علیرضا محرمی - روزی تلخ برای فوتبال زنان ایران بود، اما به نقطه عطفی تبدیل شد؛ حالا کام زنان فوتبالیست ایرانی با حضور در میادین بینالمللی و البته صعود دوباره به جام ملتهای آسیا شیرین شده است.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، فوتبال زنان برعکس شرق قاره کهن، آنطور که باید در غرب آسیا مورد توجه نبوده؛ شاید اردن یکی از سرآمدهای آن بوده و دیگر کشورهای عمدتاً عرب و البته مسلمان کمتر به سمت سرمایهگذاری روی فوتبال زنان رفتهاند. با این حال سرآمد بودن زنان ایرانی و حضورشان در جوامع مختلف، این شرایط را فراهم کرد که فوتبال زنان ایران هم خیلی زود پابگیرد و به سمت توسعه برود.
میتوان گفت فوتبال زنان ایران در غرب آسیا تاحدودی از اردن هم پیشی گرفته و شاید برای رسیدن به ازبکستان در منطقه مرکزی آسیا نیاز به تلاش بیشتری داشته باشد. با این حال فوتبال زنان ایران قصه پر غصهای دارد؛ مسیری سخت و دشوار که شاید برخی از قصههای آن فراموش شده و بخش دیگری را پوشاندهاند که بلکه در تاریخ فراموش شوند. با این حال میتوان گفت قصه اصلی فوتبال زنان ایران که امروز به یک شیرینی در اردن تبدیل شده، با یک تلخی از همین مبدأ آغاز شد.
خردادماه ۱۳۹۰ تیم ملی زنان ایران راهی امان شده بود؛ اردن میزبان مرحله دوم مسابقات انتخابی المپیک ۲۰۱۲ لندن بود و تیم ملی زنان ایران باید علاوه بر رقابت با اردن میزبان، با ازبکستان، ویتنام و تایلند برای رسیدن به المپیک رقابت میکرد. البته که این رقابت شروع نشده برای زنان ایران پایان یافت، چون داوران تعیین شده از سوی فیفا در همان بازی اول مقابل اردن، لباس فوتبالیست زن ایرانی را تأیید نکردند و اجازه حضور آنها را به زمین ندادند.
منع حجاب برای فوتبالیستهای زن ایرانی در مسیر رسیدن به المپیک ۲۰۱۲ لندن، یک نقطه عطف بود برای فوتبال زنان ایران و البته دیگر بازیکنان مسلمان؛ چراکه از آن پس بود که فدراسیون فوتبال ایران با فیفا نامهنگاری کرد تا پوشش زنان مسلمان در مسابقات فوتبال به رسمیت شناخته شود و البته پیگیریهای جدی پرنس علی [شاهزاده اردنی که بعدها برای ریاست فیفا هم نامزد شده بود] به نتیجه رسید و فیفا لباسی را برای زنان محجبه به تأیید رساند.
البته که این موضوع تنها چالش پیشرو نبود و فوتبال زنان ایران در تمام این سالها بارها اسیر کم توجهی برخی مدیران و رؤسای فدراسیونها قرار گرفته؛ به طوری که در مقطعی در دوره قبلی ریاست مهدی تاج بلاتکلیفی تیم زنان ایران به دوره سرپرستی حیدر بهاروند کشیده شد و نداشتن بازی با تیمهای رسمی به مدت ۱۸ ماه در سال ۹۹ باعث حذف تیم زنان از رنکینگ فیفا شد. بازگشت فوتبال زنان ایران به عرصه بینالمللی و تشکیل این تیم به یک سال بعد کشید و البته به اتفاقی شیرین هم ختم شد؛ تیم ملی زنان ایران با سرمربیگری مریم ایراندوست تشکیل و این تیم مهرماه ۱۴۰۰ در تاشکند با پیروزی مقابل اردن موفق شد تاریخسازی کند و برای اولین بار به جام ملتهای آسیا راه یافت.
حالا فوتبال زنان ایران بار دیگر به جام ملتهای آسیا راه یافته؛ این بار با هدایت مرضیه جعفری، سرمربی خوشنام و پرافتخار فوتبال زنان که پس از سالها موفقیت در عرصه باشگاهی، در عرصه ملی هم تیمش را به موفقیت رساند. بازهم در اردن؛ درست جایی که قصه اشکبار فوتبال زنان ایران شروع شده بود و حالا آنها توانستهاند حق حساب خود را بگیرند و لبخند روی لبانشان جاری شود. با صعودی به جام ملتهای آسیا ۲۰۲۶ که به میزبانی استرالیا برگزار خواهد شد و بخشی از مسیر پر نوسان فوتبال زنان ایران خواهد بود.