در این نشست داریوش ارجمند، بازیگر این فیلم درباره اهمیت تقوایی در سینما ایران گفت: ناصر تقوایی ماندگار است و آثار بسیار درخشانی دارد. او در سینما آدم‌ بزرگی است. به نظر من در سینمای ایران اول ناصر تقوایی است و بعد از او کسی نیست. به این دلیل که او انسان حکیمی است یعنی به تمام‌ مسائلی که به انسان مربوط است، اشراف دارد.

این بازیگر اضافه کرد: بی‌دلیل نیست که هرچه جلوتر می‌رویم نسل جوان به «ناخدا خورشید» علاقه‌مند می‌شوند زیرا این فیلم دکوپاژ حیرت‌انگیزی دارد. با اینکه از یک اثر خارجی گرفته شده اما به شدت زیباست و فرهنگ خاص ایرانی را به این قصه پیوند زد و به نوعی این قصه را مال خود کرده است.

ارجمند با اشاره به بازی سعید پورصمیمی توضیح داد: سعید پورصمیمی کاراکتر حیرت‌انگیزی است. خیلی‌ها درباره جنوب فیلم ساختند اما هیچ‌کدام به پای «ناخدا خورشید» نرسید. سینما با زمان مسابقه دارد و اگر بتوانید زمان را کوتاه کنید در تهیه فیلم‌ برنده می‌شوید و تقوایی این مساله را کاملا درک می‌کرد.

این بازیگر درباره نقش خود در «ناخدا خورشید» گفت: وقتی نقش من‌ تمام‌ شد و سکانس پایانی را گرفتیم، کنار ساحل کامیونی بود و ما در لنج صحنه‌های آخر فیلم را ضبط می‌کردیم. هر پلانی که می‌گرفتیم‌ ابزار اضافی وارد کامیون می‌شد و نگاتیو هم‌ فقط به اندازه سکانس پایانی در اختیار ما بود. پس از سکانس پایانی که لباس من خونی شده بود و آقای تقوایی کات دادند من لب دریا نشسته بودم و برای ناخدا خورشید گریه می‌کردم. ناگهان دیدم آقای تقوایی از پشت من‌ را بغل کرد و گفت که داریوش تمام شد. من گفتم که ناخدا خورشید خیلی مرد خوبی بود و ای‌ کاش کشته نمی‌شد.

او ادامه داد: یادم می‌آید آقای والی یک رادیو پرتابل داشت و ناگهان در گوش آقای تقوایی چیزی گفت. آقای تقوایی سپس به بیابان رفت و من‌ هم دنبالش رفتم. مشغول گریه بود و گفت که دکتر (غلامحسین) ساعدی در پاریس فوت کرده است. چنین مرد رقیق‌القلبی بود. ارجمند یادآور شد: حتما می‌دانید که اولین فیلم اقتباسی از ساعدی به نام «آرامش در حضور دیگران» را ناصر تقوایی ساخته بود. ناخدا خورشید یک مرد ایرانی جنوبی بندری بود و بسیار دقیق و زیبا و با تمام جزئیات و روابط این شخصیت به درستی نوشته شده بود.