همشهری آنلاین - گروه سیاسی: طی روزهای اخیر وزرات دفاع اسرائیل اعلام کرد قراردادی برای تسریع در خرید رهگیرهای سامانه پیکان (Arrow) امضا کرده است. این سامانه با همکاری آژانس دفاع موشکی آمریکا (MDA) توسعه یافته و ساخته شده است. در بیانیه وزارت دفاع اسرائیل ادعا شده بود که سامانه پیکان در جنگ شمشیرهای آهنین، به‌ویژه در عملیات شیر خیزان، قابلیت‌های رهگیری قابل‌توجهی از خود نشان داد.
اورشلیم‌پست در گزارشی اذعان کرد: تصمیم برای خرید رهگیرهای بیشتر بدیهی به نظر می‌رسد، اما این اقدام بخشی از درس‌های گسترده‌ای است که از جنگ ۱۲ روزه اخیر آموخته شده است. یک ماه پس از عملیات شیر خیزان، درس‌های تکنولوژیک چیست؟ اسرائیل در جنگ آینده با ایران چه انتظاری باید داشته باشد؟
ایران بین ۱۳ تا ۲۴ ژوئن حدود ۵۵۰ موشک بالستیک به سوی اسرائیل شلیک کرد. بیشتر این شلیک‌ها در روزهای ابتدایی جنگ انجام شد.
ایران در سال ۲۰۲۴، ۲ حمله موشکی به اسرائیل انجام داده بود. در فروردین ۱۴۰۳، ایران با موشک‌های بالستیک و پهپادها به اسرائیل حمله کرد. همچنین در مهر سال گذشته، حمله گسترده دیگری با موشک‌های بالستیک انجام داد.
اسرائیل از حملات ۲۰۲۴ درس گرفت. در جنگ ۱۲ روزه ژوئن، اسرائیل بر انهدام پرتابگرهای موشکی ایران تمرکز کرد و مدعی نابودی میزانی از سکوهای ثابت و متحرک پرتاب موشکی ایران شد. با این حال ایران دامنه حملات موشکی خود را با حجم مشخص و متفاوتی از پرتاب‌ها تا روز آخر جنگ ادامه داد.
بخشی از حملات ایران در روزهای آخر به‌تدریج از مناطق مرکزی یا شرقی ایران انجام شدند.
رسانه اسرائیلی اگرچه مدعی است حدود ۹۹ درصد از تهدید پهپادهای ایرانی رهگیری شدند یا به اسرائیل نرسیدند، اما اذعان می‌کند نرخ رهگیری موشک‌های بالستیک ایرانی به این میزان بالا نبود و تخمین زده می‌شود که حدود ۸۶ درصد بوده است. برخی موشک‌ها از دفاع هوایی اسرائیل عبور کردند و نتایج ویرانگری به همراه داشتند. در حملات ایران حدود ۳۰ نفر کشته و هزاران نفر زخمی شدند.
سامانه پیکان ریشه در دهه ۱۹۸۰ دارد. تهدید موشک‌های اسکاد، که در جنگ خلیج ۱۹۹۱ توسط صدام حسین به سوی اسرائیل شلیک شد، نیاز اسرائیل به پدافند هوایی را نشان داد.
سامانه پاتریوت ساخت آمریکا در آن زمان کافی نبود و بعدها مشخص شد که عملکرد خوبی در سال ۱۹۹۱ نداشته است. این موضوع نشان داد که آمریکا، اسرائیل و غرب نیاز به یادگیری بیشتری دارند. در دهه ۱۹۹۰ رژیم‌هایی مانند صدام حسین دیگر تهدیدی مشابه ایجاد نکردند و اسرائیل فرصت داشت تا روی فناوری‌های دفاعی کشور کار کند.
انتفاضه دوم تا حدی تمرکز اسرائیل را از این مسیر منحرف کرد، زیرا اسرائیل مجبور به مقابله با شورش در کرانه باختری و غزه شد. جنگ ۲۰۰۶ با حزب‌الله نشان داد که اسرائیل به شدت نیاز به بهبود پدافند هوایی خود دارد. نتیجه این نیاز، سامانه گنبد آهنین بود. یک دهه بعد، سامانه‌های فلاخن داوود، پیکان۲ و پیکان۳ آماده عملیات شدند.
شرکت رافائل سیستم‌های دفاع پیشرفته اسرائیل، فلاخن داوود و گنبد آهنین را تولید می‌کند و صنایع هوافضای اسرائیل سامانه پیکان را می‌سازد.
فناوری پهپاد و موشک ایران ممکن است در این جنگ به اوج خود رسیده باشد. ایران به تلاش برای دقیق‌تر کردن موشک‌ها و افزایش برد یا ویژگی‌های آنها ادامه خواهد داد.
حکومت ایران افراد باهوش زیادی دارد و آنها می‌خواهند تهدیدات جدیدی برای اسرائیل ایجاد کنند. آنها همچنان به ارسال تسلیحات به حوثی‌ها ادامه می‌دهند، همان‌طور که محموله اخیر توقیف‌شده نشان داد. این محموله شامل موتورهای پهپاد و انواع فناوری‌های پهپاد و موشک بود.
ایران به مسیر موشک‌ها و پهپادها ادامه خواهد داد.
اسرائیل باید نسبت به تهدیدات نامتقارن ایران، مانند توطئه‌ها در خارج، هوشیار باشد. با این حال، نیروهای متعارف ایران نیاز به بازنگری در فناوری دفاعی خود در هر دور آینده خواهند داشت.
