به گزارش فوتبال 360، ساندرو پل نامی آشنا برای فوتبالدوستان ایرانی است؛ داوری که در کنار محمد فنایی فینال جام جهانی 1994 را سوت زد و چند سال بعد هم قضاوت خاطرهانگیزترین دیدار تاریخ فوتبال ایران، یعنی بازی ایران و استرالیا در ملبورن، را برعهده داشت. پس از حوادث مربوط به داربی سال 1373 که با قضاوت احمد ابهران به جنجال کشیده شد، فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت برای از بین بردن حاشیههای بازی، از داور خارجی برای این دیدار استفاده کند. به همین علت، قرعه به نام ساندرو پل افتاد تا با کمک دیگر داور فینال جام جهانی، محمد فنایی و البته مرحوم علیرضا صادقیجو قاضی این دیدار باشند.
ساندرو پل داور مشهور آن سالها اهل مجارستان بود در روستای کوچکی در نزدیکی بوداپست زندگی میکرد؛ او که مدیر یک فروشگاه لوازم خانگی بود، در عرصه بینالمللی شهرت داشت اما معروفیت وی بیشتر به خاطر قضاوت در دیدار خاطرهانگیز ایتالیا و برزیل در فینال جام جهانی 1994 بود. علاوه بر پیشنهاد قضاوت در داربی تهران، دو پیشنهاد دیگر هم از طریق رئیس فدراسیون مجارستان به دست وی میرسد، اما این داور پس از کمی تحقیق، پیشنهاد ایران را قبول میکند.
او در خصوص نحوه آشنایی و تحقیق درباره ایران چنین گفت: «از قبل به خاطر جنگ ایران با عراق، و همچنین شناخت آقای فنایی در فینال جام جهانی، با ایران آشنایی داشتم. قبل از اینکه به این پیشنهاد جواب مثبت بدهم، از همسرم خواستم مقداری اطلاعات درباره ایران از کتاب جغرافیای جهان استخراج کند. با مرور اطلاعات بدست آمده و همچنین انگیزه ملاقات با محمد فنایی، تصمیم گرفتم پیشنهاد قضاوت ایران را قبول کنم».
البته فنایی در زمان حضور در آمریکا درباره این بازی به من گفته بود که در ایران برای تماشای یک بازی باشگاهی، 120 هزار نفر به ورزشگاه میآیند. از طرفی دیگر، دریافت ویزای ایران در مجارستان حدود 6 ماه طول میکشد، اما وقتی مسئولان ایرانی 2 روزه این کار را برای من انجام دادند و حتی هزینه آن را از من نگرفتند، ترغیب شدم تا به ایران بیایم.
در فوتبال چندین بار فرصت گلزنی برای هر تیم به وجود میآید که باید به نحو احسن از آن استفاده شود. در این بازی تیم آبی به نحو احسن از فرصتهای خود در نیمه اول استفاده کرد و به دروازه حریف زد. در نیمه دوم هم تیم قرمز همان فرصتهای نیمه اول حریف را به دست آورد اما نتوانست از آنها بهره بگیرد.
او در خصوص بهترین بازیکن داربی سال 1374 هم گفت: «شماره 20 تیم آبی (محمد تقوی مهاجم آن روز استقلال) بهترین بازیکن این بازی بود».
این داور همچنین در خصوص نحوه قضاوت خود اظهار داشت: «در چنین بازیهایی که بازیکنان با همدیگر رفتار دوستانه و پسندیدهای دارند، نیازی به استفاده از کارت نیست. دو کارت زردی که در طول بازی نشان دادم، به خاطر خطاهای فنی بود. حرکت دروازهبان قرمز ناشیانه بود و بازیکن آبی هم از پشت خطا کرد».
ساندرو پل در خصوص حاشیههای مربوط به صحنه اعلام پنالتی به سود استقلال هم اینچنین گفت: «دروازهبان قرمز حرکات اضافی داشت و دلیل نداشت که مهاجم آبی را در آن قسمت زمین که فرصت گلزنی نداشت، متوقف کند. همانگونه در صحنه گل اول مشاهده شد، او بازیکن کمتجربهای بود. زمانی که ادموند اختر وارد محوطه جریمه شد، طوری زیر پای او رفت که این حرکت فقط از بازیکنان کمتجربه سر میزند. اگر مهاجم آبی در موقعیت شانس گل قرار داشت، دروازهبان قرمز حتما با کارت قرمز جریمه میشد».
این داور مجاری تماشاگران ایرانی را تماشاگران واقعی ورزش خواند و اظهار داشت: «با حمایت این تماشاگران و با کمی تلاش و همت میتوانید به افتخارات بسیار زیادی دست یابید. از شروع تا پایان مسابقه همیشه صفا و صمیمیت بین ایرانیها موج میزد و این مسئله مرا مجذوب خود کرد. آرزو میکنم روزی دوباره بتوانم به ایران بیایم. اگر باز هم برای داوری در ایران از من دعوت شود، با جان و دل آن را میپذیرم. حتما به گوش مردم مجارستان هم خواهم رساند که مردم ایران بسیار مهربان و میهماننواز هستند».
داور مجاری که 12 سال در لیست داوران بینالمللی فیفا قرار داشت، پس از کنار گذاشتن داوری به عنوان نایبرئیس اتحادیه فوتبال مجارستان مشغول به کار شد و شش سال در این سمت فعالیت کرد. او که به زبانهای آلمانی، ایتالیایی و انگلیسی تسلط داشت، پس از بازنشستگی از داوری، به عنوان مفسر و کارشناس در شبکههای ورزشی تلویزیون مجارستان فعالیت داشت. ساندرو پل که 4 سال متوالی از سالهای 1994 تا 1997 به عنوان بهترین داور سال جهان انتخاب شد، سوت پایان زندگیاش با بیماری کرونا به صدا درآمد.