در یک صبح سرد بهاری، یک عکاس موفق شد چیزی را ثبت کند که به نظر غیرممکن می‌رسید: دیدن آواز یک پرنده. تصویر خیره‌کننده او نفس گرم یک توکای بال‌سرخ در هوای سرد را نشان می‌دهد که به حلقه‌هایی از بخار تبدیل شده است. در سال ۲۰۱۹ این عکس توانست جایزه بزرگ مسابقه Audubon Photography Awards را برای عکاسش به ارمغان بیاورد.
«کاترین سوبودا» (Kathrin Swoboda)، عکاس حیات وحش، در یک صبح سرد در ماه مارس، با یک هدف مشخصی به پارک «هانتلی مدوز» در ویرجینیا رفت. او می‌گوید پیش از این نیز هم موفق به ثبت آواز پرندگان در هوای سرد شده بود، اما این‌بار به دنبال یک شات بی‌نقص بود. او می‌گوید: «به‌طور مشخص، من می‌خواستم نفس آنها را عکاسی کنم که با خروج از دهان، در هوای سرد متراکم می‌شود.»
او سوژه مورد نظر خود را پیدا کرد: یک توکای بال‌سرخ نر که با شور و حرارت درحال آوازخواندن بود تا جفتی برای خودش دست‌وپا بکند. در آن لحظه، اتفاقی که سوبودا منتظرش بود، رخ داد: پرنده با هر آواز، حلقه‌هایی از بخار را که شبیه آهنگ بهاری‌اش به‌نظر می‌رسیدند، بیرون می‌داد.
آنچه در این تصویر دیده می‌شود، یک پدیده غیرطبیعی نیست و برای رخ‌دادن، به ترکیبی بی‌نقص از سه عامل نیاز دارد: هوای بسیار سرد، نفس گرم پرنده و نورپردازی از پشت.
دمای پایین هوا برای متراکم‌شدن سریع بخار آب ضروری است. تضاد دمایی میان هوای گرم بازدم پرنده و هوای سرد محیط، باعث تشکیل قطرات ریز آب و ایجاد مه یا بخار می‌شود. درنهایت برای دیدن این پدیده به نوپردازی از پشت نیاز داریم. عکاس باید خود را در موقعیتی قرار دهد که خورشید درحال طلوع، از پشت به پرنده بتابد. این نور پس‌زمینه باعث می‌شود که حلقه‌های بخار نامرئی به شکلی درخشان و قابل مشاهده درآیند. ترکیب دقیق این شرایط باعث می‌شود که ثبت چنین تصویری بسیار نادر و دشوار باشد.
این تصویر خارق‌العاده، به سرعت توجه دنیای عکاسی را به خود جلب کرد و در نهایت، جایزه بزرگ مسابقه عکاسی Audubon در سال ۲۰۱۹ را برای کاترین سوبودا به ارمغان آورد. این عکس، فراتر از یک تصویر زیبا، دستاوردی فنی و هنری است. لحظه‌ای که در آن پدیده‌ای نامرئی مانند صدا، به‌واسطه شرایط محیطی، شکلی مرئی و قابل لمس پیدا می‌کند.
