راضیه ایزدی در گفت وگو با ایسنا عنوان کرد: افزایش آمار بیماری‌های روانی، خودکشی، خیانت، انواع بزهکاری‌ها، سکته‌ها و بیماری‌های قلبی، بالا بودن کلسترول، قند و... بی‌توجهی انسان به خود و یا بیزاری انسان از خود را نشان می‌دهد. سنت‌های اجتماعی در بعضی از جوامع و خانواده‌ها، اجازه نمی‌دهند که شخص در حد مشروع و عادلانه به خود بپردازد.
وی افزود: انسان از نظر درونی و برونی گرفتارتر از آن است که بتواند به خود بپردازد و مشغولیت‌های او اجازه نمی‌دهند که به این مهم بپردازد که این بسیار خطرناک و فاجعه‌انگیز است. مراقبت از خود، عزت نفس، احترام به خود با خودخواهی و غرور فرق دارد. دیکتاتور و انسان خودخواه فاقد "عزت نفس" و خویشتن دوستی سالم هستند.
کارشناس ارشد روانشناسی معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی استان بوشهر اظهار کرد: تا زمانی که ما به قدر کافی و وافی به خود نپردازیم نمی‌توانیم مادران، پدران، فرزندان، همسران، مربیان، مدیران و انسان‌های صالح و خدمتگزاری باشیم. لازم است که فرهنگ مراقبت از خود و عادلانه پرداختن به خود را بالا ببریم و این را برای مردم گناه ندانیم که "چرا به فکر خود هستند" و با این غلط معروف مبارزه کنیم، انسان خوب کسی است که "تنها به فکر دیگران است". و حال آنکه انسان خوب هم به خود می‌پردازد و هم به دیگران فکر می‌کند.
این مشاور و مددکار تاکید کرد: توجه کنیم که مراقبت پدیده‌ای جمعی و سیستمی است. کار، خانواده، دیگران همه به مراقبت نیاز دارند از جمله خودمان. موضوع نپرداختن انسان به خود، نسبی است و این‌گونه نیست که همه حتی یک دقیقه هم به خود نمی‌پردازند، بلکه تلاش‌های سازنده۱ سالم و انسانی انسان‌ها، همه حکایتی از پرداختن عادلانه، درست و سالم انسان به خود و دیگران است. بدیهی است که ایجاد بهداشت روانی در خانواده تاثیر بسزایی در بهداشت روانی محیط کار و جامعه دارد.
ایزدی خاطرنشان کرد: اگر بتوانیم به فرزندان بیاموزیم که گاه دقیقه‌ای به خود فکر کنند و برای خود زندگی کنند، جمع این یک دقیقه‌ها دربرگیرنده برنامه شکوفایی استعدادها و خویشتن سازی‌ها خواهد بود و کاربرد این روش ساده از طرف زن و شوهر آن‌ها را از خودآزاری و مردم‌آزاری دور کرده و به سوی خویشتن‌سازی و احترام متقابل پیش می‌برد.
انتهای پیام
