عصر ایران - طرح کافه «لا دو» بخشی از برنامه طراحی مجموعه اقامتی «لا دو هوم‌استی» است که در زمینی به وسعت ۲۳۰۰ متر مربع در حومه شهر باو لوک واقع شده است. شهر باو لوک در حال حاضر به‌واسطه ویژگی‌های طبیعی همچون آب‌وهوای خنک و مناظر شکوهمند کوهستان‌های فلات مرکزی، شاهد رشد سریع در زمینه گردشگری و ساخت‌وساز اقامتگاه‌های تفرجگاهی است. زمین پروژه دارای شیبی ملایم است و برخی بخش‌های آن چشم‌اندازهایی زیبا ارائه می‌دهند، که این ویژگی آن را به مکانی مناسب برای بهره‌گیری از طبیعت و ایجاد محیطی دلپذیر برای فعالیت‌های اقامتی تبدیل کرده است.
سرمایه‌گذاران این پروژه، کارآفرینانی هستند که زاده و پرورش‌یافته شهر باو لوک‌اند و نسبت به زادگاه خویش عشق و دلبستگی عمیقی دارند. آنان با درک توان گردشگری منطقه، تصمیم گرفتند شور و علاقه خود را در قالب این پروژه اقامتی به کار گیرند. هدف آنان تنها گسترش کسب‌وکار خانوادگی نیست، بلکه می‌خواهند با این اقدام در بهبود اقتصاد محلی، ارتقای چشم‌انداز سرزمینی و گسترش توسعه پایدار سهمی داشته باشند.
اگرچه پیشانی پروژه رو به سوی کوه «سپونگ»، که بلندترین و شناخته‌شده‌ترین کوه در باو لوک است، قرار گرفته، اما با دشواری‌هایی نیز روبه‌رو است. پیرامون زمین را محله‌هایی آرام و مسکونی احاطه کرده‌اند، اما در اطراف برخی ساختمان‌های پراکنده وجود دارند که تا حدی دید را محدود می‌کنند.
همچنین تراکم ساخت در این محدوده، با حضور شش واحد اقامتی سبک‌ساز، یک کافه و فضاهای خدماتی دیگر، باعث ایجاد احساسی فشرده شده است. این شرایط نیازمند راه‌حلی معمارانه و دقیق است که به‌گونه‌ای لطیف با بستر طبیعی هماهنگ شود و حس آرامش و درمان‌بخشی را منتقل کند.
مبنای اصلی درون‌مایه طراحی، آفرینش فضایی آرام و ژرف است – فضایی که پیرامون یک حوض مرکزی شکل گرفته و در آن، اشکال هندسی، فضاهای ساخته‌شده، نور آفتاب و طبیعت، در سطح آب بازتاب می‌یابند و تصویری متقارن و چشم‌نواز پدید می‌آورند.
عنصر آب همچنین تجربه‌هایی حسی گوناگون برای کاربران به همراه دارد؛ چه در هنگام گام زدن پیرامون آن، چه در عبور از آن یا تعامل مستقیم با آب در هنگام بهره‌برداری از فضاهای طرح‌شده. افزون بر این، آب به‌همراه پوشش گیاهی پیرامونی، در تنظیم رطوبت و دمای محیط نقش مؤثری ایفا می‌کند و فضایی خنک و دلپذیر پدید می‌آورد.
برای ارتقای بیشتر این فضای آرام پیرامون حوض، بهره‌گیری از رنگ‌های تیره و مصالح طبیعی همچون سنگ بومی و فولاد پرداخت‌نشده پیشنهاد شده است. همچنین، یک بنای مرکزی با نقشه کف مثلث متساوی‌الاضلاع پیشنهاد گردیده است. این شکل ساده، در عین سادگی، از زیباترین و کهن‌ترین اشکال هندسی است و در این زمینه می‌تواند ارزش‌هایی هم‌ساز با طبیعت پیرامونی بیافریند:
• تضاد میان فرم هندسی و انحنای آزاد حوض، به تعادل کلی طرح کمک کرده و از خشکی بیش‌ازاندازه اشکال هندسی یا آشفتگی خطوط طبیعی جلوگیری می‌کند؛ که در غیر این صورت می‌تواند احساس ناآرامی و ناهماهنگی در ذهن کاربر ایجاد کند.
• این بنا نقشی بنیادین در طرح کلی ایفا می‌کند و به‌عنوان پیونددهنده فضای هم‌سطح خیابان و واحدهای اقامتی در پس‌زمینه سایت عمل می‌نماید. عبور از میان حوض و ساختمان مثلثی، مسیر تجربه‌پذیری عمیق‌تری برای بازدیدکننده فراهم می‌سازد.
• طراحی این فضا از هنر گشودگی و انسداد در معماری سنتی کاخ‌های پادشاهی شهر «هوئه» الهام گرفته است؛ به‌گونه‌ای که مخاطب به‌جای مواجهه مستقیم با حجم کامل ساختمان، از میان مجموعه‌ای از فضاهای گشوده و بسته عبور می‌کند، که این روند باعث ایجاد غنا و تمرکز در فضای معماری امروزی می‌گردد.
یکی از شاخص‌ترین ویژگی‌های این معماری، سامانه سازه‌ای آن است که شامل تیرهای فلزی با مقطع «آی» است، که بر روی سه ستون سنگی بزرگ با نظمی تندیس‌گونه قرار گرفته‌اند. این ساختار با سامانه‌ای از ستون‌های گرد که سقف مثلثی را نگه می‌دارند، کامل می‌شود. نتیجه آن، ایجاد فضایی باز و روان است که پیوندی بی‌واسطه میان درون و بیرون پدید می‌آورد. پیش‌فضای ورودی نیز به‌عنوان منطقه گذار، با نرمی و ظرافت، نور و طبیعت را به درون می‌کشاند.
حجم مستطیل‌شکل خدماتی در انتهای سایت قرار گرفته تا عملکردهای پشتیبانی را در خود جای دهد. فضاهایی چون پیشخوان پذیرش، آشپزخانه و انبار، به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که کارکنان بتوانند به‌صورت کارآمد در آن فعالیت کنند. دیوارهای شیشه‌ای اطراف این فضاها، امکان بهره‌مندی از مناظر بیرونی را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کند و پیوستگی با طبیعت را حفظ می‌نماید. فضای چمن پیرامون حوض نیز برای کاشت گیاهان زینتی و برگزاری فعالیت‌های بیرونی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در جهان امروز که انسان با فشار ناشی از فنّاوری، رسانه‌ها، و شتاب سبک زندگی مصرف‌گرایانه روبه‌رو است، و سلامت جسمی و روانی، پیوندهای احساسی، و نقش فرد در جامعه و محیط‌زیست در معرض تهدید است، این طرح با هدف بازگرداندن آرامش و تعادل به زندگی طراحی شده است. این فضا، کاربران را به تعامل دوباره با طبیعت فرا می‌خواند، بازیابی آرامش روانی را تسهیل می‌کند و تجربه‌ای پربار، متعادل و هماهنگ از زیستن را امکان‌پذیر می‌سازد.
معمار: SPNG Architects + NTA-Architecture
سال: 2023
مساحت: 235 متر مربع
شهر: باو لوک
کشور: ویتنام
عکاس: Hiroyuki Oki
جهان معماری
