خمینی رحمت الله علیه زنانی چون طاهره سجادی، مرضیه دباغ و فاطمه طباطبایی با حفظ حجاب و عفاف در صف اول مبارزات حضور فعال و تأثیرگذار داشتند و نمونه‌ای از زن مسلمان فعال و عفیف را به جامعه معرفی کردند.
