با نزدیک‌شدن به فصل تابستان و افزایش دما، گرمازدگی به یکی از نگرانی‌های مهم سلامتی تبدیل می‌شود. گرمازدگی زمانی رخ می‌دهد که بدن نتواند دمای خود را در حد طبیعی (۳۷ درجه سانتی‌گراد) تنظیم کند و در نتیجه، سیستم خنک‌کننده بدن دچار اختلال شود. این عارضه می‌تواند از یک ناراحتی خفیف تا یک وضعیت تهدیدکننده زندگی متغیر باشد.
به گزارش مهر، حمیدرضا ریحانی متخصص طب اورژانس و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، توضیح داد که فعالیت شدید بدنی در هوای گرم، به‌ویژه برای افرادی که تحمل بالایی در برابر گرما ندارند، می‌تواند منجر به گرمازدگی شود.
وی افزود: «تعریق زیاد در هوای گرم باعث کاهش املاح بدن و عوارضی مانند افت فشار خون، سرگیجه و بی‌حالی می‌شود.»
از دیگر نشانه‌های گرمازدگی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- علائم اولیه: کلافگی، بی‌قراری، سردرد، ضعف و کاهش توانایی انجام فعالیت‌های روزانه.
- علائم پیشرفته: ورم اندام تحتانی، عرق‌سوز شدن، گرفتگی عضلات، عدم تعادل، کاهش هوشیاری و حتی تشنج.
ریحانی برخی افراد را بیشتر در معرض گرمازدگی دانست که شامل گروه‌های زیر هستند:
- سالمندان و کودکان: به دلیل توانایی کمتر در تنظیم دمای بدن؛
- کارگران و ورزشکاران: مانند کشاورزان، کارگران صنعتی و افرادی که فعالیت بدنی سنگین دارند؛
- بیماران خاص: افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی، دیابت یا مشکلات تنفسی؛
- مصرف‌کنندگان برخی داروها: مانند داروهای مدر و ضدافسردگی که توانایی خنک‌شدن بدن را کاهش می‌دهند.
این متخصص طب اورژانس با تأکید بر اهمیت پیشگیری، توصیه کرد:
- نوشیدن مایعات کافی (به‌ویژه برای سالمندان و کودکان)؛
- پوشیدن لباس‌های گشاد و نخی که امکان تبخیر عرق را فراهم می‌کنند؛
- پرهیز از فعالیت‌های سنگین در ساعات گرم روز؛
- استفاده از تهویه مناسب در محیط‌های بسته.
گرمازدگی یک وضعیت اورژانسی است که در صورت عدم رسیدگی به‌موقع می‌تواند خطرناک باشد. با رعایت نکات پیشگیرانه و توجه به علائم اولیه، می‌توان از عوارض جدی آن جلوگیری کرد. به‌ویژه در فصل گرما، مراقبت از گروه‌های آسیب‌پذیر و پرهیز از فعالیت‌های شدید در دمای بالا ضروری است.
