خبرگزاری صدا و سیما - ابراهیم اسدی بیدمشکی؛ این مصاحبه پیش از تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک ایران و پاسخ‌های نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی به فلسطین اشغالی انجام شده است. وقتی در تهران، همراه گروه خبری با امیر دریادار حبیب‌الله سیاری رئیس ستاد و معاون هماهنگ کننده ارتش به گفت‌و‌گو نشستم و خاطرات آقای سیاری در ارتش را برای خودکفایی در ساخت تجهیزات مرور کردیم.
دریادار سیاری از روز‌هایی گفت که راه‌اندازی ناو در آب‌ها با تجهیزات ساخت داخل کشور حتی برای فرمانده وقت کل ارتش باورپذیر نبوده است. با این حال او از روزی هم گفت که نیروی دریایی ارتش با خودکفایی توانست نخستین دریانوردی طولانی خودش را انجام دهد و هنگام عبور از سواحل اشغال شده به دست رژیم صهیونیستی، ناخدای ارتشی با صهیونیست‌ها درگیری لفظی پیدا کرد.
با پایان گفت‌و‌گو، وقتی این مقام نظامی در ارتش از اتاقش خارج شد، یک نوشته بالای درِ اتاق، توجهم را به خودش جلب کرد و عکس آن را ثبت کردم: «اگر صلح می‌خواهی، آماده جنگ باش.»
دریادار سیاری می‌گوید: «امروز ادعا می‌کنیم ۹۰ درصد تجهیزاتمان را خودمان می‌سازیم.»
رهبر انقلاب گفت باید دوباره «حاکم دریاها» شویم؛ ناوشکن بسازید، خوبش هم بسازید!
خبرگزاری صدا و سیما: دستیابی به دانش فنی ساخت ناوشکن در نیروی دریایی دقیقا از چه زمانی اتفاق افتاد و نگاه رهبر انقلاب به ساخت ناوشکن چه بود؟
این تدبیر و راهبرد باعث ارتقاء جایگاه نیروی دریایی در ایران و جهان شده است. نگاه مقام معظم رهبری به دریا نگاه بسیار باز و افق بسیار بلندی است. ایشان در جلسه‌ای به بنده فرمودند: «ما هفتصد - هشتصد سال حاکم دریاها بودیم، چه شده است دیگران که نبودند، الان هستند، اما ما که بودیم، الان حاکم نیستیم؟» چه اتفاقی افتاده که ما حاکم دریاها نیستیم؟ باید علت آن را پیدا کنیم و برگردیم به جایگاه خودمان تا بتوانیم در دریا حضور داشته باشیم. تاریخ نشان می‌دهد ما در دریاها حضور داشته‌ایم و سابقه دریانوردی بزرگی داریم.
سال ۷۶ حضرت آقا از کارخانه‌های نیروی دریایی در بندرعباس بازدیدی داشتند. من آن زمان جانشین منطقه یکم در بندرعباس بودم. آنجا نمایشگاهی برگزار کرده بودیم که شامل دستاوردهایمان در نگهداری و تعمیر تجهیزات بود. پس از بازدید، آقا فرمودند وضع نگهداری و تعمیر خوب است؛ ما توانسته بودیم ناوشکن سبلان را که در آن مقطع تاریخی یعنی ۲۹ فروردین ۶۷ با موشک‌های آمریکایی آسیب دیده بود، بازسازی کنیم و اتفاق بزرگی هم بود. رهبر انقلاب فرمودند؛ حالا بیایید بسازید. این جمله آنجا مطرح شد که «نیروی دریایی [باید] ناوشکن بسازد، خوبش را هم بسازد. ناوشکن با توانایی همراه بردن بالگرد و موشک.» این عین جمله مقام معظم رهبری است. از آن موقع کار ساخت ناوشکن را شروع کردیم و یادم می‌آید که ابتدا یک ماکت چوبی با مقیاس کوچک ساختیم و گفتیم می‌خواهیم این را بسازیم.
ما می‌توانستیم مهندسی معکوس انجام دهیم و مثل ناوشکن‌هایی که قبلا داشتیم، بسازیم. اما رهبر انقلاب دو ویژگی اضافه کرده بودند: اول) توانایی حملِ بالگرد و دوم) حمل موشک. این دو ویژگی در ناوشکن‌های قدیمی نبود، پس باید طراحی را از اول انجام می‌دادیم. بچه‌ها شروع به طراحی کردند و کار جلو رفت. ولی، چون نیم‌نگاهی به تأمین بعضی وسایل از بیرون کشور داشتیم، کار ما ۱۲ سال طول کشید.
سال ۸۶ که فرمانده نیروی دریایی شدم، یک روز در حال ارائه گزارش خدمت حضرت آقا عرض کردم «آن تدبیر جنابعالی در سال ۷۶ یعنی ۱۰ سال پیش، به اینجا رسیده که ما یک بدنه داریم و تجهیزاتی که بعضی از آنها را می‌توانیم در ایران تهیه کنیم، بعضی را هم نیم‌نگاهی به بیرون داشتیم...»
ناوشکن را راه انداختیم، اما فرمانده ارتش باورش نمی‌شد/ امیر صالحی گفت باید از نزدیک ببینم!
خبرگزاری صدا و سیما: به خاطر تحریم ها؟
بله، به ما تجهیزات ندادند. فرمودند چه کار می‌توانید انجام دهید؟ عرض کردم اجازه بفرمایید ما برویم خودمان روی آن کار کنیم. رهبر انقلاب هم گفتند این کار بسیار خوبی است. ما این را سال ۸۶ در دستور کارمان قرار دادیم. مثلا یکی از مشکلاتمان گیربکس بود، در ساخت شافت، پروانه و سامانه رانش دچار مشکل بودیم و تا آن زمان روی آنها کار نکرده بودیم. اما سامانه‌های ارتباطی، سلاح، موشک و تجهیزات دیگر در داخل کشور تأمین می‌شد. پیگیری کردیم تا اینکه در شهرک صنعتی اصفهان در جاده مبارکه، آقای مهندسی را پیدا کردیم که اسمش را به یاد ندارم. به او گفتیم ما چنین گیربکسی را می‌خواهیم و او هم آمد و بررسی کرد. بالاخره گفت می‌سازم. خدا او را رحمت کند، گیربکس مدنظر ما را ساخت.
ناو دو شافتِ ۲۷ متری با آلیاژ خاص نیاز داشت که آن را در وزارت دفاع ساختیم و ساخت پروانه را هم در مشهد به نتیجه رساندیم. در نهایت سامانه رانش را روی ناوشکن گذاشتیم. پس از این اتفاقات، بالای ناو، نه سلاحی وجود داشت و نه تجهیزات و امکانات...، اما سامانه رانش را قرار داده بودیم و ناو را با همان بدنه خالی روشن کردیم و در دریا حرکت دادیم. آن زمان امکانات فیلمبرداری مانند حالا نبود. با همان دوربینی که بچه‌های عقیدتی داشتند، از حرکت ناو فیلم گرفتیم و در تهران به امیر صالحی، فرمانده وقت کل ارتش نشان دادیم. به امیر صالحی گفتیم ناو ما راه می‌رود! اما برایش غیرقابل باور بود و گفت «خیر!» گفتم فیلمش را نگاه کنید! گفت نه! من تا خودم (از نزدیک) نبینم، باور نمی‌کنم!
همان موقع بلند شدیم و به فرودگاه رفتیم تا راهی بندرعباس شویم. در دریا حرکت کردیم، اما (امیر صالحی) باورش نمی‌شد! آنجا چقدر نماز شکر خواند... دوباره فیلم گرفتیم و خدمت حضرت آقا رفتیم. گفتیم چیزی که عرض کردیم، به اینجا رسیده. فرمودند که «خیلی خوب، کاملش کنید، کاملش کنید.» ناوشکن ساخته شد و برای پیوستن آن به نیروی دریایی، خدمت رهبر انقلاب رسیدیم تا اجازه بگیریم. فرمودند خودم می‌آیم! این همان ناو جماران بود که زمان و مکان پیوستن آن را به نیروی دریایی ارتش، سی‌ام بهمن ۱۳۸۸ در بندرعباس تعیین کردیم. پس از سال ۸۶، در مدت ۲ سال توانستیم ناوشکن را آماده دریانوردی و الحاق کنیم.
خبرگزاری صدا و سیما: پس جماران یک ناو نیروی دریایی ارتش است که در همه سامانه‌ها، چه رانش و چه سامانه‌های موشکی، «ایرانی» است؟
بله. رهبر انقلاب یک دست‌نوشته هم در دفتر یادبود جماران دارد که بسیار معنادار است. با تدبیر خود حضرت آقا «جماران» را کامل کردیم و جزو معدود کشور‌های سازنده ناوشکن شدیم. جماران نخستین ناوشکن ما در طول تاریخ بعد از زمان هخامنشیان است. نام این ناو جماران است، چون نخستین کسی که به ما درس خودکفایی داد، امام خمینی بود؛ ایشان می‌فرمودند دیگران از این به بعد چیزی به شما نخواهند داد، روی پای خودتان بایستید.
رهبر انقلاب همیشه می‌گویند «به این بسنده نکنید، تا نقطه مطلوب فاصله داریم»
خبرگزاری صدا و سیما: شما گفتید برای تأمین برخی تجهیزات نیم‌نگاهی به بیرون از کشور داشتیم. چه شده بود که چنین نگاهی در ارتش وجود داشت؟ آیا تنگنا‌ها و تحریم‌ها باعث این دیدگاه شده بود یا اینکه نیاز داشتند کسی به آنها امید بدهد؟
نه اینطور نبود. اتفاقا در بدنه ارتش حرکت به سمت خودکفایی خیلی قوی بود. شما می‌دانید نخستین جهاد خودکفایی به فرمان آقا در نیروی هوایی ارتش شکل گرفته است. دستورش برای سال ۶۱ است، آقا در میدان صبحگاه منطقه یکم دریایی بندرعباس می‌فرماید «من با اجازه امام خمینی، فرماندهی معظم کل قوا، دستور تشکیل جهاد خودکفایی را در ارتش می‌دهم.» ارتش در زمان انقلاب، تجهیزات پیشرفته غربی داشت، اما به مرور زمان عمر تجهیزات کم شد و کمبود و استهلاک قطعات را به دنبال داشت. در طول ۸ سال دفاع مقدس توانمندی‌های بچه‌های ارتش در تأمین قطعات مورد نیازشان خیلی زیاد بود. کارخانه‌های نیروی دریایی خیلی همت کردند و قطعه ساختند. ما اصلا تعمیرات اساسی ناوشکن را بلد نبودیم. درحالیکه هنوز موفق به ساخت گیربکس، شفت و پروانه نشده بودیم، فکر می‌کردیم می‌توانیم تجهیزات و قطعات را بخریم تا کار زودتر به نتیجه برسد. اما (خارجی‌ها) آنها را ندادند و همین باعث شد خودمان بسازیم. تفکر «ما می‌توانیم» از ابتدای انقلاب در ارتش وجود داشت و با شدت هم دنبال شد. نخستین کسانی بودیم که به همین جمله پی بردیم تا روی پای خودمان بایستیم. الان نگاه کنید همین بستر فکری، ما را به اینجا رسانده است.
خبرگزاری صدا و سیما: در صحبتهایتان اشاره کردید که گفته رهبر انقلاب، نقطه عطفی برای ساخت قطعات و سایر ملزومات نظامی بوده.
بله؛ طبیعی است هر موقع که شما خدمت حضرت آقا گزارش می‌دهید، خیلی تشکر و قدردانی می‌کنند، اما همیشه می‌فرمایند «به این بسنده نکنید، تا نقطه مطلوب فاصله داریم». درست هم هست، ما با نگاه به آینده باید حرکت علمی فراتر و گسترده‌تری داشته باشیم. خیلی اتفاقات افتاده و امکانات بوده که به ساخت گیربکس و شفت و پروانه رسیدیم، ولی، چون می‌خواستیم سریع‌تر به نتیجه برسیم، به فکر خرید آنها بودیم، اما ندادند و نهایتا خودمان ساختیم.
ما را به رزمایش دعوت کردند، آقا فرمودند «از تحقیر بیرون بیایید»
خبرگزاری صدا و سیما: از آب‌های جنوب به شمال ایران برویم. به ویژه از دهه ۷۰ هجری شمسی که افزایش ناوگان نظامی ایران در دریای خزر مطرح می‌شود. از مطالبه‌ای که رهبر انقلاب برای افزایش ناوگان نظامی داشت، بگویید.
سال ۷۷ فرمانده ناوگان شمال شدم. کشور شمالی ما را برای یک رزمایش دعوت کرد. او می‌دانست ما یگان رزمی نداریم.
خبرگزاری صدا و سیما: منظورتان روسیه است؟
بله. ما یگان رزمی نداشتیم. یک ناو به نام شهسوار داشتیم که همان سال اصطلاحا بازنشسته شده بود. یک خرده تجهیزات روی آن قرار دادیم و نامش را ناوشکن حمزه گذاشتیم که آن هم خودش قصه‌ای دارد. چند ناوچه کوچک در کلاس قائم برای آموزش داشتیم که البته رزمی نبودند. می‌خواستیم منطقه دریایی تشکیل بدهیم، آن زمان انزلی، پشتیبانی آموزشی رشت بود و باید انزلی را به منطقه رزمی تبدیل می‌کردیم؛ درحالیکه ناو هم نداشتیم. وقتی ما را در آن شرایط به رزمایش دعوت کردند، آقا فرمودند «اینها می‌دانستند شما شناور رزمی ندارید و می‌خواهند شما را تحقیر کنند، بروید از جنوب شناور بیاورید و در رزمایش شرکت کنید.»
ناوگروه را از جنوب حرکت دادیم تا از دریای سرخ، کانال سوئز، دریای مدیترانه، دریای سیاه، باب‌المندب عبور کند و از کانال ولگا-دن به دریای خزر برسد. ناوگروه تا دریای سرخ هم رفت، اما به ما گفتند اجازه ورودتان را به خاک شوروی آن زمان نمی‌دهیم. ناوگروه برگشت و وقتی موضوع را به آقا رساندیم، فرمودند اینها می‌خواهند شما را تحقیر کنند. بروید شناور‌های کوچک را روی تریلی بگذارید و در رزمایش شرکت کنید. بررسی کردند و اعلام شد امکان ندارد. فرمودند تکه تکه کنید و به انزلی بیاورید که در رزمایش شرکت کنید تا از تحقیر بیرون بیایید. اما آن هم بررسی شد و امکانش نبود. رهبر انقلاب یک کلمه راهبردی فرمودند و همین ایجاد انگیزه کرد: «بروید بسازید و در رزمایش آینده شرکت کنید تا از تحقیر بیرون بیایید.»
سال ۷۷ و اوایل سال ۷۸ ساخت ناوچه کلاس پیکان را شروع کردیم و سال ۸۲ ناو موشک‌انداز پیکان را در انزلی ساختیم. همان سال نخستین مراسم دانش آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش جمهوری اسلامی ایران در نوشهر بود و ناوچه را آنجا بردیم تا حضرت آقا به سازمان رزم نداجا الحاق کند. یکی از این بچه‌های عقیدتی سیاسی به نام آقای سلیمانی که شهید شد -خدا رحمتش کند- پارچه‌نوشته‌ای را آماده کرد که رویش این را نوشته بود: «پیام دلیران به دشمن برید***که پیکان دیگر بیامد پدید». این همان پیکانی بود که ۷ آذر ۵۹ نیروی دریایی عراق را شکست داد. حضرت آقا روی ناو پیکان تشریف آوردند و ناوچه پیکان را الحاق کردند. این حرکت بزرگی در ساخت ناو موشک‌انداز بود. مراسم دانش آموختگی هر ۳ سال یکبار در نوشهر انجام می‌شد، سال ۸۵ هم دومین ناوچه به نام جوشن به نداجا پیوست. این روند ساخت ناوچه موشک‌انداز بود که سال ۸۸ هم ادامه داشت و سال ۹۱ هم ناوشکن دماوند به توان رزم نیروی دریایی ارتش افزوده شد.
خزر، دریای صلح و دوستی است/ امکانات ما آنجا بسیار مناسب است
خبرگزاری صدا و سیما: موضوع افزایش قدرت نظامی و دریایی ایران در دریای خزر از همان گفته رهبر انقلاب شروع شد یا اینکه پیش از آن هم ایشان بر حضور ایران در دریایی خزر تأکید داشتند؟
نگاه این بود، اما امکانات نداشتیم. یک اتفاق مثل همان رزمایش افتاد و ما می‌فهمیم در جایگاهی هستیم که باید منافعمان را در دریای خزر حفظ کنیم. از آن مقطع زمانی تأمین تجهیزات مورد نیاز را برای حضور قوی در خزر و برای حفظ منافعمان شروع کردیم. ما خزر را دریای صلح و دوستی می‌دانیم، اما داشتن امکانات برای دفاع از منابع و منافع خودمان در خزر لازم است؛ امروز هم الحمدلله وضع بسیار مناسبی دارد.
خبرگزاری صدا و سیما: پس از حضور در آن رزمایش که بدون ناوگان رزمی اتفاق افتاد، مجبور شدید وقت بگذارید و ناوچه‌های جدیدی بسازید، یادتان هست چه بازتابی پیدا کرد؟
در همان زمانی که فرمانده نیرو بودم، سال ۷۷ می‌خواستیم بدون شناور در رزمایش شرکت کنیم، سال‌های ۸۶ تا ۹۷ چندین ناوگروه را با ناوشکن و ناو موشک‌انداز به بنادر همان کشور همسایه شمالی فرستادیم و آنها دیدند به کجا رسیدیم.
خبرگزاری صدا و سیما: آیا این را هم به یاد دارید که رهبر انقلاب چه پاسخی به گزارشی که ارسال کردید، دادند؟
تماما انگیزه ایجاد کردند و فرمودند: «خیلی خوب، کار بسیار خوبی است، توسعه بدهید.» این جمله‌ای که درباره جماران فرمودند، آنجا هم حاکم بود. جماران در قالب طرح و پروژه «موج» ساخته شد، فرمودند «موج دوم بهتر از موج اول، موج سوم بهتر از موج دوم باشد.» همین در قبال ساخت ناو‌های نظامی دریای شمال ایران هم صادق بود.
آقا گفتند اگر نداجا به دریای عمان برود، تازه می‌شود «نیروی دریایی»/ فکر می‌کردیم توانمندی دریانوردی طولانی مدت را نداریم
خبرگزاری صدا و سیما: موضوع حضور ایران در آب‌های آزاد چندین سال است مطرح می‌شود. رهبر انقلاب موضوع لزوم حضور ایران در آب‌های آزاد را دقیقا از چه زمانی مطرح کرد؟
این هم قصه‌ای دارد که باید برای شما بگویم.
خبرگزاری صدا و سیما: اتفاقا ناگفته‌های شما به ما کمک می‌کند.
یک زمانی طرح این بود که نیروی دریایی از خلیج فارس به دریای عمان برود و دریانوردی کند. ما خیلی توانمندی انجام این کار را نداشتیم، یک روزی حضرت آقا فرمودند که فلانی! اگر نیروی دریایی از پشت این جزایر خلیج فارس بیرون بیاید و در دریای عمان برود، می‌شود نیروی دریایی. چون ما وقتی (فقط) در خلیج فارس حضور داریم، یک نیروی دریایی ساحلی هستیم. اما در دریای آزاد باشیم، یعنی یک پا فراتر گذاشته‌ایم.
حضور در آب‌های آزاد همیشه در نیروی دریایی و در طول تاریخ مطرح بوده؛ آقا فرمودند که این حرکت باید آغاز شود. جابهجایی نیروی دریایی از خلیج فارس به دریای عمان زمانی بود که فرمودند سواحل دریای عمان برای ما یک گنج و ذخیره است. با این تدبیر جابهجایی شروع شد و در سواحل دریای عمان که «مکران» نامگذاری کردند، حضور پیدا کردیم. آنجا هیچ امکاناتی نبود. اول مرداد ۱۳۹۰ رهبر انقلاب به بندرعباس تشریف آوردند و آنجا بحث تأسیس مناطق دریایی جاسک و کنارک، منطقه دوم ولایت و منطقه سوم نبوت مطرح شد که کار‌های اساسی انجام شود.
رهبر انقلاب فرمودند نیروی دریایی می‌تواند در آبادانی کشور هم مؤثر باشد. ما آرام آرام مستقر شدیم و دریانوردی‌ها را شروع کردیم ولی مسئله دزدان دریایی هم پیش آمد. حدود سال‌های ۸۶ و ۸۷ سازمان بین المللی دریانوردی درخواست کرد هر کشوری توانمندی دارد، به شمال اقیانوس هند و باب‌المندب برود و امنیت ناوگان تجاری را برقرار کند. ایران از نخستین کشور‌هایی بود که به تدبیر حضرت آقا حضور پیدا کرد. ابتدا برای برقراری امنیت کشتی‌های خودمان رفتیم و البته در طول تاریخ به بسیاری از کشور‌ها در مقابله با دزدان دریایی کمک کردیم. در منطقه مستقر شدیم و برای حضور فعال‌مان در برقراری امنیت دریاها چهار-پنج تقدیرنامه از سازمان جهانی دریانوردی هم گرفتیم. فکرم این بود که با امکانات خودمان، توانمندی دریانوردی طولانی مدت را نداریم.
این یک فکر بود؛ باید این نگاه را عوض می‌کردیم که با تدبیر آقا برای حضور در باب‌المندب و تأمین امنیت کشتی‌های تجاری، همین اتفاق افتاد. شرایط به گونه‌ای شد که از ناوچه‌های کوچک ما هم می‌آمدند و می‌گفتند می‌خواهیم خلیج عدن برویم. ما هم با توجه به شرایط دریا و موقعیت زمانی به آنها اجازه دریانوردی می‌دادیم. رهبر انقلاب فرمودند: از چه مسیری؟ پاسخ دادیم باب‌المندب، دریای سرخ، کانال سوئز و مدیترانه. فرمودند: حرکت خوبی است. ما برای نخستین بار در طول تاریخ با تصمیم خودمان و با ناو‌های خودمان حرکت کردیم. کسی باور نمی‌کرد اینگونه فعال باشیم. پس از خلیج عدن این نخستین سفر دریانوردی ما در دریای آزاد بود، اما به ما اجازه عبور از کانال سوئز را نمی‌دادند.
یک هفته پشت کانال سوئز مانده بودیم/ ناخدای ناو ما به صهیونیست‌ها گفت «خفه شید»
خبرگزاری صدا و سیما: کدام کشور اجازه نمی‌داد؟
مصر؛ چون کانال سوئز داخل خاک مصر بود و می‌توانست اجازه ندهد. یک هفته پشت کانال سوئز ماندیم تا این نامبارک [حُسنی مبارک] سقوط کرد. آن یک هفته خیلی تهدید علیه ما بود. چون آمریکایی‌ها مرتب زیر آب و اطراف ناو‌های ما دور می‌زدند. عبور از کانال هزینه داشت و ما هم پول کلانی به حساب مصری‌ها ریخته بودیم. وقتی از کانال سوئز عبور می‌کنید و وارد مدیترانه می‌شوید، برای رسیدن به سوریه باید به سمت راست حرکت کنید و ابتدا از سواحل فلسطین اشغالی عبور کنید. آنجا بود که ما را صدا می‌زدند «شما کی هستید، کی هستید؟» ناخدا گلستانه گفت «شما کی هستید که ما رو صدا می‌زنید؟» آنها هم پاسخ داده بودند فلانی هستیم و ناخدای ما هم گفته بود «اول بذار روی نقشه نگاه کنم» و بعد چند لحظه به آنها گفت: «خفه شید، ما همچین چیزی نمی‌شناسیم.»
آن زمان ناو‌های خارک و سبلان ما به سوریه رفتند و بعد هم خودم را هوایی به بندر لاذقیه و به نیروهایمان رساندم. این نخستین دریانوردی طولانی مدت ما بود. وقتی برگشتیم، آقا فرمودند با این حرکتِ شما دنیا تکان خورد. این خیلی حرف است!
خبرگزاری صدا و سیما: چه گزارشی به رهبر انقلاب رسیده بود؟
مجوز حرکت به سمت دریای آزاد را آقا می‌دهند و گزارش کار هم به ایشان داده می‌شود. وقتی ناو‌ها در سفر‌های طولانی هستند، روزانه یا ۴۸ ساعته گزارش داده می‌شود که موقعیت ناو‌ها کجاست. یک خبرنگار عرب‌زبان مطرح کرده بود که ببینید جمهوری اسلامی ایران امروز کجاست؟ در دریای مدیترانه است؛ و دشمنان جمهوری اسلامی ایران کجا هستند؟ عقب نشینی کردند و.... واقعا هم دنیا تکان خورد که روی پای خودمان ایستادیم و دریانوردی تا سوریه مبنای حرکت به سمت آب‌های آزاد شد. ناوگروه‌های بعدی ما به بندر‌های ژانگ ژیانگ چین، کیپ‌تاون آفریقای جنوبی و سن‌پترزبورگ روسیه رفتند تا اینکه ناوگروه ۸۶ نیروی دریایی ارتش دور دنیا را زد.
ساخت ناو موشک‌انداز و ناوشکن چیزی نبود که به تنهایی از عهده آن بربیاییم، اما توانستیم. فکر می‌کردیم در دریا‌های آزاد حداکثر تا خلیج عدن، باب‌المندب و شمال اقیانوس هند برویم، اما به مدیترانه رسیدیم. ناوگروه ما تا جبل‌الطارق رفت و برگشت و فرمانده ناوگروه هم آقای ایرانی، فرمانده کنونی نداجا بود. یا مثلا دریانوردی ناوگروهی که بندر کیپ‌تاون رفت، ۵ ماه طول کشید.
خبرگزاری صدا و سیما: خود ارتشی‌ها هم باور می‌کردند به اینجا برسند؟
بله که باور می‌کردند! همیشه امید هست. وقتی همت‌تان پای کار بیاید و حرکت کنید، یکی انگیزه بدهد و حمایت شوید، جلو می‌روید. ما توانمندیم.
رهبر انقلاب تأکید دارند تجهیزات ما برای مقابله با تهدیدات آینده باید «به‌روز» باشد
خبرگزاری صدا و سیما: شما معاون هماهنگ کننده و رئیس ستاد ارتش هستید و مسئولیت کنونی‌تان محدود به نیروی دریایی نیست. رهبر انقلاب درباره افزایش قدرت در نیرو‌های چهارگانه ارتش بر چه چیز‌هایی تأکید داشته است؟
ارتش ایران ۳ مأموریت در قانون اساسی دارد: دفاع از تمامیت ارضی کشور، استقلال کشور و دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران. برای انجام این مأموریت تجهیزات می‌خواهیم. مقام معظم رهبری به عنوان فرمانده کل قوا تأکید‌های فراوانی برای تربیت نیروی انسانی دارند. اول مرداد ۹۰ بود که آقا به بندر عباس تشریف آورده بودند و اتفاقا ناوشکن جماران در خلیج عدن در حال مأموریت بود. ناخدا شریفی نسب فرمانده ناوگروه بود و از مرکز فرماندهی بندرعباس با ناوشکن ارتباط را برقرار کردیم. فرمانده ناوگروه خدمت حضرت آقا گزارش داد و این جمله را گفت: «ما از این گنج نگهداری می‌کنیم.» منظورش از گنج ناوشکن جماران بود. اما آقا فرمودند: «خیر آقا! گنج شمایید.» این یعنی نیروی انسانی گنج است. رهبر انقلاب به خود بنده فرمودند که ما اگر تجهیزات بسیار پیشرفته داشته باشیم، اما نیروی انسانی کارآمد و با انگیزه نباشد، از این تجهیزات نه به خوبی نگهداری می‌کنند و نه استفاده‌ای دارند. در مقابل اگر نیروی انسانی ورزیده و مناسب داشته باشیم، حتما این تجهیزات را می‌سازند و به خوبی هم بهره برداری می‌کنند.
رهبر انقلاب تأکید دارند تجهیزات ما برای مقابله با تهدیدات آینده باید به‌روز باشد. با همین انگیزه‌ای که دادند، ناو موشک‌انداز در انزلی ساختیم، یا جماران را به آب انداختیم. یا اینکه ناو خارک را که مدت‌ها خوابیده بود و تعمیر نشده بود، دوباره زنده کردیم و دریانوردی‌های متعددی انجام داد. با همین انگیزه به سمت ساخت زیردریایی رفتیم.
یکی از کشور‌ها گذاشت و رفت، جمله رهبر این بود: ««به درک! خودتان بروید پای کار»
سال ۸۸ که رهبر انقلاب برای الحاق جماران تشریف آورده بودند، ۲ فروند زیردریایی کلاس طارق در حوضچه‌های خشک در حال تعمیر بود. آنهایی هم که به ما کمک می‌کردند، گذاشته بودند و رفته بودند. وقتی من به عرض ایشان رساندم که اینها رفتند...
خبرگزاری صدا و سیما: چند تا کشور بودند که رها کردند و رفتند؟
حالا نمی‌خواهم کشوری را که از آن خرید کرده بودیم، بگویم. باید قطعات و نقشه برای تعمیرات به ما می‌دادند، اما در همین تحریم‌ها رها کردند و رفتند. من موضوع را به عرض رهبری رساندم، جمله‌شان این بود: «به درک که رفتند! خودتان بروید پای کار و درست کنید.» بعد هم به من تذکر دادند این زیردریایی‌ها را از حوضچه‌ها بیرون بیاورید. فکر می‌کنید چه کسی بیرون آورد؟ یک سال و نیم بیشتر طول نکشید و همان زیردریایی‌ها دریانوردی را شروع کردند.
وقتی اشاره کردیم می‌توانیم در کشور‌های دیگر دیپلماسی داشته باشیم، فرمودند «نیروی دریایی هم نظامی، هم سیاسی و هم بین المللی است.» این نوع نگاه حضرت آقا به دریا، دریانوردی، دیپلماسی دریایی، ساخت تجهیزات و تربیت نیرو با حضور در دریای آزاد در همه جای دنیا، از یک راهبرد بسیار مناسب نشأت می‌گیرد. البته امروز ما به این جایگاه رسیدیم. مثلا در نیروی زمینی ارتش، کسی به ما تانک، نَفَربَر و سلاح اجتماعی نداده؛ بلکه با داشتن انگیزه این اتفاق افتاد و تجهیزات ساختیم. در نیروی هوایی هم انواع و اقسام مهمات و هواپیما با همین اشاره رهبری ساخته شد.
در نیروی پدافند با گذشته قابل قیاس نیستیم؛ آقا چند بار درباره جنگ الکترونیک تذکر دادند که به این برسید. درباره پهپاد یا حوزه سایبر هم به همین صورت.
ادعا می‌کنیم ۹۰ درصد تجهیزاتمان را خودمان می‌سازیم
خبرگزاری صدا و سیما: در حوزه جنگ الکترونیک و حوزه‌های دیگر چقدر به آنچه گفته شد توانستید ارتقا پیدا کنید؟ مثلا می‌توانید درصد بگویید؟
درصد، بالا؛ دقیقا نمی‌توان درباره اینها عدد و رقم داد.
خبرگزاری صدا و سیما: منظورم این است که یک چیز ملموس از توانمندی و کارایی تجهیزات و تسلیحات بگویید.
شما نمی‌توانید بگویید مثلا صد در صد! یا اینکه انتهای توانمندی جنگ الکترونیک کجاست. علم در حال پیشرفت است. امروز ادعا می‌کنیم ۹۰ درصد تجهیزاتمان را خودمان می‌سازیم. شما خیلی جوان هستید. شاید نمی‌دانید تاریخ پهپاد کجا بوده و چطور بوده است.
خبرگزاری صدا و سیما: [با خنده] کمی از تاریخِ آن را خوانده‌ایم!
مثلا پهپاد چند سال است در ایران آمده و الان در چه سطحی قرار داریم؟ در یک مقطع زمانی به همه این تجهیزات و تسلیحات نیاز داشتیم، اما حالا باید خط‌کش مقایسه بگذارید و مورد به مورد ببینید از کجا به کجا رسیدیم. توانایی ما آنقدری بالا هست که محصولاتمان را صادر می‌کنیم.
خبرگزاری صدا و سیما: سؤال سخت هم بپرسیم؟
[با خنده] بپرسید. ما هم سختی‌دیده هستیم!
خبرگزاری صدا و سیما: با توجه به گفتگویی که داشتیم و توضیحات شما، تفاوت در ساختار ارتش و نوع نگاهی را که به این نیروی مسلح وجود داشت، در دوره حکومت پهلوی و نظام جمهوری اسلامی چطور مقایسه می‌کنید؟
ما ابتدای انقلاب و جنگ تجهیزات غربی بسیار جدیدی داشتیم؛ هواپیما‌های اف ۱۴ و ناو‌های موشک‌انداز و...، اما همه ساخته غرب بود و چیزی دست ما نبود. یعنی باید پول می‌دادیم و نفت ما را می‌بردند و تجهیزاتی هم به ما می‌دادند. تعمیر، نگهداری و ساخت قطعات هم آنها انجام می‌دادند و آنطور که قدیمی‌ها می‌گفتند، ما فقط قطعه تعویض می‌کردیم. این تجهیزات به مرور زمان بالاخره کارایی خودش را از دست میداد. در یک جمله می‌شود مقایسه کرد: آن زمان سلاح را به ما می‌دادند، جدید هم می‌دادند، اما فقط تحویل ما می‌دادند، ما نمی‌ساختیم. ما تعمیر نمی‌کردیم، نگهداری نمی‌کردیم. مثلا در جنگ ۸ ساله، موشک تاو تمام شد و دیگر ندادند. موشک هارپون نیروی دریایی ارتش تمام شد، رادار ناو ما خراب شد، دیگر ندادند. موشک فونیکس نیروی هوایی و گلوله توپ تمام شد و دیگر ندادند و نمی‌توانستیم بسازیم. به گونه‌ای که گلوله توپ در جنگ جیره‌بندی شده بود. امروز به جای اینکه دستمان را رو به دیگران دراز کنیم، روی زانو‌های خودمان گذاشتیم و خودمان می‌سازیم. تا دلتان بخواهد موشک و گلوله توپ داریم. ناو، نفربر، سلاح اجتماعی، هواپیما، سامانه پدافندی و... را می‌سازیم. زمانی تجهیزات پیشرفته آن روز داشتیم، اما برای خودمان نبود.
خبرگزاری صدا و سیما: ولی در این شرایط خیلی هم سختی می‌کشید تا می‌سازید.
بله، مگر می‌شود بدون سختی به موفقیت رسید؟ برای ساخت یک زیردریایی جدید، خیلی باید زحمت کشید و جوانان و دانش پای کار بیایند تا به نتیجه برسد. الان دوره «ما می‌توانیم» است و ما می‌سازیم.
