ناهید سبزیان در گفتگو با خبرنگار مهر، در ادامه شرح زیارت عاشورا با اشاره به فراز «عَلَیْکُمْ مِنِّی جَمِیعاً سَلامُ اللّٰهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ»، اظهار کرد: سلام بر امام حسین (ع) تاریخ انقضا ندارد و خدا در این فراز بر روح مطهر امام (ع) و تمام کسانی که جان خود را در راه ایشان فدا کردند، سلام و درود می‌فرستد.
مدرس قرآن کریم در چهارمحال و بختیاری با ذکر اینکه این سلام از سوی خدا به حضرت و تمام ارواح پیوند خورده با ایشان فرستاده می‌شود، ادامه داد: این فراز به ما می‌آموزد که سلام‌های ما به ایشان نباید فردی بلکه باید سلام جمعی باشد و هر جا که دستمان می‌رسد باید این اتفاق بیفتد؛ فرهنگ زیارت و سلام دسته‌جمعی در معارف اسلامی مورد تأکید واقع شده است.
فرهنگ زیارت و سلام دسته‌جمعی به ائمه (ع)
سبزیان با استناد به آیات ۱۰۰ تا ۱۰۳ از سوره مبارکه آل عمران، بیان کرد: در این آیات ضمن اشاره به تلاش کفار برای بازگرداندن مؤمنان از دین و ایمان، تأکید می‌شود که مؤمنان نباید از ایمان خود چشم بپوشند چرا که آیات خدا را در دست دارند و لذا باید دست به دامان خدا باشند تا به صراط الهی رهنمون شوند.
وی افزود: در این آیات همچنین تأکید می‌شود که مؤمنان باید تقوای الهی پیشه کنند و تا آخرین لحظه حیات ایمان خود را حول ریسمان الهی یعنی قرآن و رسول خدا (ص) حفظ کنند و متفرق نشوند، در این آیات نیز بر وجه جمعی سبک زندگی و لزوم وحدت و یکپارچگی تأکید دارد.
سبزیان با یادآوری اینکه سلام بر امام حسین (ع) همچون رودی جاری در تمام اعصار و زمان‌ها جریان دارد، توضیح داد: تا زمانی که شب و روز در حرکت است، سلام بر حسین (ع) نیز حرکت و پویایی دارد و هیچ‌گاه خاموش نمی‌شود.
وی ادامه داد: بر طبق آموزه‌های قرآنی در آیه ۶۲ سوره مریم یا آیه ۷۴ سوره زمر، صبح و عصر و زمان‌بندی شبانه‌روز در بهشت هم وجود دارد لذا این سلام بر امام (ع) نه فقط در این دنیا بلکه در جهان اخروی و قیامت نیز پابرجاست و ادامه دارد.
سلام بر امام حسین (ع) در عوالم دنیوی و اخروی
این کارشناس مسائل دینی با تأکید بر اینکه سلام بر سیدالشهدا (ع) هیچ‌گاه منقطع نمی‌شود، گفت: در آیات ۱۵ تا ۱۷ سوره مبارکه مائده تأکید می‌کند که مراد از سلام، مقصد خدا و خود خداوند است لذا امام (ع) ما را به سلام یعنی به خدا می‌رساند. امام (ع) طریق امنی است که اگر دستمان به دست ایشان باشد، ما را به خداوند می‌رساند.
سبزیان در خصوص فراز «یا اباعَبْدِاللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ، وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصیبَةُ بِکَ عَلَیْنا وَعَلی جَمیعِ اهْلِ الْإِسْلامِ، وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصیبَتُکَ فِی السَّمواتِ، عَلی جَمیعِ اهْلِ السَّمواتِ»، بیان کرد: باید گفت که واقعه عاشورا یک مصیبت سنگین و باعظمت است که فرصت بهره‌مندی جامعه و اهل اسلام از امام (ع) را گرفت و بر همین اساس است که این سرزمین کربلا یعنی کرب و بلای عظیم نام گرفت.
وی ادامه داد: بر طبق قرآن در سوره ذاریات، حضرت نوح زمانی که خود را در محاصره دشمن دید و کاری از دستش بر نمی‌آمد خدا را صدا زد و خداوند متعال نیز نوح و اهل او را از اندوه سنگین نجات داد و ذریه او را بر روی زمین نگاه داشت، لذا سلام خدا در هر دو جهان بر این نبی الهی ساری و جاری است.
سبزیان اظهار کرد: این پرسش مطرح است که چرا امام حسین (ع) نیز که خودشان را در معرض محاصره سخت دشمن دیدند و خدا را صدا زدند، خداوند ایشان را همچون حضرت نوح نجات نداد؟ در این خصوص امام صادق (ع) در حدیثی تأکید دارند که در آن شرایط، خداوند سایه یاری و نصرت خود را بر سر امام (ع) افکند و ایشان را مخیر قرار داد که پیروز شود یا با پروردگار ملاقات کند که امام (ع) ملاقات با خدا را انتخاب کرد.
امام حسین (ع) ملاقات با خدا را انتخاب کردند
وی افزود: بر طبق روایات، چهار هزار فرشته الهی از خدا اذن گرفتند تا به یاری امام (ع) بشتابند که حضرت اجازه جهاد به آنها نداد و لذا بازگشتند و زمانی که اوضاع دشوارتر شد باز به زمین آمدند اما در آن زمان، امام (ع) به شهادت رسیده بودند. در اینجا خدا ملائکه الهی را مأمور کرد که تا زمان رجعت امام (ع)، در بارگاه امام حسین (ع) عزادار باشند.
سبزیان با یادآوری اینکه مؤمنان بر طبق آموزه‌های قرآنی در آیات چهار تا شش سوره محمد باید کافران را از سر راه بردارند، افزود: مؤمنان باید تا زمانی که کفار مانع راه هستند، با آنها بجنگند و مبارزه کنند.
البته خدا می‌تواند با امدادهای غیبی کافران را از صفحه روزگار محو کند اما خدا می‌خواهد به تعبیر قرآن، برخی انسان‌ها را با برخی دیگر امتحان کند همچنان که در تاریخ انبیا هم همین رویه جاری بود.
وی تأکید کرد: در زمان انبیای الهی، مؤمنان و موحدان با معجزات حسی امتحان یا عذاب می‌شدند در عصر اسلام اما معجزات معرفتی را شاهد هستیم و مؤمنان با جهاد فی سبیل الله محک می‌خورند. در این عصر، مؤمنان یدالله هستند و باید به بصیرت برسند، به میدان بیایند و با دشمنان بجنگند که در این صورت، امدادهای غیبی هم خواهد رسید و در نهایت جبهه حق پیروز نهایی است.
معجزات در عصر اسلام، معرفتی هستند
وی اضافه کرد: اگر بنا بود امام حسین (ع) یاری خدا را بپذیرد و با امدادهای غیبی بر دشمن فائق شود، یک تنزل در تاریخ دین اتفاق می‌افتاد اما امام (ع) با انتخاب جهاد و شهادت، به مؤمنان این فرصت را دادند که رشد و تربیت و معرفت را دریافت کنند، دست خدا باشند و خودشان را فدا کنند تا بشریت به تکامل برسد.
سبزیان در پایان با تأکید بر اینکه مصیبت عاشورا فرصت تربیت است، گفت: امام (ع) ذبح عظیم بودند و به جای پذیرفتن یاری و نصرت غیبی، مبارزه و جهاد با دشمن را انتخاب کردند تا به شهادت برسند، امتی را تربیت کنند و تا ابد کشتی نجات بشریت شوند.
