هدف از خلق «گورخر صورتی» ارائه‌ی معماری‌ای پیچیده و متضاد بود؛ بر پایهٔ غنا و ابهام تجربه‌های گذشته و اکنون، از جمله تجربه‌ای که ذاتاً در هنر نهفته است. ایدهٔ اصلی بر آن بود تا به‌جای خلق فضایی ناب و مطلق، فضایی ترکیبی و میان‌دار ساخته شود که بازدیدکننده را در میان دریایی از فرم‌های هنری معلق نگاه دارد.
ایده‌پردازی پروژه از علاقهٔ کارفرما به زیبایی‌شناسی قاب‌بندی‌شده و متقارن یکی از فیلم‌سازان برجستهٔ معاصر آغاز شد؛ کسی که به فانتزی‌های تصویری و رنگ‌های محدود علاقه‌مند است. این شیفتگی به تقارن افراطی و طیف رنگی مهار‌شده، می‌توانست فضایی خیال‌انگیز و بسته خلق کند. اما با افزودن عنصری غریب و ناهمگون – خطوط راه‌راه سیاه و سفید مانند پوست گورخر که در درون پس‌زمینهٔ صورتی حل شده‌اند – توانستند یکنواختی دیداری را بشکنند، درحالی‌که همچنان نظم ساختاری معماری دوران استعمار را حفظ می‌کردند.
هدف نهایی، خلق سبکی منحصربهفرد و تأثیرگذار بود؛ معماری‌ای که با مردم شهر ارتباط برقرار کرده و از طریق رنگ جسورانه‌اش، هویت خود را تثبیت کند. نمای شاخص و ویژهٔ «گورخر صورتی» تأثیری ماندگار بر رهگذران می‌گذارد و آنان را به دنیایی خیال‌انگیز و استادانه دعوت می‌کند؛ فضایی که همچون تابلوهایی قاب‌بندی شده، چشم بیننده را می‌نوازد.
معمار: Renesa Architecture Design Interiors Studio
سال: 2018
مساحت: 4000 متر مربع
شهر: کانپور
کشور: هند
عکاس: Saurabh Suryan - Lokesh Dang
جهان معماری
