به گزارش مشرق، در بیش از سه دهه گذشته، گروهک تروریستی منافقین با تحریف گسترده واقعیت‌های مربوط به اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷، تلاش کرده تا از این موضوع به‌عنوان ابزار تبلیغاتی برای مظلوم‌نمایی، القای پایگاه اجتماعی جعلی و فریب افکار عمومی بین‌المللی بهره‌برداری کند. این در حالی است که بررسی مستندات نهادهای مستقل حقوق بشری، تحلیل‌گران اپوزیسیون و حتی شواهد منتشر شده توسط خود این گروهک، نشان می‌دهد که ادعای ۳۰٬۰۰۰ اعدام‌شده، بی‌اساس، ساختگی و مضحکانه است.
از ۴ هزار تا ۳۰ هزار؛ یک فریب تدریجی
پس از وقایع سال ۱۳۶۷، گروهک منافقین آمار اعدام‌شدگان را ابتدا رقمی بین ۵ تا ۷ هزار نفر عنوان می‌کرد. اما این رقم در دهه ۱۳۷۰ ناگهان به حدود ۱۲ هزار نفر افزایش یافت. در دهه ۱۳۸۰ بدون ارائه سند جدیدی، این عدد به ۲۰ هزار نفر رسید و از میانه دهه ۱۳۹۰ به بعد، ادعای ۳۰ هزار نفر وارد ادبیات رسمی تبلیغاتی این گروهک شد.
با این حال، بررسی اسناد نشان می‌دهد: کتابچه تبلیغاتی منتشر شده از سوی این گروهک، تنها ۵۰۴۹ اسم را ثبت کرده که تنها ۵۰۰ نفر از آن‌ها دارای عکس و هویت مشخص‌اند. بخش زیادی از این لیست، شامل کشته‌شدگان عملیات‌های «فروغ جاویدان»، «مروارید»، «آفتاب» و «چلچراغ» بوده است که به‌درغ معرفی شده‌اند. برخی اسامی مربوط به اعضای کشته‌شده در خانه‌های تیمی و عملیات‌های تروریستی در داخل کشور هستند. هدف از افزودن این اسامی، پنهان‌سازی شکست‌های میدانی و نظامی به‌ویژه در عملیات «فروغ جاویدان» بوده است.
اهداف تبلیغاتی منافقین از تحریف آماری
تحلیل محتوای رسانه‌ای و فعالیت‌های لابی‌گری این گروهک در اروپا و آمریکا نشان می‌دهد که اهداف آن‌ها از تحریف و بزرگ‌نمایی آمار اعدام‌ها عبارتند از:
مظلوم‌نمایی در مجامع بین‌المللی حقوق بشری
القای دروغین از حمایت اجتماعی در دهه ۶۰
پنهان‌سازی شکست نظامی در عملیات فروغ جاویدان
استفاده ابزاری از نهادهای غربی برای فشار سیاسی
سفیدشویی کارنامه جنایت‌های تروریستی
تطهیر خیانت خود در همکاری با رژیم بعث عراق
انحراف افکار عمومی غرب از سابقه تروریستی این گروهک
تکرار یک دروغ بزرگ برای جعل تاریخ
آمارهای معاندین و سازمان‌های بین‌المللی چه می‌گویند؟
برخلاف ادعای ۳۰ هزار نفر از سوی گروهک منافقین، حتی نهادها و شخصیت‌های معاند جمهوری اسلامی نیز این ادعا را رد کرده‌اند: سازمان «عدالت برای ایران» (Justice for Iran): طبق پروژه مستندسازی خود، تنها حدود ۴۹۰۰ نفر را توانسته شناسایی کند. مرکز اسناد حقوق بشر ایران (IHRDC): در تحقیقات خود به عدد ۴۵۰۰ نفر رسیده و عدد ۳۰ هزار نفر را فاقد اعتبار حقوقی و آماری دانسته است.
سازمان عفو بین‌الملل: هرگز عدد ۳۰ هزار را تأیید نکرده و تنها بر مستندسازی محدود و موردی تأکید کرده است. تحلیل‌گران اپوزیسیون: افرادی نظیر اکبر گنجی، فرخ نگهدار، علی افشاری، محسن کدیور نیز بارها از تحریف تاریخی و آمارسازی بی‌پایه منافقین انتقاد کرده‌اند.
فایل صوتی آقای منتظری و رسوایی دیگر منافقین
گروهک منافقین در بخشی از تبلیغات خود به فایل صوتی آقای منتظری منتشرشده در سال ۱۳۹۵ اشاره دارد. این در حالی است که: آقای منتظری در این فایل به صراحت از «اعدام‌های زیاد» سخن می‌گوید اما عددی ارائه نمی‌کند. ادعاهای مطرح‌شده در این فایل تحت تأثیر نفوذ افراد مرتبط با منافقین در بیت وی، به‌ویژه احمد منتظری بوده است. حتی خود گروهک منافقین بعدها آمار ارائه‌شده از سوی آقای منتظری (حدود ۴۵۰۰ نفر) را مورد حمله قرار داده و آن را ناشی از «عدم آگاهی» او دانستند.
گروهک تروریستی منافقین طی ۳۵ سال گذشته، آمار اعدام‌های سال ۶۷ را بدون هیچ سند جدیدی از چند هزار به ۳۰ هزار نفر رسانده است. این آمارسازی، بر پایه اسامی کشته‌شدگان عملیات‌های شکست‌خورده و خانه‌های تیمی صورت گرفته تا شکست‌های نظامی این گروهک پنهان بماند.
تاکنون هیچ نهاد حقوق بشری، حتی نهادهای وابسته به سرویس‌های متخاصم، این ادعا را تأیید نکرده‌اند و عمدتاً همان عدد ۴۵۰۰ نفر (شامل کشته‌شدگان عملیات‌ها و اعضای توبه‌نکرده) را به‌طور تلویحی ذکر کرده‌اند. هدف از این جعل آماری، تحریف تاریخ، تطهیر کارنامه تروریستی و خیانت‌های نظامی، و استفاده ابزاری در جنگ روانی علیه جمهوری اسلامی ایران بوده است.
