کارشناسان می‌گویند ناتوانی در انجام این حرکت ساده می‌تواند نشانه‌ای از خشکی عضلات، کاهش تحرک مفاصل یا حتی ساختار بدنی خاص باشد.
مطالعات و نظرات متخصصان نشان می‌دهد توانایی لمس انگشتان پا هنگام خم شدن به جلو، یکی از نشانه‌های مهم سلامت عضلانی و مفصلی بدن است.
«کیتی لاوتون»، فیزیولوژیست ورزشی در کلینیک کلیولند، هشدار می‌دهد که عدم انعطاف‌پذیری ممکن است باعث فشار مضاعف بر عضلات دیگر مانند شانه‌ها یا کمر شده و در نهایت به آسیب‌های مفصلی یا کشیدگی همسترینگ منجر شود.
«ترزا لارسون»، فیزیوتراپیست و متخصص حرکات بدن نیز، در گفتگو با نیویورک تایمز، تاکید می‌کند که توانایی رسیدن به انگشتان پا بدون خم کردن زانوها، نشان‌دهنده انعطاف خوب در ناحیه کمر و لگن است. در مقابل، اگر فرد تنها بتواند تا زانوهای خود خم شود، ممکن است نشانه‌ای از خشکی عضلات، مفاصل یا حتی آسیب‌های قبلی در ستون فقرات باشد.
آماندا ساچدوا، فیزیوتراپیست دیگر، نیز به هاف‌پست می‌گوید که عدم توانایی در لمس انگشتان پا می‌تواند نشانه‌ای از کاهش تحرک مفاصل باشد. هرچند مقدار مشخصی از سفتی در عضلات طبیعی است و به پایداری مفاصل کمک می‌کند، اما اگر این سفتی بیش از حد باشد، حرکت طبیعی بدن را مختل می‌کند.
متخصصان یادآوری می‌کنند که در برخی افراد، ناتوانی در لمس انگشتان پا ممکن است صرفاً به خاطر ساختار بدنی خاص آنها باشد.
جفری جنکینز، فیزیولوژیست دانشگاه ویرجینیا، می‌گوید نسبت طول دست‌ها و بالاتنه به پاها می‌تواند در این امر نقش داشته باشد.
