سیدحسین حسینی کاپیتان محبوب استقلالی‌ها روی سکو و مغضوب در فضای مجازی، بالاخره عطای حضور در استقلال را به لقایش بخشید و از جمع آبی‌پوشان جدا شد. این جدایی واکنش‌های زیادی به همراه داشت. برخی به نقد آن پرداختند اما برخی آن را تصمیمی درست دانستند. در نهایت استقلال ماند و یک دروازه که از تجربه و حاشیه خالی شد. اما سوا اینجاست که آیا این جدایی تصمیمی درست بود؟
فاکتورهای فنی؛ سینوسی اما استاندارد
حسینی در تمام فاکتورها حداقل‌ها را دارد و در عین حال در هیچ‌کدام عالی‌ترین نیست. او شوت‌گیر خوبی است، در تک به تک‌ها چندان ضعیف نیست و سابقه پنالتی‌گیری‌های زیادی دارد اما از هیچ‌کدام از این موارد نمی‌توان به عنوان نقطه قوت وی یاد کرد. او رکورد بیشترین دقیقه بسته نگه‌داشتن دروازه در یک فصل (رکورد کلی متعلق به نیازمند در دو فصل است) را دارد و در تمام قهرمانی‌های یک دهه اخیر استقلال حضور داشته اما نقطه تاریکش عدم برد دربی در ۹۰ دقیقه، خروج‌های نامطمئن و شرایط روحی متزلزل است. در مورد عدم برد در ۹۰ دقیقه البته او مقصر اصلی نیست و اتفاقا در دو برد استقلال در دربی‌های اخیر که در ضربات پنالتی بدست آمده، او ستاره بوده است.
از طرفی وی دومین دروازه‌بان تیم ملی است و سابقه کلین شیت در جام جهانی را دارد؛ پس رزومه او ناکافی نیست و در واقع استقلال اجازه داده دومین دروازه‌بان ایران به رقیب مستقیمش یعنی سپاهان برود. این مساله‌ای است که به شدت جای نقد دارد و باید با حضور چندین کارشناس این نکته را بررسی کرد که چه شرایطی باعث شد استقلالی‌ها به چنین رزومه‌ای پشت کنند؟
حسن اشجاری، مدافع چپ اسبق استقلال درباره حسینی می‌گوید: سید حسین روزهای سختی را سپری کرده تا به تیم اصلی رسیده. زمانی که من در تیم اصلی بودم، حسینی بازیکنی جوان بود که در کمپ می‌خوابید. حسینی در قهرمانی جام حذفی تاثیر زیادی داشت؛ پس چرا باید جدا شود و حالا باید به فکر دروازه‌بان خارجی باشیم که بیاید و نتیجه بدهد یا خیر؟
بیرون از زمین؛ همه چیز علیه حسینی!
به نظر می‌رسد مهم‌ترین مساله در جدایی حسینی، انتقادات در فضای مجازی است که به طرز عجیبی با تشویق‌ها روی سکوها در تناقض است. از هر هوادار استقلال اگر بپرسید بازیکن محبوب شما کیست احتمالا بخش عظیمی از حسینی یاد می‌کنند اما در فضای مجازی شدیدترین توهین‌ها خطاب حسینی میشود که خیلی از آن‌ها متعلق به زمانی است که از حسینی واقعا هیچ خطایی سرنزده!
اشجاری که با حسینی در اولین سال حضورش در استقلال هم تیمی بوده می گوید: یک هوادار ساده نمی‌تواند جو اینچنینی ایجاد کند و به نظرم یک اتاق فکر پشت ماجرا است. باید باور کنیم که گروه‌های تلگرامی در این جدایی نقش اساسی داشتند.
حسینی در دوران حضور نکونام در استقلال عملکردی عالی داشت و دستکش طلا را هم گرفت اما در فصل دوم حضورش انگار با وی به اختلاف برخورد و نزدیکان نکونام او را دلیل اصلی ناکامی این سرمربی می‌دانستند. به همین دلیل شائبه‌هایی وجود دارد که این انتقادات و جوسازی‌ها متعلق به فضای صادقانه هواداری استقلال نیست؛ هرچند که مدرکی هم در این زمینه وجود ندارد اما بر کسی پوشیده نیست که حسینی در بدترین بازی‌های خود هم واکنش‌های بسیار مهمی نشان داده که باعث سنگین‌تر نشدن شکست استقلال شده اما باز هم تمام انتقادات در فضای مجازی به سمت او روانه میشود. امری بسیار عجیب که نیاز به تحلیل‌هایی گسترده‌تر حتی در زمینه جامعه‌شناسی دارد اما به طور قاطع می توان گفت او شایسته این حجم از بی‌احترامی نیست.
جدایی بهترین راه بود؟
حسینی دروازه‌بان بی‌نقصی نیست و اتفاقا اشتباهات زیادی هم دارد اما جدایی او در مجموع به ضرر استقلال و به سود خود اوست. آبی‌ها حالا در حال جانشینی وی با یک گزینه خارجی هستند و شرایطی مشابه پرسپولیس دارند. آیا پرسپولیس با گندوز موفق شد یا تیمی که بیرانوند را از چنگ پرسپولیس درآورد قهرمان شد؟ آیا جدایی حسینی دلیلی منطقی داشت یا بر اثر فشار مجازی به دست آمد؟ پاسخ این چند سوال حتما شما را به سمت تحلیل منطقی ماجرا سوق می‌دهد. از نگاهی دیگر اما می‌توان این انتقال را به سود حسینی دانست که حالا با فشار کمتر، می‌تواند در سال منتهی به جام جهانی خودش را بهتر از قبل به سرمربی تیم ملی نشان دهد.
