به گزارش خبرنگار مهر، باشگاه فوتبال زنان خاتون بم که این روزها در آستانه دومین حضور رسمی خود در رقابتهای جام باشگاههای زنان آسیا قرار دارد از فدراسیون فوتبال ایران درخواست کرده است تا مرضیه جعفری سرمربی سابق این تیم و سرمربی فعلی تیم ملی فوتبال زنان ایران به عنوان مشاور فنی در کنار تیم خاتون حضور داشته باشد. این درخواست با هدف بهرهگیری از دانش و تجربهی ارزشمند جعفری در مسیر تکرار موفقیتهای سالهای گذشته مطرح شده است.
مرضیه جعفری در فصل گذشته با هدایت خاتون بم موفق شد یازدهمین قهرمانی لیگ برتر فوتبال زنان را به نام این تیم ثبت کند و نماینده ایران را به جمع هشت تیم برتر آسیا برساند. این افتخارات باعث شده تا مدیران خاتون بم همچنان به توانمندیها و شناخت دقیق او از ترکیب و ساختار تیم اعتماد داشته باشند و در مسیر رقابتهای آسیایی دوباره از او بهره ببرند.
با این حال این موضوع فراتر از یک درخواست ساده است و ابعاد پیچیدهای دارد که نیازمند بررسی دقیق است. بیتردید بخش قابل توجهی از افتخارات سالهای اخیر خاتون بم چه در لیگ برتر ایران و چه در عرصه آسیایی حاصل هدایت و برنامهریزیهای مرضیه جعفری بوده است ولی واقعیت این است که او امروز مسئولیت سنگین و ملی هدایت تیم فوتبال زنان ایران را بر دوش دارد و این مأموریت تمام تمرکز و توانش را میطلبد.
برای خانواده فوتبال زنان ایران دیدن خاتون بم در میان بهترینهای آسیا و تکرار روزهای درخشان این تیم قطعاً اتفاقی ارزشمند و انگیزهبخش خواهد بود اما واقعیت این است که خاتون باید به این مسئله مهم عادت کند که دوران همکاری مستقیم با جعفری به پایان رسیده و این مربی حالا اولویت و تمرکز اصلیاش تیم ملی است.
از سوی دیگر فدراسیون فوتبال نیز باید با دیدی حرفهای تر به موضوع نگاه کند. منافع و برنامهریزی تیم ملی نباید به خاطر یک تیم باشگاهی هرچند پرافتخار به خطر بیفتد. حتی اگر از نظر فنی و مدیریتی جعفری توانایی همزمان هدایت یا مشاوره به هر دو تیم را داشته باشد حضور او در هر دو جبهه بیتردید فضای حاشیهای ایجاد خواهد کرد.
تجربههای گذشته در فوتبال ایران نشان داده که هرگاه چنین همپوشانیهایی میان مربیان تیم ملی و تیمهای باشگاهی رخ داده حتی در صورت کسب موفقیت حاشیهها و انتقادها همواره همراه آنها بوده است. نمونه بارز آن دوران حضور اعظم غلامی به عنوان مربی تیم ملی و در عین حال مشاور فنی (و حتی بهطور غیررسمی سرمربی) در کنار تیم ملوان بود. در آن زمان تقریباً هر روز رسانهها به این «دور زدن قوانین» از سوی فدراسیون، مربی و باشگاه معترض بودند و این انتقادها تأثیر منفی خود را بر عملکرد و تمرکز تیمها گذاشت.
در شرایط فعلی تیم ملی فوتبال زنان ایران تنها هشت ماه فرصت دارد تا خود را برای حضور در جام ملتهای آسیا آماده کند. این بازه زمانی محدود نیازمند حداکثر تمرکز کادر فنی بهویژه سرمربی بر برنامهریزی درست، اردوها، آنالیز حریفان و آمادهسازی بدنی و ذهنی بازیکنان است. در چنین شرایطی هر مسئولیت یا تعهد اضافی میتواند این تمرکز را کاهش دهد و برنامههای تیم ملی را با چالش روبهرو کند.
البته جای تردید نیست که جعفری شناخت کاملی از تیم خاتون دارد و تجربهی او میتواند کمک بزرگی به این باشگاه باشد اما باید به این نکته هم توجه کرد که تداخل وظایف و نقشها در فوتبال حرفهای اغلب با پیامدهای ناخواسته همراه است. حتی اگر فدراسیون مجوز این همکاری را صادر کند احتمالاً حواشی رسانهای، انتقادهای داخلی و حتی سوءتفاهمهای احتمالی در میان بازیکنان و هواداران اجتنابناپذیر خواهد بود.
بنابراین شاید بهترین تصمیم در این مقطع پرهیز از ایجاد شرایطی باشد که تمرکز تیم ملی و روند آمادهسازیاش را تحتالشعاع قرار دهد. فدراسیون فوتبال باید با اولویتبندی منافع ملی تصمیمی بگیرد که هم به سود تیم ملی و هم به نفع کلی فوتبال زنان ایران باشد. در همین راستا باشگاه خاتون بم نیز میتواند از ظرفیتهای مشاوران و کارشناسان دیگر بهره ببرد تا مسیر پیشرفت خود در آسیا را ادامه دهد بدون آنکه نیاز به ایجاد تداخل میان مسئولیتهای مربی تیم ملی و وظایف یک باشگاه باشد.
بدون شک موفقیت فوتبال زنان ایران در گروی همکاری، هماهنگی و تمرکز همه ارکان این رشته است. هرچند حضور مجدد مرضیه جعفری در کنار خاتون بم برای بسیاری از هواداران و بازیکنان خاطرهانگیز و امیدوارکننده است اما منافع بلندمدت تیم ملی و دوری از حواشی ایجاب میکند که این همکاری دستکم تا پایان مأموریت فعلی او در تیم ملی به تعویق بیفتد.