خبرورزشی: این روزها که صحبت از بازگشت برخی مدیران سابق به باشگاه استقلال است، کاش آنها بپذیرند که بدهی‌های به جامانده از هنر مدیریت خود را هم بدهند!
یکی از مصیبت‌های پیکر نیمه جان فوتبال ایران تجمع مقابل درب باشگاه‌هاست که از فضای مجازی سرچشمه می‌گیرد.
قبلاً در مورد مضرات و دردسرهای این گونه تجمعات و رها کردن فضای مجازی که دلال‌ها در آن جولان می‌دهند، مفصل گفته‌ایم. اینجا بد نیست نگاهی به خواسته این تعداد افراد مقابل درب باشگاه استقلال بیندازیم!
استعفای علی نظری جویباری رد شده اما تقریباً همه مطمئن هستند مدیرعامل باشگاه رفتنی است. برای جانشینی او صحبت از یکی دو گزینه بیش از به دیگران به گوش می‌رسد. امتحان پس داده‌هایی که هنوز باشگاه استقلال بابت خسارات آنها در دوران خود جریمه‌هایی پرداخت نکرده دارد.
خبر طلب میلیاردی رضا میرزایی از باشگاه استقلال یکی از همین خسارت‌هاست. چه عدد ۱۸ میلیارد که در برخی رسانه‌ها منتشر شده را بپذیریم و چه به گفته برخی نزدیکان این عدد ۱۶ میلیارد باشد، خیلی تفاوتی در اصل قضیه ندارد.
رضا میرزایی بازیکنی خوب بود اما نه در سطح استقلال، کسانی که او را به این باشگاه پیشنهاد کردند مسلماً عددی یک سوم یا یک چهارم قراردادی که بسته شد، در نظر داشتند اما همه به یاد داریم که در آن فصل چطور رقم قرارداد برخی بازیکنان که حتی قرارداد داشتند، ناگهان یک شبه چند برابر شد!
خریدهایی هم که تازه به استقلال آمدند، اعدادی دریافت کردند که در تمام دوران عمر فوتبالشان هنوز مجموع دستمزدها به آن رقم نرسیده است! اینجا با شخصیت رضا میرزایی و ویژگی‌های فنی او کاری نداریم اما تاریخ گواهی می‌دهد او هرگز نتوانست برای استقلال مهره‌ای مفید باشد.
بیشتر اوقات مصدوم بود و قبل و بعد آن مصدومیت هم هرگز فیکس که هیچ، حتی مهره ذخیره مطمئنی هم برای مربیان مختلف نبود. میرزایی فصل قبل در ملوان بود و آنجا هم فیکس نشد. ببینید رقم قرارداد او در استقلال چقدر بوده که هنوز ۱۶ یا ۱۸ میلیارد آن را طلب دارد!
و البته که ببینید برخی با این کارنامه هنوز می‌خواهند به استقلال و فوتبال برگردند!
