تعرفه‌های ۲۵ درصدی دونالد ترامپ بر خودروهای وارداتی، کمر صنعت خودروی آلمان را خم کرده است. این تعرفه‌ها که به‌تازگی اعمال شده‌اند، هزینه‌های صادرات، تأمین قطعات و تنظیم زنجیره تأمین را به‌شدت افزایش داده‌اند. در کنار این چالش، رقابت فزاینده با خودروهای برقی چینی و کاهش حجم تولید، فشار مضاعفی بر این صنعت وارد کرده است.
بر اساس داده‌های شرکت ویزیبل آلفا، جریان نقدی خودروسازان بزرگ آلمان در سال جاری میلادی به شدت سقوط کرده است:
مرسدس بنز: از ۹.۴ میلیارد یورو در سال گذشته به ۳ میلیارد یورو.
فولکس‌واگن: از ۷.۱ میلیارد یورو به ۳.۵ میلیارد یورو.
بی‌ام‌و: از ۴.۸ میلیارد یورو به ۴.۴ میلیارد یورو.
تحلیل‌گران هشدار می‌دهند که این ارقام ممکن است باز هم بدتر شوند، زیرا برخی پیش‌بینی‌ها در حال بازنگری هستند. به‌ویژه، فولکس‌واگن پیش‌بینی جریان نقدی خالص بخش خودرویی خود را از بازه ۲ تا ۵ میلیارد یورو به ۱ تا ۳ میلیارد یورو کاهش داده است.
اگرچه برخی خودروسازان با انبار کردن موجودی پیش از اعمال تعرفه‌ها، تأثیر اولیه این سیاست را کاهش دادند، اما این راه‌حل موقتی است. با ادامه مذاکرات تجاری و افزایش هزینه‌های زنجیره تأمین، فشار بر جریان نقدی این شرکت‌ها همچنان رو به افزایش است.
با تشدید فشارهای خارجی و داخلی، خودروسازان آلمانی در تنگنای بی‌سابقه‌ای قرار گرفته‌اند. آیا این صنعت می‌تواند با نوآوری و بازنگری استراتژی‌ها از این بحران عبور کند، یا تعرفه‌ها و رقابت چینی‌ها نقطه پایانی بر سلطه آلمان در بازار جهانی خودرو خواهد بود؟
رابطه تجاری آلمان و آمریکا یکی از مهم‌ترین روابط اقتصادی در جهان است که بر پایه تجارت گسترده، سرمایه‌گذاری‌های متقابل و همکاری‌های صنعتی بنا شده است. این دو کشور به‌عنوان اقتصادهای پیشرو در اروپا و آمریکا، شرکای تجاری کلیدی یکدیگر محسوب می‌شوند، اما این رابطه در سال‌های اخیر با چالش‌هایی نیز مواجه بوده است.
آلمان و آمریکا سالانه میلیاردها دلار تجارت کالا و خدمات دارند. آلمان به‌عنوان بزرگ‌ترین اقتصاد اروپا، کالاهایی نظیر خودرو، ماشین‌آلات، محصولات شیمیایی و فناوری‌های پیشرفته را به آمریکا صادر می‌کند. در مقابل، آمریکا محصولاتی مانند هواپیما، فناوری اطلاعات، و محصولات کشاورزی را به آلمان صادر می‌کند. بر اساس داده‌های اخیر، آمریکا یکی از بزرگ‌ترین بازارهای صادراتی آلمان است و بالعکس، آلمان نیز جایگاه مهمی در صادرات آمریکا به اروپا دارد.
سرمایه‌گذاری‌های متقابل نیز نقش کلیدی دارد. شرکت‌های آلمانی مانند فولکس‌واگن، بی‌ام‌و و زیمنس کارخانه‌ها و تأسیسات بزرگی در آمریکا دارند که هزاران شغل ایجاد کرده‌اند. به‌طور مشابه، شرکت‌های آمریکایی مانند اپل، فورد و جنرال الکتریک حضور قوی در آلمان دارند.
در سال‌های اخیر، سیاست‌های تجاری آمریکا، به‌ویژه در دوره دونالد ترامپ، تنش‌هایی را در این رابطه ایجاد کرده است. اعمال تعرفه‌های ۲۵ درصدی بر واردات خودرو و قطعات از کشورهای خارجی، از جمله آلمان، ضربه سنگینی به خودروسازان آلمانی مانند مرسدس بنز، بی‌ام‌و و فولکس‌واگن وارد کرده است. این تعرفه‌ها هزینه‌های صادرات را افزایش داده و جریان نقدی این شرکت‌ها را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده است. به گزارش فایننشال تایمز در ۲۷ ژوئیه ۲۰۲۵، این تعرفه‌ها باعث شده‌اند که خودروسازان آلمانی بیش از ۱۰ میلیارد یورو از جریان نقدی خود را در سال جاری از دست بدهند.
علاوه بر تعرفه‌ها، اختلافات بر سر موضوعاتی مانند سیاست‌های انرژی (مانند پروژه نورد استریم ۲)، قوانین تجارت جهانی و رقابت با چین، گاهاً روابط تجاری را پیچیده‌تر کرده است. با این حال، هر دو کشور به دلیل وابستگی متقابل اقتصادی، تمایل به حفظ همکاری دارند.
علی‌رغم چالش‌ها، آلمان و آمریکا در زمینه‌هایی مانند فناوری، نوآوری و دفاع همکاری نزدیکی دارند. به‌عنوان مثال، توافقات دوجانبه در حوزه هوش مصنوعی، انرژی‌های تجدیدپذیر و استانداردهای صنعتی نشان‌دهنده عمق این رابطه است. همچنین، عضویت هر دو کشور در سازمان‌هایی مانند ناتو و گروه G۷ زمینه‌ساز هماهنگی در مسائل اقتصادی و سیاسی است.
آینده رابطه تجاری آلمان و آمریکا به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله سیاست‌های تجاری دولت‌های آینده آمریکا، مذاکرات تجاری اتحادیه اروپا و آمریکا، و رقابت جهانی با اقتصادهای نوظهور مانند چین. در حالی که تعرفه‌ها و موانع تجاری می‌توانند چالش‌ساز باشند، وابستگی متقابل و منافع مشترک احتمالاً این رابطه را در بلندمدت پایدار نگه خواهد داشت.
