به گزارش بهداشت نیوز، در این مطلب، چند مورد از تداخلات مهم بین داروهای گیاهی و داروهای رایج بررسی می شود:
گیاهان دارویی رقیق کننده خون
گیاهانی مانند سیر، زنجبیل، جینکو و چای سبز دارای ترکیباتی هستند که خاصیت ضد انعقادی دارند؛ مصرف همزمان آنها با داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین، آسپرین و کلوپیدوگرل می تواند باعث افزایش خطر خونریزی به ویژه در بیماران قلبی یا افرادی شود که تحت عمل جراحی قرار دارند.
گیاهان موثر بر سیستم عصبی
سنبل الطیب، گل راعی(هایپریکوم)، بادرنجبویه و کافئین گیاهی ممکن است بر داروهای ضد افسردگی، ضد صرع و آرام بخش ها اثر بگذارند؛ به عنوان مثال، گل راعی می تواند با مهار آنزیم های کبدی، سطح خونی داروهایی مانند فلوکستین، فنی توئین، و داروهای ضد بارداری را کاهش دهد و باعث کاهش اثر درمانی یا ایجاد تشدید علائم شود؛ از سوی دیگر سنبل الطیب می تواند اثرات آرام بخشی و خواب آوری داروهایی مانند دیازپام، آلپرازولام و لورازپام را افزایش دهد.
گیاهان موثر بر قند خون و فشار خون
شنبلیله، دارچین، جینسینگ و آلوئه ورا ممکن است باعث اُفت قند خون شوند و در بیماران دیابتی که داروهای خوراکی یا انسولین مصرف می کنند، منجر به هیپوگلیسمی شوند؛ همچنین برخی گیاهان مانند زرشک و چای ترش می توانند فشار خون را کاهش دهند و در مصرف همزمان با داروهای آنتی هیپرتانسیو، باعث اُفت فشار بیش از حد شوند.
مشکلات در دوران بارداری و شیردهی
برخی گیاهان مانند ریشه شیرین بیان، جینسینگ و بابونه آلمانی ممکن است در دوران بارداری باعث انقباض رحم، خونریزی یا تحریک هورمونی شوند؛ استفاده از داروهای گیاهی در این دوران باید با مشورت پزشک باشد، حتی اگر «طبیعی» به نظر برسند.
جمع بندی
مصرف داروهای گیاهی به ویژه در افراد سالمند، بیماران مزمن، زنان باردار و کودکان باید با آگاهی و احتیاط انجام شود؛ داروسازان و پزشکان باید از مصرف همزمان گیاهان دارویی توسط بیمار مطلع باشند تا بتوانند تداخلات احتمالی را شناسایی و کنترل کنند.
توجه داشته باشیم که «گیاهی بودن» لزوماً به معنای بی خطر بودن نیست.
