مجید تفرشی -تاریخ‌نگار و سندپژوه- درباره‌ی فعالیت دانشجویی فرح دیبا در فرانسه  می‌گوید: ببینید! فعالیت‌های دانشجویی فرح پهلوی در فرانسه رادیکال و تند نبود، یک دانشجوی چپ بود.

فرح پهلوی از چپ گرایی تا غوطه ور شدن در تجملات و تشریفات

در نظر داشته باشید، در سال 1950 چپ بودن یک سکه‌ی رایج بود. خانواده‌ی او هم از یک طبقه‌ی متوسط و پدرش نظامی بود. یعنی نه جزو طبقات بالای حکومت و نه اپوزیسیون بودند. اینکه در فرانسه دانشجو باشید؛ بیشتر براساس مد روز بود. به این معنا نبود که فرح رهبر جنبش دانشجویی بوده. خانم ویدا حاجبی که دوست فرح بود، در خاطرات خود می‌‌گوید فرح پهلوی یک دانشجوی چپ به آن صورت نبود اما به چپ علاقه داشت.

او درباره‌ی اینکه بین عقاید فرح پهلوی با ازدواجش با شاه تناقضی وجود داشت، گفت: فرض کنید یک دختر بیست ساله بوده و شاه یک مملکت از او خواستگاری کند؛ یک موقعیت استثنایی است و آنقدر اعتقادش قوی نبوده که با شاه ازدواج نکند. وقتی فرح به ایران می‌آید و با شاه ازدواج می‌کند، برای خانواده‌ی شاه هم یک موقعیت استثنایی است. چون شاه دو ازدواج ناموفق داشته. یکی با خواهر پادشاه جدید مصر بود که هیچ‎‌گاه دربار پهلوی را آدم حساب نمی‌کردند و از موضع بالا به آنها نگاه می‌کردند، آنها خودشان را جانشین فرعون می‌دانستند. از نظر خانوادگی تربیت مصری، فرانسوی و اشرافی داشتند. وقتی رضا شاه می‌میرد شاه از فوزیه جدا می‌‌شود. مثل دو تا از دختران دیگر رضا شاه.

این تاریخ‌نگار افزود: زن بعدی شاه یعنی ثریا هم از نظر فرهنگی از خانواده‌ی شاه بالاتر بود. اما از نظر مقام اجتماعی مادر او آلمانی و پدرش هم یک سفیر ساده بود. اما از جهت شخصیتی و قیافه خود را بالاتر از شاه می‌دانست. اگرچه شاه نیز به او علاقه داشت، اما به دلیل مسئله‌ی بچه‌دار نشدن دچار مشکل شدند. این دو تجربه‌‌‌ی شکست مهم بود، کسی بیاید که در مشت دربار باشد و هم اینکه یک چهره‌ی مردمی داشته باشد. در سال‌های اول ازدواج فرح به نوعی نقش ترمیم کننده‌ی دربار را داشت. کم کم بعد از تولد ولیعهد و خواهرش این مسئله به جای فرصت به چالش تبدیل شد.